“คนเยอะเหมือนกันนะครับ” เขาเดินมาถามเธอด้วยความสงสัยเพราะเป็นแค่สวนองุ่นทำไมถึงได้มีนักท่องเที่ยว
“เราทำเป็นการท่องเที่ยวเชิงเกษตรด้วยค่ะ ให้ท่องเที่ยวเข้ามาชม ชิม ช้อป และมีที่พักให้เป็นรายวัน มีให้เช่ารถ ATV ขับเล่นด้วย อีกอย่างที่นี่เป็นจุดแวะพักค่ะ ออกไปจากไร่นี้ก็คือถนนใหญ่แล้วเดินทางเข้ามาสะดวกสบาย เหนื่อยๆ ก็แวะมาทานข้าว”
“อ่อ มิน่าล่ะนักท่องเที่ยวถึงได้เยอะ” เขาพูดพลางเดินออกมาจากร้าน แล้วมองนักท่องเที่ยวไปทั่ว ทว่าอยู่ๆ เขากลับต้องชะงักและมองนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารริมน้ำ พอมองเสร็จก็ต้องรีบหันขวับกลับมาหาเธอทันที
“ซันชายน์!” เจรัลด์เรียกเธอด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูตกใจพอสมควร
“เอ่อ ขา มีอะไรคะ” เธอหันมาขานรับพลางขมวดคิ้ว
“ผมว่า... เอ่อ ผมกลับดีกว่า” ฟังน้ำเสียงของเขาท่าทางร้อนใจชอบกล
“ไม่สบายขึ้นมาเหรอคะ”
“ใช่ครับ รู้สึกมึนหัว ผมขอกลับก่อนได้ไหม ส่วนคุณจะท
