อะไรคือเป็นแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนวะ งง ช่วยอธิบายขยายความให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? แต่ช่างเถอะ แว๊นจะเป็นยังไงก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับฉันสักหน่อย ฉันไหวไหล่พยายามไม่สนใจจนกระทั่งมาถึงที่บ้านเพื่อนของเขา รั้วเหล็กสีไม้เต็มไปด้วยลูกโป่งหลากสี บ้านเดี่ยวสองชั้นแต่ขนาดกว้างพอที่จะจัดปาร์ตี้เล็กๆ สำหรับคนกว่ายี่สิบคนได้
“เฮ้ย มึงๆๆ ทางนี้” คนชื่อแม็กที่เจอกันก่อนหน้านี้โบกไม้โบกมือมาจากข้างในรั้ว แว๊นลงจากรถก่อนจะถอดหมวกกันน็อกและมองหน้าฉัน
“คนเยอะว่ะ สงสัยต้องนานแน่เลย”
“ไหนบอกมาให้ของขวัญแล้วก็กลับเลยอ่ะ =_=^” ฉันเบะปากไม่พอใจในคำพูดที่ผิดไปจากก่อนหน้านี้ แว๊นยิ้มแหยเหมือนจะบอกว่าช่วยไม่ได้ อะไรวะ ฉันไม่ได้อยากจะมางานวันเกิดเพื่อนเขาหรอกนะเฟ้ย!
“คิน แกมาแล้วเหรอ” เสียงแหลมเฟี้ยวจากในรั้วดังขึ้นก่อนจะมีเสียงเปิดประตูก๊อกแกก ผู้หญิงร่างสูงกว่าร้อยหกสิบ ผมสั้นประบ่า หน้าตาก็งั้นๆ แหละ วิ่งออกมาปร
