ไม่ร้ายเกินรัก

Prologue แก้มยุ้ย  ที่บ้านพักตากอากาศริมทะเลหัวหิน... ปาร์ตี้ฉลองวันเกิดของลีน่าเพิ่งจะเริ่มต้นบนชายหาดหน้าบ้านพักตากอากาศส่วนตัวของครอบครัวพี่เลโอ ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของลีน่า ปาร์ตี้เริ่มต้นในเวลาหกโมงเย็น คนร่วมงานนอกจากลีน่า เจ้าของวันเกิดแล้วก็มีพี่เลโอ ญาติผู้พี่ของลีน่าที่เป็นเจ้าของบ้านพักแห่งนี้ อีกสองคนคือเนเน่กับจินนี่ และฉัน...แก้มยุ้ย เราทั้งสี่สาวอยู่เป็นกลุ่มเพื่อนที่เรียนมหาวิทยาลัย ที่เรียนเอกเดียวกัน ตอนนี้อยู่ปีสุดท้ายแล้ว ทุกคนดูสนุกสนาน ไม่เว้นแม้แต่เจ้าของวันเกิดที่เพิ่งถูกหักอกมาเมื่อสองวันก่อน และแน่นอนยกเว้นฉันนี่แหละ เพราะถึงฉันจะเป็นเพื่อนร่วมแก๊งของสาวๆ ทั้งสามในค่ำคืนนี้ แต่ฉันก็เป็นเพียงเพื่อนเบ้ของทุกคน เหตุผลง่ายๆ เลย ในกลุ่มฉันดูไม่เข้าพวกที่สุด ฉันจน...ในขณะที่ทุกคนรวยมากๆ เพราะเป็นลูกสาวของนักธุรกิจชั้นแถวหน้าของเมืองไทยทั้งนั้น แน่นอนรวยแล้วก็สวยได้ แม้เกิดมาจะไม่ได้มาพร้อมความสวย แต่เงินบันดาลได้ทั้งนั้น ทั้งสามจึงทั้งสวยและรวยมากๆ และฉันนอกจากจนแล้ว ยังดูขี้เหร่ที่สุดในกลุ่ม ไม่ใช่เพราะหน้าตาดูไม่ได้ ตรงกันข้ามฉันหน้าตาออกจะน่ารัก ปากนิด จมูกหน่อย ดวงตากลมโตเป็นประกายสดใส แต่รูปหน้ากลมเป็นซาลาเปา ก็ต้องเป็นงั้นอยู่แล้ว เพราะฉันเป็นเด็กสาววัยย่างยี่สิบเอ็ดที่แสนจะอวบ...น้ำหนักเกินมาตรฐานของส่วนสูงมาเกือบสิบกิโลฯ ทั้งที่ฉันสูงแค่ 160 เซนฯ แต่น้ำหนักฉันก็ปาเข้าไปแล้ว 60 กิโลฯ มันแปลกอะไรล่ะ เพราะฉันชอบกิน...กินทุกอย่างที่เงินซื้อกินได้ บางครั้งไม่มีเงินซื้อกินเองได้ ก็ต้องแอบจิกของคนอื่นกินเป็นบางครั้ง “ยัยแก้มอ้วน มัวแต่ย่างไปกินไปอยู่นั่นแหละ เอามาเติมที่โต๊ะเดี๋ยวนี้!” เสียงประกาศิตของยัยเนเน่ตัวแสบ ทำฉันสะดุ้ง รีบวางปลาหมึกที่กำลังจะใส่เข้าปาก หันไปวางลงบนจาน รวมทั้งกุ้งเผาที่เพิ่งสุกร้อนๆ อีกหลายตัว ยกไปเสิร์ฟบนโต๊ะ “แกะกุ้งให้ฉันด้วย!” เสียงออกคำสั่งห้วนๆ ทำให้ฉันที่กำลังจะหมุนตัวไปยังหน้าเตาย่างชะงัก ถ้าไม่คิดว่ายัยเนเน่เพิ่งจ่ายค่ายา ‘น้องกระปุก’ แมวอ้วนที่แสนน่ารักของฉันไปเมื่อสองวันก่อน ฉันคงเอากุ้งเผาร้อนๆ จากเตาย่างปาใส่หน้าของนางแน่ๆ แต่ตอนนี้ที่ทำได้คือ “จ้าเพื่อน” ดีว่าฉันใส่ถุงมือผ้า จึงไม่ลำบากมากนักในการแกะกุ้งเผาร้อนๆ ใส่จานให้ยัยเนเน่ แกะจนพูนจาน ก่อนจะเดินกลับไปยังตำแหน่งเดิม คือมีหน้าที่ย่างอาหารทะเลให้ทุกคนกินด้วยความสบายใจ ดีว่าไม่ต้องไปเสิร์ฟเครื่องดื่ม ไม่งั้นก็ออกจะเกินไป และตำแหน่งบาร์เทนดี้จำเป็นยัยเนเน่ทำเอง ดูนางมีความสุขที่ได้เสิร์ฟไวน์ให้กับเพื่อนๆ และเบียร์ให้กับพี่เลโอ ...ดูกระเ**ยนกระหือรือเกินควรจนน่าสงสัย ปนหมั่นไส้นิดๆ เพราะตอนที่ยกแก้วเบียร์ไปให้พี่เลโอนั้น นางก็มีการเต้นยั่วๆ บดๆ รูดๆ รั้งๆ เกือบถึงพื้นทรายต่อหน้าพี่เลโอ หน้าตาก็โคตรอ่อย  ...โอ๊ย อยากโยนปลาหมึกเผาร้อนๆ ใส่หน้านางมาก แสดงออกเกินไป ไม่เกรงใจคนอื่นๆ คนอื่นๆ ที่ว่านั้น นอกจากยัยจินนี่ที่อยากงาบพี่เลโอไม่ต่างจากยัยเนเน่ ก็มีฉันด้วย...อีกคน ในแก๊งสี่สาวของเรานอกจากลีน่าแล้ว พวกเราทั้งสามคนก็ล้วนชอบพี่เลโอทั้งนั้น ใครดีใครได้ นั่นคือคำประกาศกร้าวของยัยเนเน่ในครั้งแรกที่ต่างรู้ว่าฉันกับจินนี่ก็ชอบพี่เลโอ ยัยเนเน่กับยัยจินนี่ล้วนมีโอกาส โดยเฉพาะในค่ำคืนนี้ ส่วนฉันน่ะเหรอ...นอกจากพี่เลโอจะไม่เคยชายตาแล พูดด้วยนับครั้งได้ สายตาท่าทางของเขาที่มีต่อฉันติดจะเย็นชาปนเอือมระอา ยามเมื่อเจอสายตาสารภาพความในใจของฉัน ก็แหงสิ...ฉันไม่ได้มีอะไรที่จะทำให้พี่เลโอสนใจได้ อย่าว่าแต่พี่เลโอเลย หนุ่มๆ ในมหาวิทยาลัยก็มองฉันเป็นฝุ่นละอองเมื่ออยู่ท่ามกลางเพื่อนร่วมแก๊ง บางทีก็โดนร้องเพลงใส่ ‘ไม่อ้วนเอาเท่าไหร่ บอกสิเออ จะเอาเท่าไหร่ ไม่อ้วนเอาเท่าไร’ นอกจากอยากปารองเท้าใส่หน้าคนร้องแล้ว ฉันก็อยากไปเผาบ้านคนแต่งเพลงด้วย ...เพลงเห้...อะไร แต่งมาเพื่อบูลลี่คนอ้วน ถึงจะยืนอยู่หน้าเตา แต่สายตาก็วนเวียนไปยังกลุ่มเพื่อน ตอนนี้ ลีน่ากับจินนี่ออกมาเต้นด้วยท่าทางตลกๆ และเดินเซจนเกือบล้มหลายครั้ง “อ้าว ดื่มๆ ให้กับผู้ชายเฮงซวย!” ลีน่าพูดเสียงดังเหมือนคนเมา “ลีน่า อย่าเพิ่งดื่มเยอะสิ เค้กวันเกิดก็ยังไม่ได้เป่านะ” พี่เลโอปรามญาติผู้น้องของเขา พร้อมกับแย่งแก้วไวน์ของอีกฝ่ายไปวางบนโต๊ะ เขาดูเป็นพี่ชายที่แสนดี น่ารัก อบอุ่นจริงๆ ต่างกับบุคลิกภายนอกที่เป็นชายหนุ่มวัยยี่สิบแปด หน้าตาหล่อแบบมีสไตล์ชัดเจน พูดง่ายๆ หน้าไม่โหล แม้จะผิวขาวจัดเหมือนคนมีเชื้อสายจีน และดวงตาเล็ก แต่มันกลับคมวาวราวกับมีดผ่าตัด จมูกเล็กๆ แต่โด่งและปลายรั้น ริมฝีปากได้รูปสวยเหมือนปากผู้หญิง สูงหนึ่งร้อยแปดสิบสี่เซนฯ ร่างกายดูแข็งแรงเหมือนนักกีฬาว่ายน้ำ ไหล่กว้าง มีซิกแพ็ก และกล้ามแขนแต่พองาม เอวกับสะโพกสอบเพรียว ก้นงอนอีกต่างหาก แน่นอนตอนว่ายน้ำเมื่อตอนบ่าย ฉันสำรวจพี่เขาอย่างละเอียดตั้งแต่หัวจรดเท้า และที่ดูเท่สุดๆ คือเขาเป็นผู้ชายที่มีผมยาวหยักระบ่า และรวบไว้บนท้ายทอย และมีรอยสักเป็นรูปนกที่ต้นแขนด้านขวา บนหน้าอกข้างซ้ายเป็นรูปผีเสื้อตัวเล็กๆ ฉันคิดว่าพี่เลโอคงชอบสัตว์มีปีก เดาเล่นๆ เขารักอิสระ และต้องการโบยบินไปในทุกที่ที่อยากไป เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่แปลกที่พี่เลโอยังไม่มีคนรักเป็นตัวเป็นตน แต่ข้างกายเขาก็ไม่เคยขาดสาวๆ ซึ่งล้วนแต่เป็นสาวๆ ในวงการเซเลบฯ ทั้งนั้น ทั้งดาราและสาวไฮโซฯ รวมทั้งยัยเนเน่กับจินนี่ด้วย  ส่วนฉันน่ะเหรอ คำว่าหมามองเครื่องบิน ยังดูน้อยไปเสียด้วยซ้ำ และตอนนี้ฉันคือยัยอ้วน หน้ามันแพร็บอยู่หน้าเตาย่าง และเนื้อตัวก็คลุกด้วยกลิ่นอาหารทะเล “ยัยแก้มไปยกเค้กในตู้เย็นมา ก่อนที่ลีน่าจะเมาหลับไปก่อน” เสียงของจินนี่บอก ฉันจึงวางมือจากหน้าเตาย่าง เดินเร็วๆ เข้าไปในตัวบ้านพักหลังใหญ่โต ตรงเข้าไปในห้องครัว ซึ่งตอนนี้แม่บ้านก็กลับห้องพักที่อยู่หลังบ้านไปแล้ว ฉันยกเค้กออกมาจากตู้เย็นและปักเทียนแค่สามแท่ง ตามคำสั่งของลีน่าที่บอกว่าอายุยี่สิบเอ็ด เทียนสามแท่งก็พอ เมื่อยกเค้กมาวางบนโต๊ะ เสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ก็ดังขึ้น และลีน่าก็เป่าเทียน เพื่อนๆ มอบของขวัญให้ ยกเว้นฉัน ที่วันนี้รับอาสาบริการเพื่อนๆ ในงานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ ตามประสาคนจน ไม่มีเงินซื้อของขวัญแพงๆ ให้ลีน่า จะซื้อของของถูกๆ ตลาดนัดก็คงไม่เหมาะกับรสนิยมของอีกฝ่าย และลีน่าก็ไม่ต้องการอะไรจากฉัน นอกจากให้มาร่วมงานด้วยเท่านั้น ฉันตัดเค้กวันเกิดให้ทุกคน และทุกคนก็กินเพียงน้อยนิด ก็ไม่แปลกใจเพราะเพื่อนทั้งสามของฉันต้องรักษาหุ่น ไม่กินของหวานเท่าไหร่ ยกเว้นพี่เลโอ กินจนหมดชิ้น ให้ตายสิเห็นครีมเค้กขาวๆ ติดมุมปากพี่เขาแล้ว อยากจะ... แม้แค่คิดเฉยๆ ก็ไม่ทันแล้ว เพราะยัยเนเน่ใช้นิ้วโป้งปาดครีมขาวๆ นั้นออกจากมุมปากพี่เลโอเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็ยัดใส่ปากตัวเอง พร้อมยิ้มยั่วๆ ให้พี่เลโอ ซึ่งเขาก็ยิ้มตอบ ...บาดตาบาดใจชะมัด! และคิดว่าคืนนี้พี่เลโอ เสร็จยัยเนเน่อย่างไม่ต้องสงสัย ทั้งขยันเติมเบียร์ใส่แก้วให้พี่เขา แล้วยังนั่งเบียดพี่เขาอีก อือๆ พี่เลโอ จะเป็นได้แค่ผัวมโนของกูตลอดไปเหรอเนี่ย ฉันได้แต่คิดด้วยความเศร้าหมอง ก่อนจ้วงเค้กทั้งชิ้นเข้าปากเพื่อเยียวยาความเศร้าในใจตัวเอง ปาร์ตี้วันเกิดของลีน่าจบลงแล้ว ทุกคนหลังจากดื่มจนเมามายและเต้นจนหมดแรงก็แยกย้ายกลับเข้าห้องพัก แม้แต่พี่เลโอกับยายเนเน่ที่นั่งเบียดอยู่สองคนสุดท้ายในค่ำคืนที่แสนสนุกสนาน ป่านนี้ทั้งสองคงอยู่ในห้องพักของใครคนใดคนหนึ่ง ฉันคิดด้วยความเศร้าใจ พี่เลโอ...ผัวมโนของฉัน กลายเป็นผัวจริงๆ ของยัยเนเน่ไปแล้ว เออ...ฉันรู้หรอกว่าพี่เขาเป็นผัวชั่วคราวหรือขาประจำของสาวๆ นับร้อยนับพันคนมาแล้ว แต่ทำไมต้องเป็นผัวยัยเนเน่อีกคน มันใกล้ตัวเกินไป ฉันรับไม่ได้ มันบาดตาบาดใจ ...ฮือๆ ฉันร้องไห้ในใจ ก่อนจะหาวิธีจัดการกับอารมณ์แสนเศร้านี้ ไม่กี่นาทีต่อมาฉันก็คิดออก ในเมื่อคนอื่นๆ เข้าห้องไปแล้ว ฉันก็ลงไปจัดการกับเค้กวันเกิดที่เหลืออยู่ในตู้เย็นมาแอบกินในห้องพัก อิอิ...เสร็จตรู ไอ้พวกหุ่นเพรียวจนลมแทบจะหอบลงทะเล ได้แต่กินคำสองคำเหมือนนกจิกเศษอาหารบนทรายหาด ...น่าสงสารจริงๆ รวยเสียเปล่า กินทิ้งกินขว้าง ขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูเข้าห้องพักหลังจากย่องลงไปหยิบเค้กมาชิ้นหนึ่งพร้อมน้ำอัดลมอีกกระป๋องในตู้เย็นด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่อง ร่างอันอวบอัดของฉันก็โดนใครบางคนผลักจากด้านหลัง ถลาเข้ามาในห้องจนหน้าแทบคะมำ แต่ถึงอย่างงั้นเค้กในมือก็ไม่หลุดจ้า ฉันหันขวับไปมองด้วยความโมโห เพราะคิดว่าเพื่อนตัวแสบสักคนจะแกล้งฉัน แต่แล้วฉันก็ต้องอ้าปากค้าง “พี่เล!” ผู้ชายร่างสูงสง่าใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรหล่นมาจากฟากฟ้า และผิวขาวจัดเหมือนหิมะราดนมข้นหวานจนนึกอยากกินทุกครั้งที่เห็นหน้า ตอนนี้พี่เลโออยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน ฉันเผลอกลืนน้ำลายกับกล้ามอกและกล้ามแขนแน่นๆ ของเขา และนกบนต้นแขนขวาและผีเสื้อบนแผ่นอกด้านซ้ายก็เหมือนกระพือปีกใส่ฉันให้ม่วนท้องไปหมด อาการพี่เลตอนนี้คือไม่ปกติ เขามีเหงื่อพราวทั้งหน้าและลำตัวท่อนบนที่เปลือยเปล่า ใบหน้าเหยเกเหมือนกำลังทรมานด้วยอาการเจ็บปวดจากอะไรสักอย่าง “แก้มยุ้ย ช่วยพี่ด้วย” “พี่เลเป็นอะไร ใครทำอะไรพี่!” ฉันรีบวางเค้กและกระป๋องน้ำอัดลมลงบนโต๊ะ จากนั้นก็ผวาเข้าไปพยุงร่างที่กำลังโงนเงนนั้นไว้ด้วยความห่วงใย “เนเน่...วางยาในแก้วเบียร์พี่” “เฮ้ย ได้ไงวะ!” ฉันอุทานด้วยความโมโห แต่ไม่นึกแปลกใจกับสิ่งที่พี่เลโอบอก เพราะยายเนเน่ หรือแม้แต่ยายจินนี่ ล้วนอยากได้พี่เลโอทั้งนั้น แม้แต่ฉันเองก็อยาก...อยากมากๆ แต่ยายเนเน่อยากมากขนาดมาวางยาพี่เลโอแบบนี้ มันใช้ได้เหรอ มันไม่แฟร์กับคนอื่นๆ ที่พยายามเข้าหาพี่เลด้วยวิธีปกติและธรรมชาติสุดๆ อย่างเช่นฉันเป็นต้น แต่มันก็ไม่เคยได้ผล นอกจากหางตาพี่เลโอจะไม่เคยแลแล้ว เขายังมองฉันเหมือนเอือมระอาปนเวทนาเสียด้วยซ้ำ และคนที่พี่เลโอให้ความสนใจมากที่สุดคือยายเนเน่ เพราะพี่เลโอพูดคุยกับยายเนเน่มากที่สุดในแก๊งเพื่อน แต่มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างทั้งสอง ทำไมยายเนเน่ถึงขั้นวางยาพี่เลโอ ทั้งๆ คืนนี้ฉันดูออกว่าทั้งสองน่าจะได้กันอย่างไม่ต้องสงสัย หรือเพราะพี่เลโอ...ไม่เล่นด้วย ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็เกินคาดไปเหมือนกัน แต่มันก็แสดงว่า...พี่เลโอไม่ได้พิศวาสยายเนเน่มากกว่าฉันน่ะสิ ฮ่าๆ สมน้ำหน้ายายเนเน่ ถ้าคืนนี้รู้ว่าพี่เลโอเข้าห้องฉัน คงกรีดร้องเป็นชะนีอารมณ์ค้าง “แก้มยุ้ย ช่วยพี่ด้วย พี่ไม่ไหวแล้ว อ๊า...” เสียงพูดปนเสียงร้องครางในท้ายประโยคนั้นทำให้ฉันรีบประคองพี่เลโอไปนอนบนเตียง พี่เลโอร้องครางอย่างทรมานจนน่าสงสารพร้อมกับงอตัว ขณะเดียวกันเสียงของพี่เขาก็ทำให้ท้องไส้ฉันปั่นป่วน ยิ่งมองเห็นกึ่งกลางลำตัวมีบางอย่างดุนดันจนพองคับกางเกงบลูยีนของเขาอย่างเห็นได้ชัด ฉันแทบจะหายใจไม่ออก มือไม้สั่นไปหมด “ช่วยพี่ด้วย...” พี่เลโอยังร้องขอความช่วยเหลือ และมือก็รั้งตัวฉันเข้าไปชิดจนร่างอวบของฉันทาบทับไปบนเนื้อตัวของพี่เขาอย่างช่วยไม่ได้ และฉันเองก็ไม่ได้ขัดขืน ตอนนี้ฉันอ่อนระทวยจนเหมือนไม่มีกระดูกแล้ว นี่ผู้ชายที่ฉันหลงรักถึงมาตลอดสี่ปี ตั้งแต่วันแรกที่เขาไปรับลีน่าที่มหาวิทยาลัย ก่อนนอนฉันได้แต่ฝันถึงพี่เขาแบบลมๆ แล้งๆ ตั้งแต่แบบหวานแหววไปถึงขั้นติดเรทเลยก็ว่าได้  ใช่...ในฝันนั้น เขาเป็นของฉัน! แล้วตอนนี้...ฉันจะทำยังไงดี มือไม้พี่เลโอเริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว และฉันนอกจากจะไม่มีแรงผลักไสเขา แต่ฉันยังอยากให้พี่เขาลูบต่อไป หรือทำมากกว่าลูบเลยก็ได้ เพราะฉันไม่ใช่นางเอก ไม่คิดจะเสียตัวในงานแต่ง คิดแค่ว่าอยากได้ผู้ชายที่แอบรักมาเป็นผัวเท่านั้น! “พี่เลโอ...อ๊ะ...อย่าค่ะ” มือเขาลูบมาถึงหน้าอกอวบ ถึงแม้ใจอยากจะได้พี่เลโอมากแค่ไหน แต่ฉันก็รู้ว่าพี่เขาไม่ได้พิศวาสฉันเลย กลัวว่าหากปล่อยตัวไปตอนนี้ พี่เลโอรู้สึกตัวขึ้นมาในตอนเช้า เขาอาจจะเกลียดฉันมากกว่าเดิม ฉันจึงพยายามฝืนใจตัวเอง และห้ามปรามเขาไว้...แต่ก็แค่เล็กน้อยเท่านั้น ยอมรับว่ามีความลังเลเกิดขึ้นในใจ “ทำไม แก้มชอบพี่ไม่ใช่เหรอ ช่วยพี่ไม่ได้ใช่มั้ย งั้นพี่กลับไปหาเนเน่ก็ได้ เพราะพี่ทนทรมานต่อไปไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” ประโยคสุดท้ายของเขา ทำให้ฉันไม่ลังเลใดๆ อีกต่อไป “พี่เลโอไม่ต้องไปหาเนเน่หรอกค่ะ แก้มช่วยพี่เลโอเอง พี่เลโออยากให้แก้มทำอะไร ก็บอกเลยค่ะ แก้มทำให้ได้ทุกอย่าง” “แน่ใจนะว่าจะไม่เสียใจทีหลัง” “ไม่ค่ะ พี่เลโอเถอะ แน่ใจนะว่าจะไม่เสียใจทีหลัง ไม่ใช่พรุ่งนี้ตื่นมาโวยวายว่าแก้มปล้ำพี่นะ” “พี่ไม่มีวันเสียใจหรอก” ก็แน่สิเขาโดนวางยา ตอนนี้พิษยานั้นกำลังทำให้เขาทรมาน เพราะแม้จะพูดคุยกันอยู่เขาก็ยังไม่ละมือจากร่างกายของเธอเลย “อ๊ะ...” ฉันครางออกมาอีกครั้ง เมื่อปลายนิ้วของพี่เลโอสะกิดโดนหัวนมของฉัน และตอนนี้ยกทรงไซส์คับ D ของฉัน ถูกปลดตะขอแล้ว ฉันเคยดูหนังเอวี คิดสงสัยตลอดว่าเวลาโดนแบบนั้นจะรู้สึกยังไง  ดีขนาดเหมือนนางเอกเอวีร้องครวญครางหรือเปล่า ตอนนี้ฉันหมดข้อสงสัย โดยเฉพาะเวลาพี่เลโอซุกหน้ากับอกอวบ ทั้งจูบ ทั้งดูด ไล้เลีย และมือก็นวดเคล้าคลึงอีกข้าง “อ๊ะ อา พี่เลโอ ขา แก้ม...อ๊ะ” “ชอบมั้ยครับ” “ชอบมากๆ ค่ะ อ๊ะ...พี่เลโอ ทำอีกสิคะ” ฉันเรียกร้องและขยับเต้าอันมหึมาไปชิดริมฝีปากของเขา และพี่เลโอก็ไม่ทำให้ฉันผิดหวัง เขาเริ่มต้นอีกครั้งด้วยการตวัดปลายลิ้นกับยอดอกสีอ่อนที่ชูชันรับการสัมผัส เป็นการสัมผัสแผ่วเบา แต่มันรุนแรงในความรู้สึก จนฉันหวีดร้องอย่างรัญจวน ครางหวิวพร้อมกับแอ่นหน้าอกเข้าไปชิดพี่เขามากขึ้น “หน้าอกของแก้ม สุดยอดจริงๆ เต็มไม้เต็มมือ” เขาบอกด้วยความพอใจ แล้วจากนั้นก็นวดคลึงด้วยสองมือสลับจูบไปทั่ว ทั้งขบ กัดเบาๆ และดูดเม้มแรงๆ ตามด้วยปาดเลียยอดอกรัวๆ “อ๊า...พี่เลโอ แก้มไม่ไหวแล้ว” “พี่เองก็ไม่ไหวเหมือนกัน งั้นพี่จะเร่งมือนะ” เขาบอกแค่นั้นแล้ว ถอดเสื้อผ้าของฉันออกจากตัวจนหมด ไม่เหลือแม้แต่กางเกงใน ถึงจะมีอาการหน้ามืดเพราะแรงกำหนัดที่เกิดขึ้นจากการปลุกเร้าอย่างหนัก แต่ฉันก็ยังมีความอายในรูปร่างของตัวเองจึงเอามือปิดร่างไว้ “ปิดทำไม” พี่เลโอดึงมือฉันออก “แก้มอ้วนไง หุ่นไม่ดีเหมือนเนเน่ หรือจินนี่ ขาวก็ไม่ขาวด้วย” ฉันพูดด้วยเสียงเศร้าๆ “แบบนี้ก็ดีออก เต็มไม้เต็มมือออก ผิวขาวซีดเป็นหิมะน่ะเหรอ ไม่เห็นมีเสน่ห์เลย สู้ผิวสีน้ำผึ้งอย่างแก้มไม่ได้หรอก ที่สำคัญผิวของแก้มเนียนสวยมากเลยนะ” พี่เลโอพูดพร้อมกับไล้ปลายนิ้วไปบนเรียวขาอวบๆ ของฉัน จนฉันเผลอครางและละมือจากเนื้อตัว วางบนที่นอนจิกลงไปเพื่อระบายความซ่านสยิวที่เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง แค่สัมผัสแผ่วเบา ทำไมมันซาบซ่านเหมือนจะขาดใจแบบนี้ “ถึงแก้มจะไม่ผอม แต่มีเอวนะ” เขาบอกเสียงสั่นสะท้านพร้อมกับก้มลงจูบที่เอวของฉัน ฉันสะดุ้งและครางหวิวเมื่อปลายลิ้นของเขาแตะไล้ไปเรื่อยๆ ไปยังหน้าท้องที่มีพุงปลิ้นอย่างเห็นได้ชัด ถึงพี่เลโอจะพูดเพราะพิษยาปลุกเซ็กซ์ แต่คำพูดนั้นก็ช่างอารมณ์จนฉันเตลิดไกล และไม่สนใจแล้วว่าพรุ่งนี้เขาจะนึกเสียใจหรือไม่กับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ “พี่เลโอ...แก้มรักพี่นะ รักจริงๆ” “พี่รู้แล้ว รู้แล้ว” “พี่เลโอ...อ๊ะ อ๊า...” เขาหยุดคำพูดของฉันไว้ด้วยการแตะปลายนิ้วที่กึ่งกลางลำตัว ลูบไล้เบาๆ “ตรงนี้ของเธอสวยมาก” ฉันปรือตามองเขา เห็นพี่เลโอจ้องตรงนั้นด้วยสายตาหื่นกระหาย ปลายนิ้วของเขาไล้ผ่านเกสรที่ชุ่มชื่นของฉันช้าๆ ฉันบิดตัวครวญครางด้วยความทรมาน และกรีดร้องเบาๆ เมื่อปลายนิ้วเขาแทรกเข้าไปข้างใน จากช้าๆ ก็เร็วขึ้น ฉันร้องครางเสียงสั่นหวิวเหมือนจะขาดใจตาย “พี่เลโอขา แก้มกำลังจะตาย” “อย่าเพิ่งตาย...” เขาบอกแค่นั้น ก่อนจะทำให้ฉันกรีดร้องหนักกว่าเดิม เมื่อปลายลิ้นของเขาแตะลงเบาๆ ที่เกสรที่ชุ่มฉ่ำนั้น “อ๊า พี่เลโอขา...แก้ม...อ๊า...” ฉันร้องไม่เป็นภาษาเมื่อพี่เขายังลากปลายลิ้นลากผ่านกึ่งกลางดอกไม้เร็วขึ้น “กลิ่นของเธอหอมและหวานมากเลยแก้ม” ฉันได้ยินเสียงแหบพร่าของเขา ก่อนที่ฉันจะหวีดร้องไม่หยุด เมื่อรับรู้ว่าปลายลิ้นชื้นนั้นสอดเข้ามาในตัวฉัน ฉันบิดตัว มือทั้งสองข้างกดที่ศีรษะของพี่เขาไว้ และกรีดร้องไม่เป็นภาษา หูอื้อ ตาพร่า และมองเห็นสวรรค์อยู่รำไร “พี่เลโอขา...แก้มไม่ไหวแล้ว อ๊า...” “งั้นพี่เข้าไปแล้วนะ” “เข้ามาเลยค่ะพี่เลโอ แก้มอยากเป็นของพี่เลโอ อยากเป็นมานานแล้ว อ๊ะ อ๊า...โอ๊ย...” เสียงครวญครางรัญจวน ตามด้วยเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อมีบางอย่างแข็งๆ สอดเข้ามาในตัวเธอ “เจ็บอะ พี่เลโอ แก้มเจ็บ ออกไปก่อนได้มั้ย อ๊ะ...” จากความเจ็บเหมือนร่างถูกฉีกทึ้ง กลายเป็นเสียงครางอีกครั้ง เมื่อเขาขยับตัวเบาๆ “ครั้งแรก มันจะเจ็บหน่อยนะ แต่พี่รับรองพี่จะทำให้แก้มมีความสุข และอ่อนโยนมากที่สุด” “ค่ะ แก้มเชื่อพี่เล อ๊ะ...” ฉันร้องครางเบาๆ ก่อนดังขึ้นเรื่อยๆ ตามจังหวะที่พี่เลโอขยับเคลื่อนไหวเขาออกจากช้าๆ แต่เร็วขึ้น เร็วขึ้น และรัวแรงตามลำดับ “แก้มคับแน่นมากเลย ดีจริงๆ อ๊า...” จากนั้นเสียงประสานของเนื้อกระทบเนื้อก็ดังก้องไปทั่วห้อง รวมทั้งเสียงครางประสานกันดังยาวไปจนกลัวว่าปลาในท้องทะเลจะตกใจ ทุกอย่างจบลงในเวลาไม่นานเกินไป...ฉันรับรู้ถึงความอุ่นวาบพุ่งเข้าไปในตัวตน เขากับฉันนอนหายใจหอบสะท้านอยู่ชั่วครู่ ก่อนพี่เลจะจับตัวฉันพลิกด้วยท่าโก้งโค้ง ก่อนเจ้าตัวขยับมาด้านหลัง และสอดแกนกายเข้ามาที่กึ่งกลางลำตัวของฉันอีกครั้ง “พี่ยังไม่หายอยากเลย แก้มไหวมั้ย” “ไหวค่ะ...อ๊ะ อ๊า” ไม่ไหวได้ยังไง ในเมื่อเขาเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกับตัวฉันแล้ว มือของฉันจิกบนผ้าปูที่นอน พร้อมกับร้องครางขณะเข้าขยับกายรัวเร็ว และก้มลงจูบไปทั่วแผ่นหลังของฉัน มือก็สอดเข้ามาบีบเค้นทรวงอก ก่อนจะประคองใบหน้าให้หันมารับจูบของอันแรงร้อนของเขาด้วย จากนั้นก็ผละออก แล้วมือจับสะโพกฉันไว้แน่น นวดคลึงและตีเบาๆ อย่างมันเขี้ยว และคงอดใจกับความมหึมา พี่เลโอถอนกายออก ก้มลงไล้จูบบนแก้มก้นของฉันพร้อมกัดเบาๆ ก่อนจะลากไปยังกลีบดอกไม้ที่ชุมฉ่ำของฉันในท่าเดิม ท่านี้ยิ่งซ่านเสียวกว่าท่านอนหงาย ฉันร้องจนเสียงแหบ บิดกายและกระสันอยากจะร้องวิงวอนพี่เลโออย่างน่าสงสาร “พี่เลโอขา เข้ามาในตัวแก้มเถอะค่ะ แก้มต้องการพี่จนจะตายอยู่แล้ว” “ได้ ครั้งนี้พี่ตามใจเธอ” จากนั้นพี่เลโอก็ดึงฉันมานั่งตักของเขา และจับสะโพกของฉันให้ขยับกายขึ้นลง “ต้องการพี่มากแค่ไหน ก็จัดการเลยนะ ในตอนนี้พี่เป็นของแก้ม ของแก้มคนเดียว อยากทำอะไรก็ตามสบาย” “งั้นแก้ม จะทำอย่างที่เคยฝันไว้ อ๊ะ อ๊า” ฉันกระแทกตัวลงครอบแกนกาย และขยับขึ้นลงจนทรวงอกกระเพื่อม และเขาก็ก้มลงดูดเม้มสลับลากปลายลิ้นไล้เลีย ส่วนมือก็ยังไม่ปล่อยจากสะโพกของฉัน ฉันกำลังจะตายกับความรู้สึกของความซ่านสยิวที่สัมผัสเป็นครั้งแรก ไม่ว่าพรุ่งนี้พี่เลโอจะมีปฏิกิริยากับฉันเหมือนเดิมยังไง ฉันก็ไม่แคร์ แค่ตอนนี้ฉันได้ครอบครองเหมือนในฝันก็พอแล้ว ความคิดนั้นทำให้ฉันยิ่งกระแทกตัวลงบนแกนกาย ก่อนจะสลับกับเชื่องช้า ค่อยๆ รูดรั้ง และทำให้เขาตัวสั่นสะท้าน “แก้ม โอ๊ะ...อ๊ะ เยี่ยมจริงๆ แรงอีกนิดนะ นะ” จากนั้นฉันก็สนองทุกอย่างที่พี่เลโอบอก กระทั่งเราครางออกมาเสียงดัง และก่ายกอดกันด้วยความสุขสม นอนหายใจระทวยอยู่ไม่กี่นาที ฉันก็หายเหนื่อย และพี่เลโอก็คงเหมือนกัน เพราะเขากระซิบเสียงพร่าข้างหูของฉัน กระตุ้นแรงปรารถนาในตัวฉันอีกครั้ง “อยากสัมผัสพี่บ้างมั้ย” “อยากค่ะ...” ฉันตอบอย่างไม่ต้องเสียเวลาคิด อยากจูบเขาไปทั่วทั้งตัว โดยเฉพาะจุดที่จะทำให้เขาร้องครางเรียกชื่อฉัน เหมือนอย่างที่ พี่เลโอทำให้ฉันร้องเรียกหาเขาไม่หยุด “งั้นอย่ารอช้า พี่อยากให้แก้มจูบพี่ เหมือนที่พี่จูบแก้ม” ไม่รู้ว่าฉันกระหายเซ็กซ์ที่เพิ่งลิ้มรสครั้งแรก หรือกระหายในตัวพี่เลโอกันแน่ ในหัวของฉันไม่มีอะไรเลย มีแต่อยากให้พี่เขาสัมผัส และอยากสัมผัสพี่เขาทั่วทั้งตัวเหมือนกัน อยากทำเหมือนภาพฝันก่อนนอนในทุกค่ำคืน จากผัวมโน...กลายเป็นผัวจริงๆ แค่คืนเดียวก็แสนคุ้ม! ฉันพาร่างอันอวบอิ่มของตัวเองชิดร่างเขาที่เอนตัวลงนอน ฉันกวาดสายตามองร่างของพี่เลโอด้วยความชื่นชมหลงใหล พลางกลืนน้ำลายอย่างหื่นกระหายยามเมื่อมองกึ่งกายที่เหมือนจะท้าทายฉันด้วยการกระตุกเบาๆ ฉันมองไล่มาถึงช่วงอกที่กล้ามแน่นตึง แล้วฝ่ามือฉันไปไล้ไปยังผีเสื้อปีกสวยบนหน้าอกซ้ายของเขา ก่อนก้มลงจูบแผ่วเบา แต่ก็เรียกเสียงครางทุ้มของพี่เลโอได้ จากนั้นริมฝีปากของฉันก็ไล่จูบขึ้นไปยังนกที่เกาะอยู่บนต้นแขนขวาของเขา แล้วจูบของฉันก็ขยับไปซุกที่ลำคอแกร่ง ปลายคาง ทั่วใบหน้าอย่างหลงใหล ก่อนทาบลงบนริมฝีปากได้รูปสวยของเขา พี่เลโอเปิดริมฝีปากต้อนรับจูบที่แสนจะเงอะงะไร้ความมั่นใจของฉัน เป็นจูบแรกที่แสนหวานในชีวิตวัยสาวของฉัน ท้องไส้ปั่นป่วนยิ่งกว่าโดนพายุซัดสาด หายใจหวิวไหวเหมือนจะขาดใจ เมื่อปลายลิ้นของเราทั้งสองสัมผัสกัน และจากนั้นฉันก็เรียนรู้ที่จะเป็นฝ่ายจูบด้วยความมั่นใจ ทั้งดุนดันลิ้น เม้ม และกัดริมฝีปากบนและล่างของพี่เลโอ จนเขาร้องครางเสียงแหบพร่า มันปลุกความมั่นใจของฉันให้เพิ่มทวี ฉันผละจากริมฝีปากและขยับจูบไปยังใบหน้า ใบหูก็เม้มกัดเบาๆ ย้ายมายังลำตัว ซุกลำคอแกร่ง และจูบวนที่หน้าอก ผีเสื้อและหัวนมที่แข็งเป็นไตของพี่เลโอ ทำเหมือนอย่างที่เขาทำกับฉันทุกอย่าง ทั้งดูดเม้ม กัดเบาๆ และปลายนิ้วขยี้ยอดอก “อา...ดีมากๆ เด็กน้อยของพี่...อ๊า...” เสียงพูดแหบพร่า และคำว่าเด็กน้อยของพี่ยิ่งทำให้ฉันฮึกเหิม ฉันรัวปลายลิ้นกับยอดอกพี่เลโอ จนร่างของเขาแอ่นขึ้นสูง ขณะที่มือของฉันก็ไล้ไปยังหน้าท้องแกร่ง และเกร็งของพี่เขา ไล่ต่ำไปจนถึงกึ่งกลางลำตัว มังกรที่ขนาดบิ๊กไซส์อุ่นร้อนอยู่ในอุ้งมือฉัน “รูดขึ้นลง” เขาบอกเสียงพร่า และฉันก็สนองที่เขาต้องการทันที และเขาก็ร้องดังมากยิ่งขึ้น จนกว่าจะเงือกน้อยที่แอบมาหลับบนชายหาดจะได้ยิน และฉันชอบใจมาก อยากได้ยินดังๆ และเรื่อยๆ ฉันผละจากหน้าอกของเขา จูบมาที่หน้าท้อง มือก็ขยับขึ้นลงช้าๆ สลับเร็ว ริมฝีปากของฉันอยากจะสัมผัสเจ้ามังกรผงาดที่กระตูกท้าทาย แต่ฉันอดใจไว้ เหมือนเวลากินก๋วยเตี๋ยวที่เก็บลูกชิ้นไว้กินทีหลัง ฉันวางริมฝีปากลงบนต้นขาของพี่เลโอ พี่เขาครางสยิว วางมือบนเรือนผมของฉันแล้วลูบเบาๆ บ่งบอกว่าพึงพอใจกับสิ่งที่ฉันทำอยู่ ถึงฉันจะไม่เคยมีเซ็กซ์มาก่อน แต่สมัยนี้ยุคโซเชียล ความอยากรู้ไม่ได้มีแค่ให้ไว้สงสัย ฉันดูหนังเอวีมามาย และรู้ว่าจุดไหนและทำอย่างไรให้ฝ่ายตรงข้ามพอใจ ฉันจูบกระทั่งขาพับพี่ของเขา เรียวขาด้านใน มือก็ขยับทั้งมังกรและจุดใกล้เคียงต่อมลูกหมากที่ไวต่อสัมผัส ที่จะทำให้ร่างใหญ่นั้นซ่านสยิวได้มากที่สุด “อ๊า...แก้ม พี่จะไม่ไหวแล้วนะ อา...” “พี่เลอย่าเพิ่งเสร็จนะคะ แก้มยังอยากกินพี่เลให้นานที่สุด อ๊า...” ฉันพูดจบประโยคก็ร้องครางอย่างซ่านเสียว เพราะมือใหญ่นั้นเอื้อมาสะกิดยอดอกของฉัน ฉันกลัวว่าจะโดนพี่เลโอเล่นงานจนเสร็จไปก่อนที่ฉันจะชิมรสชาติพี่เขาให้ถึงใจ จึงก้มลงจูบเจ้ามังกรผงาดนั้นอย่างดูดดื่ม ใช้ปลายลิ้นไล้เลียตั้งแต่โคนยันยอดมังกร ทำแบบนั้นอยู่นาน จนร่างพี่เลโอเกร็ง ร้องครางเสียงดัง “แก้ม...โอ๊ะ ดีมากๆ เลย อ๊า...” คำชมเชยนั้นยิ่งทำให้ฉันคลั่ง ฉันครอบริมฝีปากลงกับมังกรที่กำลังอาละวาด ขยับปากรูดรั้งขึ้นลงอย่างช้าๆ สลับเร็วพร้อมกับเม้มริมฝีปากให้รัดรึงเจ้ามังกร ก้นพี่เลโอกระดกสูง ทำให้เจ้ามังกรผวาดลงลึกในลำคอ มือของพี่เลโอจับบนศีรษะฉันและกดลง เมื่ออารมณ์ของเขาพุ่งสูง “แก้ม...จ๋า โอ๊ะ อ๊า...” พี่เลโอครางลั่น เกร็งตัว กระตุก ก่อนน้ำอุ่นๆ พุ่งเข้าไปในลำคอของฉัน และฉันก็กลืนกินทุกหยาดหยด พี่เอโอนอนหายใจหอบสะท้าน และดึงตัวฉันเข้ามากอดไว้แน่น กระซิบเสียงพร่าข้างหู “สุดยอดมากเลย ดีจริงๆ คนเก่งของพี่” ฉันฟังแล้วอยากโห่ร้องด้วยความดีใจที่ทำให้พี่เลโอมีความสุขมากขนาดนี้ อยากให้ค่ำคืนนี้เป็นนิรันดร์ระหว่างสองเรา... :::::::::::::::::::::::