เพลิงรักในสายหมอก

ตอนที่ 4

จีรมลก้าวมาหยุดยังหน้าห้องที่เธอคิดว่าใช้ เหมือนกับเป็นการทำเซอร์ไพรสของหล่อนด้วย ไม่อยากให้เขารู้ล่วงหน้าหรอก เพราะมันไม่สนุกถ้างั้นมันก็ไม่ตื่นเต้นด้วย

หญิงสาวก้าวเดินอย่างช้าๆเบากริบอย่างที่สุด แล้วจึงตัดสินใจเคาะประตูห้องเบาๆ เมื่อเคาะไปชั่วครู่ก็ไม่มีเสียงตอบ หล่อนรู้สึกหงุดหงิดกเล็กน้อย

เหมือนเขาหูเบาไปจริงๆหรือว่านอนหลับแล้วล่ะ จึงได้ใช้มือเรียวเคาะอีกครั้ง ถี่ๆกว่าเดิม

ประตูเปิดออกมา มีร่างสูงใหญ่ของเขายืนอยู่ กายกำยำเจ้าเสน่ห์ ทำให้หล่อนรีบแสดงความเป็นเจ้าของ ด้วยการโผเข้าไปกอดเขาทันที สมกับที่แรงถวิลหามันพล่านเต็มที่

เขาต้องชะงักกับรอยยิ้มหวานๆและนัยน์ตาที่ส่งประกายยั่วยวน แต่ก็ถูกใจนัก เพราะเขาก็รู้ว่าเป็นใคร หล่อนมาที่นี่บ่อยครั้ง เป็นคู่ขาของเขา จึงเอ่ยกระซิบเล็กน้อยยิ้มหวาน

“ไม่นึกว่าจะมาเร้วอย่างนี้ แล้วสไม่โทร.มาบอกล่วงหน้าเลยนะ”หล่อนยิ้มกับคำของเขาตัดพ้อกลับไปน้ำเสียงร่าเริง

“แหม..เศกขา ถ้าบอกไปมันจะไม่เซอร์ไพรสสิคะ. ของเซอร์ไพรสต้องแอบทำ”

เขาเองก็รู้ดีแต่แกล้งพูดไปอย่างนั้น ถูกใจเขานักหนา ผู้หญิงแล่นมาถึงเตียงใครจะไม่เอา ยิ่งประเภทร้อนฉ่าเพื่อหาไฟดับความกระหายสวาทของหล่อน มีแต่เขาเท่านั้นที่ทำให้หล่อนถูกใจ

พิเศกปิดประตูอีกครั้ง กอดคู่ขาสาวดึงแขนหล่อนมาที่เตียง ก่อนที่แรงพิศวาสคึกคะนองจะทะยานพุ่ง และมือไม้เขาราวกับหนวดปลาหมึกยักษ์ที่อยู่ไม่สุข แต่หล่อนก็ชื่นขอบ ทำดีดดิ้น ดัดจริตไปอย่างนั้นเอง

เพราะหล่อนเองกำลังยั่วยวนเขาให้ไหลหลงหล่อนมากยิ่งขึ้นด้วย พิเศกไม่รู้หรอกว่า หล่อนงัดมายาหญิงมาใช้กับเขา

ตอนนี้หล่อนทั้งดูเซ็กซี่และเร้าใจเขายิ่งนักขณะนี้ทรวงอกของหล่อนกำลังไหวกระเพื่อม เพราะแรงมือที่เคล้นคลึงบีบขยี้เนินถัน จน

หล่อนแทบจะขาดใจ เผลอครางออกมาด้วยรู้สึกเสียวสะท้าน ในการจุดประกายรักของเขา และใจยิ่งพล่านหนัก

เขามีความต้องการอยากเสพรักแทบจะทันทีเลย เพราะ ยังเป็นคนหนุ่มที่มีแรงฤทธิ์ของพิษตัณหาในใจ เขาจึงจัดการซุกไซ้ด้วยปลายจมูกซน ส่วนมือป่ายปะไปตามร่างเปลือยของหล่อน อย่างไม่ยอมราหยุด เหมือนจุดโชนไฟสวาท ให้ดำเนินไปตามแบบของมัน โดยไม่ต้องคิดอะไรมาก ว่านี่เป็นธรรมชาติ กับเรียวลิ้นสากที่ตวัดวาบบนเนินเนื้อสาว อย่างไม่ยอมปล่อยวาง

เลือดในกายสูบและฉีดพล่านเต็มไปด้วยความต้องการอย่างรุนแรง เขาจึงไม่ปล่อยให้ร่างนวลหลุดลอย เสนอสนองตอบสอดคล้องหล่อนไปโดยอัตโนมัติ เอาให้รสสวาทครั้งนี้หลุดโลกไปทีเดียว กันทั้งสองคน ก็รู้ว่าแม่คู่ขาของเขา หล่อนคงพล่านสวาทแค่ไหน ที่มาหาในวันนี้ หล่อนคงเหงาอย่างเต็มที่

หล่อนหลับตาพริ้มริมฝีปากเปิดรับกับจูบที่บดขยี้ร้อนแรงของเขาที่ฉกลงอย่างรวดเร็วเหมือนงูไม่มีผิด ดูดดื่มผสมหวานชื่นและเจ็บแปลบ จากแรงบดขยี้ เขาไม่ปรานีหล่อนเลย ยิ่งรู้ว่าจีรมลชอบแบบนี้ เช่นเคยทุกครั้ง

เขารูดบ๊อกเซอร์เหวี่ยงทิ้งลงอย่างไม่ไยดี แผ่นผิวที่เปลือยเปล่าโพลนเบื้องหน้าแข็งแรงไปด้วยพละกำลังของชายแท้ทั้งถูไถเบียดเสียดชิดแนบแน่นที่เนินทรวงอกด้วยอารมณ์หวิวไหวรัญจวนและมีเสียงของจีรมลครางอู้อี้จนเขาฟังไม่ได้ศัพท์ตลอดเวลา หล่อนกำลังมีความสุขจนร้องครางไม่เป็นภาษามนุษย์

ดำกฤษณากำลังดำเนินไปตามครรลองของมันโดยธรรมชาติเขาไม่ปล่อยร่างงามของหล่อนแม้แต่น้อย เมื่อพลิกกายพาร่างเปลือยเปล่าของหล่อนบังคับให้อยู่ในท่าข้างหลัง

ก่อนที่จะจ่ออาวุธของตัวเองสอดเข้าไป หลังจากที่เล้าโลมจนอีกฝ่ายพยักหน้ายินยอม เครื่องหล่อนกำลังร้อนเต็มที่ ก่อนที่จะขยับเข้าๆออกๆอย่างช้าๆและเปลี่ยนเป็นเร็ว เพื่อทดสอบอารมณ์และความต้องการของหล่อน สองเต้าที่เปลือยเปล่า เปล่งปลั่งอวบตูมเหมือนบัวแรกผลิกลางบึง สองมือเขาขยำขยี้อย่างมันเขี้ยวขบกัดดุนอย่างลุ่มหลง

ตามใจชอบก่อนจะใช้นิ้วมือแข็งแรงลูบไล้ไปตามส่วนเปล่าเปลือยขาวผ่องของหล่อนอีกครั้ง ซุกไซ้ไปตามซอกคอเพื่อเพิ่มบทรักอารมณ์ร้อนแรง ที่กำลังไหม้เดือดไม่ต่างไปจากทะเลคลั่ง

จีรมลเหมือนจะขาดใจดิ้นให้ได้ ไม่อาจทนต่อแรงรุกเร้าด้วยพละกำลังมหาศาลของเขา ที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาคลุกเคล้าลงที่ใบหน้าของหล่อน แรงเสียดสีของก้อนเนื้อที่กระทบกันเสียงดังถี่ๆ

และเขาโถมถาอย่างรุนแรงปฏิบัติต่อหล่อน เขายังอยู่ในท่านั้นอย่างเนิ่นนาน ทำเอาหล่อนแทบจะเป็นบ้า และเหมือนจะตายให้ได้ ต้อนรับแรงกดกระแทกลงเข้าไปในส่วนลึกที่ยิ่งล้ำลึกซ่านเสียวของหล่อนก็ยิ่งทำให้หล่อนมีความสุขอย่างต่อเนื่อง

ใบหน้าของจีรมลปราศจากความด้านอาย เมื่อเขาเห็นชัดว่า ใบหน้าที่แดงจัดเป็นสีชมพูเข้มของหล่อน มันเต็มไปด้วยความกระสันร่านและเร่าร้อนเครื่องเต็มที่ เมื่อสองคนดำเนินไปในเส้นทางรักด้วยกันด้วยความพร้อมเพรียง จึงถือว่าเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดสำหรับเขาในวันนี้

“ต่ออีกนิดหน่อยเถอะน่ายาหยี ใจผมจะเป็นบ้าอีกแล้วทูนหัว น่า อยากต่ออีกรอบจัง คุณสวยออกอย่างนี้ สวยเสียจนผมห้ามใจไม่อยู่อีกแล้ว”

เขาอยากจะต่อกับหล่อนอีกครั้ง ดูเหมือนอารมณ์รักของเขารุนแรงและคลั่งไคล้ แล้วเขาเอ่ยอีก ง้อหล่อนออดอ้อน แต่จีรมลทำใจแข็ง

“ จะปล่อยให้ไปทำงาน ก็เร็วเกินไปจ้ะ ยังเช้าอยู่ เลย นี่ผมเองก็ไม่มีอะไรจะทำ นั่งนอนทั้งวัน เซ็งจะแย่สิ นอนคิดถึงคุณทั้งวันทั้งคืนอีกเหมือนเคย แล้วกว่าจีจะมาหาผมอีก คงหลายวันล่ะ”

ดูเถอะท่าทางออดอ้อนกระเง้ากระงอดของเขา จนหล่อนแทบจะใจอ่อน แต่กลับใจแข็ง

“งั้น ขอให้คุณพูดจริงๆเถอะค่ะ เศกขา ที่บอกว่าจะมีแต่จีแค่คนเดียว ไม่มีคนอื่น แหม.. ขอบคุณค่ะ แล้วจี จะคอยดู แต่อย่าให้จับได้คาหนังคาเขาก็แล้วกันนะคะ จีไม่ยอมแน่ ให้มันรู้ไปสิว่าจีไม่มีน้ำยาจัดการกับนังผู้หญิงพวกนั้น”

เสียงของหล่อนหวาน แต่หล่อนออกอาการร้ายให้เขาเห็นแล้ว

แต่เขาไม่ยี่หระไม่แคร์หรอก เพราะจะว่ายังไง มันชีวิตของเขา เขาจะทำยังไงก็ได้ ชีวิตเขา ใครจะมาบงการเขาได้ล่ะ

จีรมลหรือ หล่อนก็แค่เศษดอกไม้ดอกหนึ่ง ที่ผ่านทอดกายบนเตียงนอนของเขาด้วยอารมณ์มักง่าย เขาจะเหยียบย่ำเมื่อไหร่ก็ได้ คิดว่าตัวเองวิเศษหรือไง

เขานิ่งเงียบไปนาน จึงเอ่ยตอบหล่อนด้วยการกลั้วหัวเราะนึกว่าเขาจะกลัวคำขู่ของหล่อนหรือ

“ ไม่หรอกน่า จ๋า เชื่อผมสิ ผมจะมีก็แต่จีเพียงคนเดียวเท่านั้นล่ะจ้ะ”

คำตอบของเขาทำให้หล่อนพอใจ

“งั้นก็เอาเถอะคะ จีจะยอมเชื่อคุณก็ได้ แต่ว่าตอนนี้จีจะต้องออกไปทำงานแล้ว เดี๋ยวสาย สิ่งที่คุณขอรอวันหลังก็แล้วกัน”

หล่อนบอก

และหล่อนเป็นฝ่ายจุ๊บที่แก้มของเขาหนึ่งฟอดก่อนจะเดินจากไป แต่พิเศกแสดงความเป็นสุภาพบุรุษ

“จีจ๋า งั้นรอเดี๋ยวนะ ให้ผมไปส่งด้วยก็แล้วกัน” หล่อนยิ้มที่เขาเอาใจหล่อน

หล่อนอดดีใจไม่ได้ที่เขาพูดอย่างนั้น เพราะก็แค่ลองใจว่า เขา นั้นรักและห่วงใยเธอแค่ไหน ที่แท้หล่อนต้องการคำตอบที่เขาเห็นด้วย

“ ตามใจเศก คะ ไปด้วยกัน”

โอบกอดหล่อนเดินไปด้วยกัน จับมืออย่างทะนุถนอมไปส่งจนกระทั่งถึงปากซอยก็อาสาเรียกรถแท็กซี่ให้ก่อนจากลายังฝากรอยจูบ

“ จีครับ อย่าลืมแวะมาหาผมอีกนะยอดรัก ที่นี่เปิดประตูรับคุณเสมอ ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง อย่าหายไปนานล่ะ เดี๋ยวผมลืมคุณด้วย อย่าหาว่าไม่บอกนะ”

มีการขู่หล่อนแถมท้ายด้วย

หล่อนก็ยังอดยิ้มไม่ได้กับคารมคมคายของเขา แม้จะเป็นคนเอาแต่ได้ หล่อนเสียเปรียบก็ตาม แต่หน้าตาที่หล่อๆล่ำบึ๊กอย่างเขานี้หล่อนคิดว่าขอยอมเสียเปรียบดีกว่า เพราะตอนนี้ดูเหมือนเขาจะหลงหล่อนจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว เช๊อะ ผู้ชายมันต้องสิ้นฤทธิ์หมัดด้วยมารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน

ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในใจของชายคนรัก ที่วธุกาญจน์เฝ้ารอคอย มันเจ็บปวดสาหัส ขณะที่อนุตรซึ่งอยู่ในบ้านพักของปลัดอำเภอในอำเภอชนบทแห่งนี้ เขารู้ว่าตัวเองทำความผิด คืนนี้เขาหยิบรูปถ่ายใบเก่าของหล่อน ด้วยระลึกถึง แต่ว่าไม่มีเวลาโทรงไปหา เพราะการงานมันรัดตัวไปหมด

อยากให้หล่อนเข้าใจเขาบ้าง ไม่ใช่ไปติดพันผู้หญิงอื่น อย่างที่ผู้หญิงคนรักส่วนมากชอบเข้าใจไปแบบนี้