ตอนที่ 20 คนใจร้าย
อาธิ Talk
ระหว่างทางที่ผมและจันทร์เจ้าขากำลังขับรถกลับกรุงเทพฯ หญิงสาวเจ้าของร่างเล็กนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับเปิดกระจกรถลงให้ลมที่โต้มาพัดเอาน้ำตาที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหลให้แห้งเหือด ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอและไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยถาม ผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูร่าเริงและเข้มแข็งมาตลอด เวลาร้องไห้แล้วมันน่าสงสารมาก มากซะจนผมไม่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ขอแค่ทำอะไรให้น้ำตาเธอแห้งไปบ้างก็พอ
"เจ้าขา กลับคอนโดเลยมั้ย อยู่แถวไหนเดี๋ยวเราขับรถไปส่งให้แล้วเราค่อยเรียกแท็กซี่กลับเอง"
ผมถามขึ้น แต่ใบหน้านวลนั้นยังมองออกไปนอกหน้าต่างรถ
"ไม่กลับ เจ้าขาไม่อยากกลับคอนโด ไปกินเหล้าก่อน อาธิก็ไปเป็นเพื่อนด้วย เดี๋ยวเจ้าขาเลี้ยงเอง"
คำตอบของเธอผมเองก็ไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ แต่ในอารมณ์แบบนี้ขัดใจไปก็คงยาก ตอนนี้ห้าทุ่มกว่าพาไปสักชั่วโมงสองชั่วโมงก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง เผื่อเจ้าขาจะอารมณ์ดี
