หงุดหงิดสุดไรสุด ไม่ได้หึงนะ แค่เบื่อ...
“เฮ้ย ไอ้คินอย่าดิ้นดิวะ จะผูกเสร็จแล้วเชียว จะได้รีบเป่าเทียนกัน ฮ่าๆๆ” เสียงแม็กว่าในขณะที่มีคนช่วยกันจับแขนแว๊นคนละข้าง แต่แรงช้างอย่างหมอนั่นน่ะ ยากจะทานไหว ทำให้ถูกสะบัดหลุดไปทีละคน สองคนตลอด
“โอ๊ย ไม่เล่นโว้ย!” แว๊นโวยวาย ฉันเดาเลยว่ามันคงไม่จบง่ายๆ แน่ ไอ้พวกนี้ก็เล่นไม่เลิก ไม่เห็นเหรอว่าแว๊นไม่เล่นอ่ะ แล้วอีตาบ้านี่ก็ยอมเป็นลูกล่อชาวบ้านอยู่เรื่อยเลย! ฮึ่ย! ไปสนิทชิดเชื้อกับผู้หญิงคนนั้นน่ะสิ ถึงได้โดนล้ออ่ะ!
“ผูกโบว์! ผูกโบว์! ผูกโบว์! ผูกโบว์!”
“...” ฉันตีหน้าเรียบเฉยก่อนจะถอนหายใจดังเฮือก โวยวายกันอยู่นั่นแหละ ชาติก่อนพ่อเป็นโทรโข่งกันหรือไง รำคาญเว้ย! ฉันย่นคิ้วจนแทบจะติดกันแล้วสาวเท้าเข้าไปกลางวงตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ถูกร่างยักษ์หนักกว่าแปดสิบกิโลเหวี่ยงเข้ามากระแทกฉันปลิวไปอีกด้าน!
ตึง!!
“โอ๊ย!” ฉันร้องทันทีที่สีข้างกระแทกเข
