กูต้องระแวงว่าลูกรักกูจะจู๋แข็งไหมเนี่ย

813 คำ
“หน้าบึ้งๆ นะครับท่าน” “เฮ้อ! หงุดหงิดนิดหน่อยครับ” “ทำหน้ารับแขกหน่อยนะครับท่าน” พ่อเลี้ยงกล่าวก่อนจะเดินไปประชิดตัวคเชนทร์ แล้วโอบแขนกอดรอบคอเอาไว้ ราวกับเพื่อนเลยทีเดียว พร้อมกับเอากับกำปั้นหมุนๆ ที่ศีรษะด้วยความเอ็นดู แต่คเชนทร์ยังคงมีท่าทีหงุดหงิดจากการทำงาน ซึ่งพ่อเลี้ยงไม่รู้หรอก ว่าหงุดหงิดเรื่องอะไรบ้าง แต่คเชนทร์เป็นคนมีระเบียบ สร้างกฎเอาไว้ก็ห้ามแหก เขาไม่ชอบ ทว่าก็ยิ้มออกมาได้เมื่อพ่อเลี้ยงกอดคอเอาไว้ แสดงถึงความสนิทสนม รักและเอ็นดูมากที่สุดแล้ว “ยิ้มหน่อย จะพาไปเรือนรับรอง แขกผู้ใหญ่จะมา” พ่อเลี้ยงบอกอีกครั้งเพื่อคเชนทร์ยังปรับอารมณ์ไม่ได้ “ขอโทษครับ” คเชนทร์ตอบ “เป็นนายคน ต้องรู้จักควบคุมอารมณ์ให้ดีกว่านี้” “มีเรื่องให้หงุดหงิดนิดหน่อยครับ เรื่องงานน่ะ ผมควรดุแหละ” “จ้ะๆๆ พ่อคนดุ ดุทีพนักงานกระเจิง” “พ่อไม่ต้องดุ แต่ผมดุแทน ไม่ดีเหรอ พ่ออยู่หล่อๆ ไป” “หึๆ ครับท่าน” พ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ตอบ ก่อนจะพากันออกไปตรวจงานยังเรือนรับรอง ขณะที่เจ้านายทั้งสองจากไปแล้ว สาวน้อยที่เพิ่งจะตกหลุมรักผู้บริหารก็รีบแจ้นเข้าไปถามพนักงานรุ่นพี่คนหนึ่งทันที เพราะเธออยากรู้ว่าคนที่เข้ามาเมื่อครู่เป็นใคร ส่วนคนที่เธอขึ้นไปพบนั้นเป็นใคร และยิ่งเห็นทั้งคู่สนิทสนมเดินกอดคอไปเช่นนั้นแล้ว ความอยากรู้เพิ่มเป็นทวีคูณเลย เพราะเรียกได้ว่าหล่อคู่เลยทีเดียว “พี่ เมื่อกี้มิ้ลขึ้นไปเสนองาน ที่ห้องทำงานผู้บริหารที่ชื่อคุณคเชนทร์ด้วยแหละ” มิลินบอกด้วยความตื่นเต้น “อืม รู้แล้ว แล้วทำไมเหรอ” “หนูเข้าไปถึงในห้องทำงานเลย” “ห๊ะ! อะไรนะ เข้าไปถึงในห้องทำงานเหรอ แล้วไม่โดนดุเหรอ” พนักงานรุ่นพี่ถามด้วยความตกใจ “ก็... โดนค่ะ ก็หน้าห้องไม่มีใครอยู่ หนูก็เลยเข้าไปเลย ไม่คิดว่าท่านจะนั่งเซ็นงานอยู่” “ก็ท่านทำงานก็ต้องอยู่ในห้องน่ะสิ แล้วไงล่ะทีนี้” พนักงานอย่างหัวเสีย เพราะโดนแน่ๆ อาจโดนถึงผู้จัดการด้วย “หล่อมาก หล่อแบบไทยแท้ แต่หน้าดุ ไม่ยิ้มแย้ม มีแฟนหรือยังคะ” มิลินถามด้วยความตื่นเต้นอีกครั้ง “หัวสูงนะเรา แต่ยัง เป็นหนุ่มโสด” “จริงดิ มีหวัง” มิลินตื่นเต้นอีกครั้งเมื่อรู้ว่าโสด “ไม่ต้องหวังจ้ะ รายนี้สายทำงาน สายดุด้วย ทำอย่างเดียวไม่ว้อกแว้กมาหลายปีแล้ว ไม่เห็นมีแฟนสักที” “แหม อะไรก็เกิดขึ้นได้ อาจจะเจอเนื้อคู่ในรูปแบบนักศึกษาฝึกงาน เข้าสูตรสำเร็จเป๊ะ” “เพิ่งทำงานวันแรก ตั้งใจทำงานเถอะน่า” เจอสั่งแบบนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกขัดใจน่ะสิ ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ “เอ่อ แล้วอีกท่านหนึ่งที่เข้ามาน่ะ คนนี้ก็แบบ ป๊าดดดด สูงใหญ่อย่างกับฝรั่งแน่ะ หล่อ เท่ แต่ดูมีอายุ ท่าจะแซ่บ หล่อกว่าท่านคเชนทร์อีก แต่ท่านคเชนทร์ก็หล่อแบบไทยๆ เลือกไม่ถูกเลย” “อย่างกับเขาลงมาเลือกเราอย่างนั้นแหละ ว่าคุณเชนทร์เป็นผู้ชายต้องห้ามแล้ว คนนี้ของสูงเลย” “ทำไมอ่ะ อยากรู้” อยากรู้อยากเห็นเสียจริง จำเป็นต้องบอกไหมเนี่ย “เรื่องบางเรื่อง เราไม่ควรจะรู้ให้มันมาก พี่บอกแล้วว่าทำหน้าที่ของตัวเอง คือฝึกงาน สิ่งไหนที่พี่ๆ ห้ามก็อย่าไปทำ” พนักงานรุ่นพี่ไม่บอก แต่ให้ศึกษาเอาเอง เดี๋ยวก็รู้ เพราะเคยถูกสั่งว่าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องบอก หรือประกาศความสัมพันธ์ภายในครอบครัวของแสนลักษณ์ให้โลก “เห็นเมื่อกี้เดินกอดคอกันไปเลย แสดงว่าท่านสองคนนี้สนิทกันเหรอคะ” “อืม ถามอะไรให้มากนะยัยมิ้ล หืม” “ก็ มิ้ลตกหลุมรักเข้าให้แล้ว ยิ่งโสดด้วยแล้ว” “พี่บอกว่าอย่ายุ่ง เอาไว้ทำงานไปสักพักเดี๋ยวก็รู้ ตอนนี้อย่าถามมาก หรือถ้าจะให้พูดตรงๆ เขาเรียกว่าอย่าเสือกให้มากนัก เรื่องไม่ควรรู้ก็ไม่ต้องอยากรู้ เล่นของสูงน่ะเวลาตกลงมามันเจ็บหนัก” “หืม” เธอทำท่าขัดใจ เมื่อพนักงานรุ่นพี่ไม่ยอมบอก จากนั้นเธอก็ทำท่าสะบัดสะบิ้งใส่ แล้วเดินกลับไปยังแผนกของตัวเอง แต่เธอไม่ละความพยายามแน่ เพราะชอบคุณชเนทร์คนนั้นเข้าให้แล้ว มีความดุ ดิบแล้วเท่สุดๆ มันมีเสน่ห์ที่ความดิบนี่แหละ แต่ท่านอีกคนก็ชอบ หล่อคนละแบบ จะแปลกหรือหากเธอจะหัวสูง นักศึกษาฝึกงานได้ลงเอ่ย และแต่งงานกับเจ้าของบริษัทมีเยอะแยะถมเถไป งานนี้เธอต้องได้ไม่คนใดก็คนหนึ่ง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม