มันทำหน้าสงสัยว่าฉันมาอยู่ที่หรูๆ แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ฉันก็โกหกว่าเป็นห้องพักของพี่สนิทที่เพิร์ลเอเยนซี่
มันก็ทำท่าเชื่อ และไม่ได้ซักถามอะไร กระทั่งขนของมายังห้องพักใหม่ ที่เป็นหอพักหญิง มันจึงแค่ขนของขึ้นห้อง ไม่ได้อยู่พูดคุยอะไรกันมาก และฉันก็สัญญาว่าจะเลี้ยงข้าวมัน
“แล้วเจอกันนะ” ฉันโบกมือให้ไอ้โยเมื่อมาส่งถึงป้ายรถเมล์
“ครับ อย่าลืมไลน์มา”
แล้วฉันก็ขอตัวกลับไปจัดการเก็บของในห้องให้เรียบร้อย ซึ่งก็ย้ายครั้งนี้ก็มีข้าวของเพิ่มมากขึ้น ทั้งห้องน้ำเจ้ากระปุกแล้วก็มีเสื้อผ้าข้าวของที่พี่เลโอซื้อให้ฉัน
เพราะฉันจากเขามาโดยไม่ได้ทะเลาะกัน ฉันก็ไม่เห็นจำเป็นต้องทิ้งเสื้อผ้าหรือข้าวของดีๆ ที่พี่เขาซื้อให้ รวมทั้งเงินที่เขาโอนให้เป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัว
ฉันจากพี่เลโอมา เพราะเข้าใจสถานการณ์ตัวเองต่างหาก และฉันก็หวังว่าพี่เลโอจะมีความสุขกับชีวิตและผู้หญิงที่เขาเลือก
แต่ถึงจะเข้าใจกั
