บทที่ 27 ทำไมรู้สึกดี

1129 คำ

“พับผ่า วันนี้หนูรินสวยจริงโว้ย ถ้ามีลูกชายจะเก็บไว้เป็นลูกสะใภ้ซะเลย” ลุงเคนเอ่ยแซวหลานสาวคนสวยทันทีที่เดินเข้ามาใกล้ “เอ่อ...จะไม่ถามคนแถวนี้ดูก่อนเหรอครับลุงเคน บางทีอาจจะมี คนแอบชอบอยู่แล้วก็ได้นะครับ” อดิศักดิ์พูดเย้าแหย่แกมจริง ทำให้ชายสูงวัยหัวเราะออกมาพร้อมกัน ส่วนหญิงสาวเพียงแต่ยิ้มออกมาเล็กน้อย “แหมนั่นสิ ไอ้เราก็ลืมนึกไป ไอ้ศาลถ้าแต่งลูกเขยเมื่อไหร่อย่าลืมนะโว้ย ต้องชวนข้าไปสู่ขอ” “ไอ้นี่ยังไม่ทันกินก็เมาแล้ว ต้องให้ว่าที่ลูกเขยมาสู่ขอลูกสาวข้าสิ” ไพศาลเอ่ยขัดเพื่อนรัก “ฮ่า ฮ่า นั่นสิลืมไป จริงไหมครับคุณอิฐ” “ผมก็รออยู่เหมือนกันครับ” อดิศักดิ์รับลูกทันทีที่ลุงเคนส่งมาให้ มีเพียงนรีรินที่นั่งก้มหน้าเล็กน้อย คนอื่นอาจจะมองว่าเธออาย แต่จริง ๆ เธอไม่สนใจต่างหาก เพราะมันคงเป็นไปได้ยาก  “วันนี้มีทั้งเหล้าทั้งกับแกล้ม แถมมีเพื่อนร่วมดื่มแบบคุณอิฐกับไอ้ศาล ไม่เมางานไม่เลิกห้ามกลั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม