ดุ๊กโมโหมาก เขาบุกไปยังสถานที่นั้นด้วยตัวเอง...
แต่ก็เหมือนเดิม...ไม่มีหล่อนอยู่ เขาจึงกลับมาแบบผิดหวัง
และคิดว่าตัวเองคงหายคลั่ง!!
เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างกลับเหมือนเดิม...
ไม่เลย...เขาพยายามลืมหล่อน แต่ไม่เคยทำได้...
ผ่านมาเป็นเดือน...เขาไม่เคยแตะผู้หญิงคนอื่นอีก เมื่อความรู้สึกบอกว่าไม่ใช่ เขาไม่ต้องการใคร...ต้องการแค่ แววนิลคนเดียว...แต่หาหล่อนไม่เจอนี่สิ...
มันเป็นวันที่น่าเบื่ออีกวันซึ่งสาวหน้ามนคนชื่อแววนิลต้องทน เธอเดินลากขากลับห้องพัก เพราะกำลังเหนื่อยและเพลีย...หล่อนทำงานหนักแทบจะโงหัวไม่ขึ้น เงินของดุ๊กช่วยหล่อนได้เยอะก็จริง มันมีมากพอพอที่จะโป๊ะค่าห้องที่ค้างไว้ แถมยังเหลือพอจ่ายค่าเทอมอีกครึ่งหนึ่ง ส่วนที่เหลือเธอจำเป็นต้องหาเอง และแววนิลเลือกที่จะทำงาน เธอจึงต้องทั้งเรียน และทำงานไปพร้อมๆ กัน...
หญิงสาวพยายามไม่คิดถึงความทรงจำแสนเลวร้ายนั่น เธอปล่อยให้เวลาชะล้าง สักวันหนึ
