“สวัสดีค่ะ…พ่อเลี้ยง” น้ำเสียงไม่ได้ตื่นเต้นเหมือนทุกครั้งที่เคยเจอ เธอไม่รู้ว่าเขาจำเหตุการณ์ในคืนนั้นได้หรือไม่ แต่เธอทำตัวปกติที่เคยทำกับเขาไม่ได้จริง ๆ
หรรษธรแปลกใจที่ลูกสาวไม่ลุกขึ้นมากอดคอหอมแก้มพ่อเลี้ยงเหมือนทุกครั้งที่เจอกัน ใช่สิมันก็เจ็ดปีแล้วที่เขาทั้งสองไม่ได้เจอกัน กัลยาโตเป็นสาวขึ้น เธอก็ต้องรักนวลสงวนตัวเป็นธรรมดา นั่นเป็นสิ่งที่หรรษธรเคยพร่ำสอนลูกสาวมาตลอด
“สวัสดีครับพ่อเลี้ยง” นวพัฒน์เรียกม่านหมอกเหมือนกับคนรัก เขาเคยได้ยินชื่อพ่อเลี้ยงของแฟนสาว แต่เพิ่งเห็นตัวจริงวันนี้ ม่านหมอกตัวสูงใหญ่ ผิวขาวออร่า ยังดูหนุ่มแน่นไม่เหมือนผู้ชายอายุสี่สิบห้าแถวบ้านเขาเลยสักนิด
“สวัสดีครับ” ม่านหมอกกล่าวทักทายทั้งคู่พร้อมรับไหว้ วางใบหน้าเรียบเฉย เขาสังเกตเห็นถึงแววตาที่เปลี่ยนไปของกัลยา
สองหนุ่มใหญ่เดินไปนั่งตรงข้ามทั้งสอง ม่านหมอกเพิ่งเคยเห็นคู่หมั้นของกัลยาก็วันนี้ เขาหล่อ สูง ผิ
