เพลิงรักในสายหมอก

ตอนที่ 3

“ ขอให้สมพรปากตามที่คุณน้าให้เถอะคะ บัวจะสมนาคุณให้คุณน้าอย่างงามเลย ”

ใยบัวเริ่มมีสีหน้ารื่นเริงผิดไปจากเดิมราวกับเปลี่ยนเป็นคนละคน เมื่องานนี้มีน้าสาวคอยหนุนหลังให้ทุกอย่างง่ายดายขึ้น ใยบัวก็ไม่ต้องหวั่นหวาดกลัวใดๆอีกแล้ว

แม้ว่าจะหวั่นกลัวหญิงสาวที่มีฐานะกว่าคนนั้นก็ตาม หล่อนไม่เคยเห็นวธุกาญจน์แม้แต่สักครั้ง ที่น้าสาวพูดว่าสวยสะเหมือนลูกผู้ดี จะ

สวยขนาดไหน ใยบัวจะต้องมาให้เห็นกับตา สิ่งที่สำคัญของเธอคือปลัดอนุตร เขาจะยอมเลือกใครระหว่างหล่อนกับแม่นางฟ้าผู้ดีของเขา

แม้จะกลับไปถึงบ้านพักแล้วก็ตามแต่จีรมลก็มาสะแยะยิ้มที่หน้ากระจกห้องพัก ริเริ่มแผนการครั้งต่อไป แค่นี้นี้เชอรี่ก็หลงกล ตามหล่อนไม่ทันหรอกมือคนละระดับชั้น

วันนี้รู้สึกเพลียจัด จีรมลเลยรีบเข้าห้องน้ำหลังจากผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าและนุ่งกระโจมอกพร้อมกับคว้าเสื้อคลุมมาสวมติดกาย เข้าไปในห้องน้ำก็เปิดไขก๊อก

ให้น้ำไหลซู่ดับความร้อนรนของหล่อน จีรมลๆค่อยๆถูไถไปตามนวลเนื้อที่ขาวผ่องค่อยๆลูบไล้ไปตามต้นขาเรียวอย่างแผ่วเบาและเนิ่นนาน

ก่อนจะราดรดอีกครั้งด้วยฝักบัวเป็นอันเสร็จสรรพ จีรมลกลับมาหยุดที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งอีกครั้ง ค่อยๆบรรจงหยิบตลับเครื่องแป้งและที่ปัดขนตา คืนนี้หล่อนต้องสวยอีกครั้ง

เพราะจีรมลรู้ดีว่าเธอนัดกับใครไว้ อย่างพยายามที่จะใจเย็นๆ แต่คงรั้งรอไม่ได้นาน เพราะใจมันถวิลหาถึงเขาก่อนหน้านั้นแล้ว พิเศก ไม่ได้มาหาเธอตั้งนานวัน

คราวนี้เธอเป็นฝ่ายไปหาเขาเอง ใครจะมาสนใจพฤติกรรมของหล่อนในที่ลับอย่างนี้ ที่ทำงานกลางวันเธอ เป็นพนักงานออฟฟิศที่ภาพพจน์สวยหรู แล้วตอนกลางคืนเธอจะเป็นอะไรล่ะ ปีกผีเสื้อ หรือแม่ผีเสื้อราตรีสาวที่แสนสวย ที่มีอารมณ์เหงาว้าเหว่ ต้องการหาสถานที่คลายกลุ้ม

ไม่รู้จะมีใครช่วยดับคลายความร้อนรุ่มและกระหายหิวของหล่อนได้ในคืนนี้ นอกจากพิเศก หนุ่มหล่อที่เป็นคู่ขาของหล่อนมานานแบบลับๆ

ซึ่งจีรมลเจอเขาในสถานที่ท่องเที่ยวราตรีแห่งหนึ่ง

แค่พบเจอใบหน้าเขาแต่คราวแรกล่ะ ใจหล่อนก็หล่นปุ๊บ เขาเหมือนเทพบุตร ที่เธออยากจะเข้าไปชิดใกล้ เพราะเธอรู้ว่าตนเองไม่ใช่คนสวย

แต่อาศัยเครื่องสำอางหรอก ที่ทำให้เธอสวยได้อย่างแนบเนียน ยิ่งเธอได้พิสูจน์จากความเป็นชายแท้ที่เต็มไปด้วยหนั่นเนื้อและพลังอันแข็งแกร่งทางเพศของเขา ป้อนปรุงหล่อนซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่เพียงพอ สมใจอยากของเธอมากที่สุด เธอจึงถวิลหาแต่พิเศก บทรักอันพิสดารโลดโผนโจนทะยานอย่างนั้น สุขแทบสำลักไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เขาพึงพอใจแก่เธอเธอเองก็พึงพอใจแก่เขา มันสมน้ำสมเนื้อดียิ่งนักโดยไม่มีพันธะอะไรต่อกัน

แต่นึกแล้วเธออยากจะผูกมัดตัวเขาไว้นัก หล่อนจะพยายามหาทางก็แล้วกัน แม้ว่ามันไม่ง่ายหรอก

เขาเองก็เคยให้หล่อนตกปากรับคำด้วย ว่าจะไม่มีสิทธิมาเรียกร้องเอาอะไรจากเขา นอกจากสนุกชั่วคราว หมายถึงบอร์นฟรี

เขาร้ายกาจถึงเพียงนั้น แต่เธอก็ยอมจนได้ เพราะหลงรักร่างหล่อเหลาราวเทพบุตร ที่หล่อนคลั่งไคล้โหยหาเพราะเขาทั้งไม่โทรมา

ทำตัวหายขาดไปจากชีวิตของเธอด้วย โทร.ไปที่เบอร์เก่าปรากฏว่าปิดเครื่องมือถือ

แม้แต่ฝากข้อความก็ฝากไปแล้ว แต่เขาไม่มีท่าทีตอบกลับ หรือว่าเขาจะรังเกียจเธอเข้าแล้ว ไม่นะ ไม่หรอก จีรมลจะไม่ยอมให้เขาคิดอย่างนั้นกับเธอ

เพราะเธอแคร์เขาอย่างมากทีเดียว แคร์มากกว่าใครในโลกนี้อีก เพราะเขาทำให้เธอติดกับดักเสน่หาจนหลงใหล แล้วหล่อนก็เหมือนคนที่โงหัวไม่ขึ้นเสียด้วย

เธอยอมรับว่าเธอมีความต้องการอย่างรุนแรง จีรมลเลยตั้งนั่งแท็กซี่ไปยังอพาร์ทเม้นที่คุ้นเคย จีรมลรู้แต่ว่าเขาบอกที่นี่เขาพักอยู่กับเพื่อนเพศเดียวกัน ทำให้จีรมลคลายความบึ้งตึงลงมาบ้าง ที่ไม่ใช่เพศเดียวกันกับหล่อน

ถ้าอย่างนั้นคงได้มีสงครามตบกันบ้างหรอก บอกอย่างตรงๆ จีรมลหวงพิเศก ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนที่ทำให้เธอหวงแหนจนออกนอกหน้านออกตาอย่างนี้

นับตั้งแต่ตอนที่เธอมีอะไรกับเขา และเขาทำให้หล่อนลืมเรื่องราวในโลกนี้ชั่วขณะหนึ่ง ทั้งสองล่วงก้าวเข้าไปในโลกของความเร่าร้อนกอดรัดฟัดเหวี่ยงอย่างสุขสรรเป็นส่วนตัว

ด้วยเหตุนี้ทำไมเธอจึงไม่เหมาคิดเอาเล่าว่า เสกเป็นสมบัติของหล่อน เป็นของหล่อน ก็โถผัวเมียก็เหมือนคนคนเดียวกัน ไม่เคยได้ยินใครเขาพูดหรือ

เพราะหล่อนเหมาเอาอย่างนี้แหละ ไม่รู้ล่ะ ถ้าพิเศกมีคนอื่น จะได้รู้ฤทธิ์พิษสงของเธอเป็นแน่ นังพวกนั้นเป็นใคร และเธอเป็นใคร ใครมีอภิสิทธิ์มากกว่ากัน

หล่อนพาตัวเองมาหยุดยังหน้าอพาร์ทเม้นที่เคยมาเป็นประจำและปกติ แม้พักหลังอยากจะเป็นฝ่ายให้เขามาหาหล่อนถึงที่

แต่ทำไมก็ไม่รู้ หรือว่า พิเศก หล่อนอยากให้เขามาหาถึงที่ด้วยซ้ำ เรื่องอับอายเอาไว้ทีหลังเถอะ ตอนนี้เธออยากจะหาใครปลดเปลื้องเต็มแก่แล้ว

เธอหวังและภาวนาว่าคู่ขาคู่เชยของหล่อนคงนอนอยู่ในบ้าน แต่จีรมลก็ไม่แน่ใจนัก เขาไม่ค่อยอยู่บ้าน อาจมีธุระปะปังมาก ประสาคนที่มีเพื่อนฝูงมาก แต่เธอก็หายห่วง เพราะเขามักบอกกล่าวแก่เธอว่ามีแต่เพื่อนชายเท่านั้น

หญิงสาวคิดว่าหล่อนแต่งตัวอย่างสวยที่สุดประพรมฉีดน้ำหอมชั้นดี ให้คนรอบข้างเกิดอารมณ์และคือการสร้างบรรยากาศโรแมนติค

เมื่อเข้าไปถามยามแล้ว เป็นยามคนเดิม เธอถอนใจด้วยความโล่งอกที่มาบุกถึงที่แบบไม่เสียเที่ยวและเสียเปล่า เขาอยู่ในห้องจริงๆ

“ขอบใจนะจ๊ะลุง”

หล่อนเอ่ยตอบพนักงานรักษาความปลอดภัยสูงอายุ

“ ฉันเป็นเพื่อนของคุณเสก แกคงไม่สบายน่ะ เลยแวะมาเยี่ยม ทีแรกนึกว่าจะออกไปข้างนอกอีก ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองไม่สบาย เอ้อ นี่จ๊ะของฝากเล็กน้อยจากฉัน ”

จีรมลมีวิธีและลีลาที่หล่อนเตรียมมาอย่างดี เพื่อไม่ให้ลุงยามคนนี้สงสัยก็เหมือนกับค่าปิดปากอะไร ไม่ให้มายุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวของเธอ

แล้วเธอรีบก้าวเข้าไปในลิฟต์ เขาพักอยู่ชั้นห้านั่นเอง ห้องที่เขาเคยพาเธอมาเติมเต็มรสสวาทที่นี่

ห้องนั้นออกกว้าง สะอาดหรูน่าอยู่ เขารวยออกอย่างนั้น ฐานะน่ะหรือคงลูกหลานเศรษฐีแถบชานเมืองของกรุงเทพ พิเศกบอกเธอไว้อย่างนั้น

ถ้าเธอคิดจะจับเขาไว้คงไม่ผิดหรอก เพราะเธอนั้นจะได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง ถ้าเขาไม่ติดใจความเป็นผู้หญิงที่มีความต้องการมากเกินควร ที่เรียกว่าไฟแรงสูง

ไม่แน่นะ ผู้ชายบางคนอาจจะชอบ รวมทั้งตัวเขาด้วยก็พิเศกราคะร้อนแรงไม่หยอกเท่ากับหล่อนนี่ล่ะ เหมาะสมอย่างนี้ คงไปกันด้วยดีสาวใหญ่ผู้เจนต่อโลกมายาอย่างจีรมล

อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ ธรรมดาเรื่องการปฏิบัติตัวบนเตียงนอนผู้ชายจะชอบผู้หญิงที่ปลดปล่อยอารมณ์ของตนเองอย่างเต็มที่เพื่อให้เขาสำลักความสุขอย่างเต็มอิ่ม

จีรมลปิดมือถือไว้ เสร็จจากธุระคืนนี้ ดึกๆอาจจะโทร.กลับไปบอกใยบัวแม่หลานสาวที่คิดใฝ่สูงจ้องจะงาบพ่อปลัดหนุ่มรูปหล่อ

นี่แหละที่จีรมลสนับสนุนด้วยก็ถือว่าเธอใช้เป็นการแก้แค้นหญิงสาวผู้เลอเลิศครบครันไปหมดทุกอย่างทั้งฐานะและหน้าตา

วธุกาญจน์มีอะไรที่พร้อมสรรพทุกอย่าง จีรมลเลยอดเก็บความริษยาไว้ไม่ได้ มันเป็นมานานแล้ว ที่หล่อนซ่อนแววตาชิงชังเอา

ไว้ ทางใดที่ทำให้แม่เชอรี่เพื่อนรักน้ำตานองหน้าได้ หล่อนจะไม่รีรอทำเลยในตอนนี้เพราะหล่อนจะนึกสะใจมากที่สุด ถ้าวธุกาญจน์

เสียคนรัก ให้กับแม่หลานสาวจอมวางแผนของเธอ ที่ต่างจังหวัด

ใยบัวกำลังหว่านเสน่ห์ให้กับปลัดหนุ่มอย่างเต็มที่ ที่เขาไม่มีทางเลี่ยง อีกไม่นานคงเสร็จใยบัว ใยบัวใช้แผนเด็ดขาดถึงกับเอาตัวเข้าแลกอย่างนี้ ทั้งๆที่จีรมลเองก็ไม่เคยนึกมาก่อนว่า

ใยบัวจะตัดสินใจแบบนี้เรียกว่าใยบัว หลานสาวของหล่อนร้ายกาจเหมือนกัน เรื่องต้อนผู้ชายให้อยู่หมัดเพราะมายาหญิง ผู้ชายมันก็แค่นี้แหละจะหลงอะไรถ้าไม่หลงรสตัณหา