ตอนที่ 8 เปราะบาง
1062 คำ
มือบางจับกันแน่น แววตาไหววูบ เธอเตือนเพื่อนให้เลิกกับรุ่นน้องคนนั้นแล้ว ทำไมอรถึงไม่ฟังกันบ้างเลย ปล่อยให้เลยเถิดจนพี่รามเจอได้ยังไง
“แล้ว... พี่รามทำยังไงคะ” เธอรู้ ให้แก้ตัวให้อรคงไม่ได้ผล เพราะพี่รามเข้าไปเห็นเองกับตา
คนถูกย้อนถามยิ้มเศร้า ไม่รู้เหมือนกันว่าควรจัดการเรื่องไหนก่อนหลังดี งานแต่งที่ยังค้างคา การ์ดก็แจกไปแล้ว คงวุ่นวายอีกหลายวันกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย
“พี่เลิกกับอรแล้ว”
เนตรดาวชะงักงัน แววตาไหววูบ ราวกับมีบางอย่างกระทบจิตใจ ทำไมถึงสั่นสะท้านเช่นนี้ พี่รามกับอรคบหากันมานาน แต่กลับเลิกรากับได้ภายในพริบตา กระนั้นก็เข้าใจเหตุผลในครั้งนี้ เป็นตนเองเห็นคนรักนอนกับหญิงอื่นคงรับไม่ได้เช่นเดียวกัน
“แล้วอรว่ายังไงบ้างคะพี่ราม” เธอถามเสียงสั่น
“อรไม่ยอม แต่พี่ยอมรับไม่ได้หรอกเนตร อรกำลังจะแต่งงานกับพี่อยู่แล้ว แต่กลับไปนอนกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้ พี่ทำใจแต่งงานด้วยไม่ได้จริงๆ”
เธอลุกยืนขยับมานั่งเคียงข้าง แล้วดึงมือหนามากุมไว้เพื่อปลอบประโลม การถูกคนรักทรยศคงสร้างความทรมานให้กับพี่รามมากมายแน่นอน
“ไม่เป็นไรนะคะพี่ราม ถึงพี่จะเลิกกับอร เนตรก็ยังนับถือพี่เหมือนเดิม อรเองก็ยังเป็นเพื่อนเนตรค่ะ” เธอบอกเสียงอ่อนโยน
คนฟังยิ้มเศร้า แล้วรั้งร่างบางมาโอบกอดไว้ เนตรดาวชะงักด้วยความตกใจ แต่ไม่กล้าผลักไสเพราะคิดว่าพี่รามคงต้องการคนปลอบใจ
รถยนต์จอดลง เจ้าของมันก้าวลงแล้วสาวเท้าเข้าด้านใน ไม่สนสาวใช้ที่คอยติดตามสอบถาม อรนิสาเดินมาถึงห้องรับรองแขก ภาพที่เห็นตรงหน้าทำเอากายสาวสั่นสะท้านตรงปรี่เข้ามากระชากเพื่อนรักให้ออกหาก แล้วหรี่ตามองแววตาวาวโรจน์
“นี่ใช่ไหม เหตุผลที่แกบอกความจริงกับพี่ราม เพราะอยากแย่งพี่รามไปใช่ไหมเนตร!” อรนิสาตวาดลั่น
“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด เนตรกับพี่รามไม่ได้เป็นอย่างที่อรคิด พี่รามเครียดเรื่องอรเลยมาปรึกษาเนตรก็แค่นั้น!”
“ต้องปรึกษาถึงเนื้อถึงตัวกันขนาดนี้เลยเหรอ!”
เนตรดาวมองเพื่อนแววตาไม่พอใจ แค่เห็นเท่านี้ก็ตัดสินใจกันแล้ว มีความเชื่อใจให้กันบ้างหรือเปล่า หรือปากบอกว่าเป็นเพื่อนรัก แต่ใจกลับคิดต่าง
“อรคิดว่าเนตรกับพี่รามเป็นคนยังไง ถึงได้พูดจาแบบนี้ออกมา!”
“ก็คิดว่าชอบแย่งของคนอื่นไง!” อรนิสาเข่นเขี้ยว
เนตรดาวชักสีหน้าไม่พอใจ หน้ามืดขนาดนี้เชียวเหรอ ไม่มองความเป็นจริง ขับรถมาหาถึงบ้านเพราะต้องการอาละวาดกับสิ่งที่ตัวเองทำผิด แล้วหาทางโทษคนอื่นแทน
“ถ้าเนตรจะคบกับพี่รามจริง อรคงไม่มีวันได้คบจนเกือบแต่งงานหรอก เพราะเนตรกับพี่รามรู้จักกันมาก่อนที่อรจะเจอกับพี่รามเสียอีก อย่ามาหึงให้เสียเวลา!”
พิรามชะงัก แล้วลุกยืนผลักดันอดีตคนรักออกห่าง แล้วยืนเผชิญหน้าแทน
“อย่าทำร้ายเนตรเลยอร เนตรไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย”
“พี่รามไม่ต้องออกหน้าปกป้องเนตรขนาดนี้ก็ได้ อรรู้ว่าเรื่องทุกอย่างที่มันเกิดขึ้น เพราะเนตรเป็นคนบอกพี่!”
เขาส่ายหน้า “เปล่าเลยอร เนตรไม่เคยบอกอะไรพี่เลย เนตรเป็นแค่ที่ปรึกษาให้พี่เท่านั้น”
“ปรึกษากันถึงบนเตียงเลยหรือเปล่า!”
“อย่าเอาพฤติกรรมที่ตัวเองเคยทำมาตัดสินคนอื่น ตลอดเวลาที่คบกับอรพี่ไม่เคยนอกลู่นอกทาง แต่อรกลับนอกใจพี่หลายครั้ง อย่าเอาความผิดตัวเองมาเที่ยวโยนให้คนโน้นคนนี่ที เพราะถึงยังไงความจริงที่อรนอนกับผู้ชายคนอื่น มันก็ลบล้างไม่ได้อยู่ดี!”
“พี่ราม!” อรนิสาร้องเรียกชื่อสีหน้าไม่พอใจ ก่อนเปลี่ยนเป็นหัวเราะในลำคอ เมื่อมองหน้าเพื่อน “ที่แท้พี่ก็หลงรักเนตรมาตลอด แต่พี่ไม่กล้าบอกสินะ ใช่ไหม!”
“หยุดพูดจาหาเรื่องสักทีอร!”
“ถ้าไม่คิดพูดจาดีๆ ก็ออกไปจากบ้านเนตรได้เลยอร อย่ามาเสียเวลาที่นี่เลย!” เนตรดาวส่งเสียงไม่พอใจ
“อรพูดแทงใจดำใช่ไหมล่ะ เพราะถ้ามันไม่ใช่พี่คงปฏิเสธอรแล้ว!”
“ไม่ใช่!” เนตรดาวแทรกขึ้นมาทันที “พี่รามกับเนตรเรานับถือกับแบบพี่น้อง อย่ามาใส่ร้ายพี่รามแบบนี้นะอร!”
อรนิสายิ้มหยัน สบตาคนรัก
“เป็นยังไงคะพี่ราม เจ็บไหม”
“เจ็บสิอร เจ็บจนชาแล้วล่ะ ลองคิดกลับกันไหมว่าหากคนที่อยู่บนเตียงนั้น เป็นพี่กับผู้หญิงคนอื่น อรจะรู้สึกยังไง”
คนถูกย้อนหน้าชา พยายามเก็บกลั้นอารมณ์ไว้ภายใน มันพังทลายหมดแล้ว เพราะเพื่อนตัวดีที่ดันเปิดเผยความลับของเธอ
“อรกลับไปก่อนดีกว่าไหม อย่ามาโวยวายในบ้านเนตรเลย” เนตรดาวพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ
“ไม่ไป! อรจะคุยให้รู้เรื่องตรงนี้!”
เธอหันมองพี่ชายคนสนิท แล้วจับมือหนาเอาไว้
“ปล่อยให้นังบ้าอยู่ตรงนี้แหละค่ะ เราไปที่สวนด้านหลังกันดีกว่า” เธอบอก แล้วรั้งให้เขาก้าวตาม
อรนิสาเบิกตากว้าง แล้วไล่ตาม ก่อนกระชากเพื่อนให้หันกลับมาหา
เพียะ!
ฝ่ามือฟาดลงบนใบหน้า เนตรดาวยกมือกุมแก้มตนเอง คนตบง้างมือหมายกระทำอีกครั้งแต่กลับถูกจับข้อมือไว้แน่น เนตรดาวจ้องมองเพื่อนแววตาขุ่นเคือง
“หยุดนะอร!” พิรามตะโกน
“ปากดีนัก เป็นยังไงรสมือเพื่อนคนนี้มันเจ็บไหม!” อรนิสาตวาดลั่น
“นี่ตบกันเลยเหรออร!” เนตรดาวร้องถาม สีหน้าเจ็บปวด
“ใช่! หรืออยากจะเอาอีกสักฉาด!”
เนตรดาวมองเพื่อน ตลอดเวลาที่คบกันมา ไม่เคยโดนอรนิสาทำเช่นนี้เลย ร่างบางตรงเข้าหา สองคนเผชิญหน้ากัน พิรามยังคงจับข้อมือของอรนิสาไว้
- ผู้เขียน
