“แก ไอ้ ไอ้สารเลว ฉันจะฟ้องคุณพ่อ” เธอด่าด้วยความเหลืออด ก็แล้วทำไมต้องเจ็บปวดด้วยล่ะ “หึๆ ก่อนหน้านี้ยังเรียกพี่สินอยู่เลย” เขาพูดเยาะหยันและยิ้มอย่างเป็นต่อ “แกทำแบบนี้ทำไม สะใจแกมากใช่ไหม” พอเธอถามเช่นนี้เขาก็ยิ้มแล้วยื่นหน้าเข้ามาหาใกล้ๆ “ทั้งสะใจ ทั้งอร่อยเลยล่ะ ได้เปิดซิงลูกรักของพ่อเลี้ยง ในฐานะที่ไอ้สินเป็นแค่ขี้ข้า เป็นบุญของไอ้สินแล้ว” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะหยันเช่นเดิม “แก... ไอ้... ไอ้” เธอไม่รู้จะด่าอย่างไรดี เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นก็ตัวเธอเองด้วยที่ต้องการ ร่านเอง กลับไปก็ยิ่งคิดถึงเขา ทั้งที่เขาทำเพราะความสะใจแทนนายหญิงตัวเอง “ฉันเกลียดแก” สิ้นคำเธอก็เหวี่ยงฝ่ามือหมายจะตบ ทว่าเขาก็คว้ามือเธอเอาไว้และกำแน่นพร้อมกับกระชากเธอเข้าไปหาแล้วอุ้มข้ามโซฟาเลยทีเดียว “นี่ปล่อยนะ!” เธอไม่กล้าดีดดิ้นเพราะเขากอดเอาไว้แน่น “ก็รู้นี่ว่าถ้ายิ่งด่าผมก็ยิ่งขึ้น” เขาพูดพลางกัดกรามแน่น “ไ