Art says….
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
นาฬิกาบอกเวลาตีสองสิบนาทีเป็นเวลาพอดีกับที่อีชะนีไร้มารยาทมาเคาะประตูห้องยามวิกาลในสภาพไม่เหลือความเป็นผู้คน เสื้อนิสิตกับกางเกงสีบานเย็นแถมอีแตะกะโหลกกะลาราคาดูไม่น่าเกินยี่สิบนั่นทำให้ฉันถึงกับถอนหายใจเซ็ง
ใช่ค่ะ อย่างที่ทุกคนคิด อีชะนีคนที่จะทำให้กะเทยอารมณ์เสียได้ตลอดเวลามีแค่คนเดียวเท่านั้นคืออีมิ้งนี่แหละ!
โอ๊ย นาฬิกาบ้านนางเสียรึไง ถึงได้ชอบมาเคาะประตูห้องชาวบ้านดึกๆ ดื่นๆ เนี่ย =_=!
ฉันกลอกตามองบนไม่อยากจะด่ามันสักเท่าไหร่ สำหรับฉัน อีมิ้งเป็นเพื่อนที่เหมือนผ้าอนามัยหมดอายุ เพราะด่านางยังไงก็ไม่ซึมซับ!
“กะเทย เพื่อนมีเรื่องจะเม้าส์” อีมิ้งว่าพลางแทรกตัวเข้ามาในห้องก่อนจะกระโดดลงบนเตียงพร้อมทำหน้าดี๊ด๊าตื่นเต้นซะเต็มประดาโดยที่ไม่สนใจเลยว่าเพื่อนมันจะตีหน้าพร้อมนอนขนาดไหน
“มึงถามกูรึยังว่ากูอยากเม้าส์กับมึงมั้ยคะ?” ฉันทำตาปรือก่อนจะค่อยๆ ทิ้งตัวลงน
