คิเรย์ตวัดสายตาเลือดเย็นไปมองจิลเหมือนมองมดตัวหนึ่ง ก่อนจะก่นเสียงพูดฉุนๆ ออกไป
“ไม่ปล่อย มีปัญหาอะไรไหม!?”
กรอด!
ฉันได้ยินเสียงจิลกัดฟันกรอด เหลือบเห็นเขากำหมัดแน่น ทำเอาฉันใจเสียขึ้นมาทันที ไม่นะ จะให้จิลมีเรื่องกับคิเรย์อีกคนไม่ได้เด็ดขาด
“นี่! นายมีธุระอะไรกับฉันกันแน่!?” ฉันตะโกนออกไปเพื่อให้สองคนนั้นเลิกจ้องจะเปิดศึกกันสักทีและมันก็ได้ผล คิเรย์ตวัดสายตาคมกริบมามองฉัน ก่อนจะพูดออกมา
“ธุระเหรอ!? มีแน่ๆ เพราะเธอชักจะทำให้เรื่องมันยุ่งขึ้นไปทุกทีแล้ว” คิเรย์ไม่พูดเปล่าหมอนั่นนัยน์ตาลุกวาวพลางบีบข้อมือฉันแน่น
“ยุ่ง!? ฉันเนี่ยนะ...” ฉันจ้องหน้าคิเรย์อย่างงุนงง “ฉันไปทำอะไรให้อีกเหรอไง!?”
คิเรย์กระตุกข้อมือแล้วดึงฉันเข้าไปใกล้ก่อนจะก้มหน้าลงมาพูดกับฉันเสียงแหบต่ำ
“เธอคิดจะยั่วยวนซิลเวอร์ทั้งๆ ที่มีหมอนั่นอยู่แล้วทั้งคนใช่ไหม”
“...!!!”
ใบหน้าฉันชาเป็นแถบๆ รู้สึกมึนงงเหมือนมีใ
