ตอนที่ 21 เป็นห่วง
หนึ่งคืนหนึ่งวันเต็ม ๆ ที่ผมไม่ได้ติดต่อกับจันทร์เจ้าขา เธอเองก็ไม่โทรไม่ส่งข้อความมาเหมือนทุกวัน ผมเองก็พึ่งมารู้เมื่อเช้าว่าเจ้าขากลับกรุงเทพฯ มาตั้งแต่เมื่อคืน ไม่ใช่ไม่เป็นห่วง ไม่ใช่ไม่คิดถึง แต่ผมยังทำใจกับเรื่องที่เพิ่งรู้ไม่ได้ ผมไม่ได้รักดารัญอย่างเมื่อก่อนอีกแล้ว ในหัวใจของผมมีเพียงจันทร์เจ้าขา แต่ไม่รู้ว่าจะมองหน้าเธอยังไงแล้วไม่คิดถึงหน้าพ่อของเธอ
ผมกลับมาถึงบ้านก็มืดพอดี ทิ้งร่างกายที่แสนเหนื่อยล้าลงบนโซฟาให้ห้องนั่งเล่น สมองตื้อตันอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"เพชร กลับมาแล้วเหรอลูก เป็นไงบ้างเหนื่อยมั้ย"
เสียงคุณแม่ผมดังขึ้นเมื่อท่านเดินเข้ามาบริเวณที่ผมนั่งอยู่
"ก็เหนื่อยครับแม่ แต่ก็ไม่เท่าไหร่ แต่เหนื่อยใจมากกว่า"
"ทะเลาะกับหนูเจ้าขามาเหรอ ทำไมแม่ไม่เห็นมาด้วยกัน"
ก็ไม่รู้จะตอบแม่ไปว่ายังไงดี เจ้าขาไม่ได้ทะเลาะกับผม แต่เป็นผมเองที่เป็นแบบนี้ทั้งที่เ
