เดวิดชะเง้อมองตาม เขาทันเห็นแววนิลหายลับไปทางหลังร้าน จึงอดไม่ได้ที่จะบ่น!!
“ไปไหนของเขานะ?”
“อะไร? สาวที่นายติดพันเหรอเดวิด”
ดุ๊กกระเซ้าน้องชาย เมื่อเดวิดไม่เหมือนเขา เดวิดจริงจังกับชีวิต ทำตัวเหมือนฤาษี คร่ำเคร่งกับการดำเนินชีวิต และไม่มั่ว!!
“ใช่ ว่าจะให้พี่ดูตัวสักหน่อย หล่อนกลับไม่ว่างซะงั้น”
ชายหนุ่มเปรยแบบเซ็งๆ
“อ้าว...”
ดุ๊กเหลียวไปมองด้านหลัง เขาขมวดคิ้ว “สาวๆ พวกนั้นเหรอที่นายสนใจ”
“ใช่...แต่หล่อนไม่อยู่แล้วล่ะ คงมีธุระ”
เดวิดยังบ่นต่อ อาหารตรงหน้าแทบจะหมดความอร่อย เมื่อไม่มีอาหารตา
“สวยๆ กว่านี้เยอะแยะ ไม่เห็นนายจะเครซี่”
ดุ๊กฉวยช้อนมาจิ้มอาหารในจานขึ้นชิม รสชาติเหมือนร้านทั่วไป ไม่ได้เอร็ดอร่อยมากมาย สงสัยที่เดวิดมาใช้บริการบ่อยๆ เพราะติดพันสาวนั่นแหละ
“เธอไม่เหมือนใคร ผมแน่ใจว่าชอบเธอ”
เดวิดพูดเหมือนละเมอ...แววนิลเป็นกันเอง เธอยิ้มสวย แม้ดวงตาเธอจะติดเศร้าไปสักนิด
