bc

Untouchable love...รัก สัมผัสไม่ได้

book_age16+
24
ติดตาม
1K
อ่าน
มีพลัง
ราชนิกุล/ชั้นสูง
โศกนาฏกรรม
หักมุม
ชายจีบหญิง
ตัวเอกที่เป็นอมนุษย์
โลกอื่น
พลังวิเศษ
โหดร้าย
สวยมั่น
like
intro-logo
คำนิยม

เมื่อมาเทโอ...เทพผู้ซึ่งเกิดมาพร้อมกับพลังทำลายล้างมหาศาล และที่อันตรายไปกว่านั้นคือหากสิ่งมีชีวิตใดถูกเขาสัมผัสแม้เพียงปลายเล็บ ก็จะสลายไปในทันที ซึ่งความแข็งแกร่งดังกล่าวเป็นชนวนเหตุก่อให้เกิดโศกนาฎกรรมศึกสายเลือดอันมิอาจหลีกเลี่ยงได้

ทรินิตี้...หญิงสาวสามัญชนซึ่งจับพลัดจับผลูมาตกอยู่ท่ามกลางโศกนาฏกรรมศึกรบของมาเทโอ...ความรักอันมิอาจสัมผัสกันได้ระหว่างเทพมาเทโอที่พร้อมจะทำลายล้างทุกอย่างเพียงแค่สัมผัสและหญิงสาวสามัญชนจะจบลงเช่นไร แล้วใครจะเป็นผู้กำชัยชนะในศึกนี้...โปรดติดตามความสนุกได้ใน Untouchable love…รักสัมผัสไม่ได้ ค่ะ

หมายเหตุ : ทุกส่วนของนิยายไม่ว่าจะเป็นตัวละคร ช่วงเวลา เหตุการณ์และสถานที่ถูกสร้างและจินตนาการขึ้นมาใหม่ทั้งหมด เพื่อสร้างอรรถรสและความบันเทิงให้กับนิยาย ไม่อาจนำไปอ้างอิงเป็นข้อเท็จจริงได้นะคะ

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
ตอนที่ 1 #การจากไปนำมาสู่การเริ่มต้น
เรื่อง : Untouchable love…รัก สัมผัสไม่ได้ ตอนที่ 1 #การจากไปนำมาสู่การเริ่มต้น โดย : Kwitch (เขียนเป็นภาษาไทยว่า กวิชญ์ (อ่านว่า กะ-วิช (ออกเสียง “เฉอะ”)))   ณ อาณาจักรเฮฟเวิน (Heaven kingdom) พลังมหาศาลแผ่ไปสู่วงกว้างอันเนื่องมาจากการต่อสู้ปะทะกันระหว่างเทพทั้งสองด้วยพลังเพลิงอิคซทรีมไฟเออะ (Extreme fire power) และพลังวารีดับเบิลโอเชิน (Double ocean power) มาเทโอ (Mateo) เจ้าของพลังเพลิงอิคซทรีมไฟเออะไม่อาจต้านทานมาเวอริค (Maverick) ผู้เป็นเจ้าของพลังวารีดับเบิลโอเชิน (Double ocean power) ได้ นั่นเป็นเหตุให้เกราะเกรทไดอะเมินด (Great diamond armor) ซึ่งเป็นเครื่องหุ้มกำบังร่างกายของมาเทโอนั้นแตกสลายไปในพริบตา แต่ถึงกระนั้นมาเวอริคก็ยังไม่หยุดปล่อยพลังระลอกสอง ซึ่งคราวนี้เขาหวังว่าพลังวารีดับเบิลโอเชิน (Double ocean power) ของเขานั้นจะทำให้มาเทโอพ่ายแพ้ย่อยยับราบคาบได้ในที่สุด ทันใดนั้นเอง ขณะที่พลังวารีดับเบิลโอเชิน (Double ocean power) กำลังพุ่งตรงเข้าสู่มาเทโอซึ่งกำลังพยายามพยุงตัวเองขึ้นมาจากการถูกโจมตีครั้งที่แล้ว เมลานี...หญิงวัยกลางคนซึ่งมองดูการต่อสู้ของสองพี่น้องด้วยความปวดร้าว ก็รีบวิ่งเข้ามาเพียงหวังว่าจะใช้ร่างของตนเองนั้นกำบังพลังวารีดับเบิลโอเชิน (Double ocean power) ไม่ให้ทำอันตรายมาเทโอได้ เมื่อมาเทโอเห็นดังนั้น จึงรวบรวมพลังทั้งหมดที่มี  พุ่งตัวไปยังเมลานี เพื่อฉุดให้นางพ้นจากรัศมีของพลังวารีดับเบิลโอเชิน (Double ocean power) ตามสัญชาติญาณ โดยหารู้ตัวไม่ว่าเกราะ    เกรทไดอะเมินด (Great diamond armor) ของตนนั้นได้สลายไปแล้ว แน่นอนว่าทั้งมาเทโอและเมลานีหลบพ้นจากการทำลายล้างของพลังวารีดับเบิลโอเชิน (Double ocean power) แต่...ร่างของเมลานีกำลังค่อย ๆ สลายตัวไป โดยเริ่มตั้งแต่ปลายพระบาทขึ้นมาเรื่อย ๆ “ท่านแม่!!!...ไม่!!!...ท่านแม่!!!...ข้าไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้” มาเทโอรีบปล่อยร่างเมลานีลง เพราะเกรงว่าการสัมผัสจะเร่งให้ร่างของเมลานีนั้นสลายตัวเร็วยิ่งขึ้น ร่างสูงโปร่งคุกเข่าลงกับพื้น หยาดน้ำตาราวกับไข่มุกร่วงเผาะจากดวงตาคู่งามทั้งสองข้างอย่างไม่ขาดสาย “ท่านแม่!!!...โปรดให้อภัยข้า...อย่าจากข้าไป” มาเทโอยังคงคร่ำครวญกับผู้เป็นมารดาซึ่งร่างกำลังสลายหายไปเรื่อย ๆ “เมลานี!!!...เจ้าอย่าทิ้งข้าไป...เจ้าต้องรอด...เจ้าเข้มแข็งไว้นะ” อีไลแอสถ่ายทอดพลังเทพทั้งหมดซึ่งมีอยู่ให้เมลานีผ่านฝ่ามือทั้งสองข้างของนาง แต่ดูเหมือนว่าร่างซึ่งสลายไปเรื่อย ๆ ไม่มีทีท่าว่าจะกลับคืนมา เมลานีส่งยิ้มอ่อนให้อีไลแอส ก่อนยกมือเรียวขึ้นไปสัมผัสใบหน้าสง่างามของเขา ราวกับว่านี่คงเป็นการถ่ายทอดความรักครั้งสุดท้ายซึ่งนางมีต่อสามีอันเป็นที่รักยิ่ง “อีไลแอส...ท่านไม่ต้องพยายามแล้ว...ท่านก็รู้ดีว่าไม่มีหนทางใดช่วยข้าได้” “ไม่!!!...มันต้องมีสิ...ข้าจะไม่ยอมแพ้...เจ้าก็เช่นกัน...เจ้าจะทิ้งพวกเราไปไม่ได้” น้ำใสไหลผ่านแก้มนวลเนียนของใบหน้างาม เพราะนางรู้ดีว่า   ไร้ซึ่งความหวังจะกลับไปมีชีวิตได้ดังเดิม “มาเทโอ...มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า...เจ้าอย่าโทษตัวเอง” แม้เรี่ยวแรงจะมีเหลืออยู่น้อยนิด เพราะการสลายตัวได้ขยายตัวมาจนถึงต้นขาด้านบน แต่นางก็ยังไม่พร้อมจะจากไปในเวลานี้ จนกว่าจะสั่งเสียทุกอย่างให้เสร็จสิ้น “มาเทโอ...ข้าฝากให้เจ้าดูแลน้องของเจ้า...มาเวอริคด้วย...อีไลแอส...ได้โปรดให้อภัย   มาเวอริค...ข้ารู้ดีว่ามาเวอริคไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนี้” มาเทโอพยักหน้ารับพร้อมทั้งน้ำตาซึ่งยังไหลไม่ขาดสาย “ครับท่านแม่...ข้าจะดูแลน้องเป็นอย่างดี” “เจ้าไม่ต้องห่วง...ข้าจะทำให้มาเวอริคลูกของเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมให้ได้” แม้ว่าจะเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ แต่เมื่อต้องเห็นหญิงอันเป็นที่รักซึ่งคอยเคียงบ่าเคียงไหล่มานานนับร้อยปีกำลังสลายตัวไป น้ำตาอันถูกเก็บกักไว้ก็ร่วงหล่นไม่ขาดสายราวน้ำในเขื่อนทะลักออกมา ส่วนมาเวอริคนั้นถึงกับพูดอะไรไม่ออก เพราะกำลังสับสนกับเหตุการณ์ทั้งหมด...เข่าคู่หนาทรุดกองลงไปกับพื้นเพราะกำลังตกใจ   สุดขีดที่เห็นมารดาผู้ซึ่งตนรักที่สุดนั้นกำลังจะมลายหายตัวไป “มาเวอริค...มาหาข้าหน่อย” น้ำเสียงอ่อนแรงรวยรินร้องเรียกให้โอรสองค์รองให้เข้าไปหาก่อนถึงวาระสุดท้าย ร่างสูงรีบลุกขึ้นแล้วพุ่งตัวเข้ามา เพราะรู้ดีว่านี่คงเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะได้ยินน้ำเสียงของมารดาผู้เป็นหนึ่งในดวงใจ “ท่านแม่!!! ท่านอย่าจากข้าไป...ถ้าท่านไปแล้วข้าจะอยู่กับใคร...ข้ามีท่านเพียงคนเดียว...มีแค่ท่านคนเดียวที่รักข้า” ความในใจอันเก็บไว้มานานพรั่งพรูออกมาเพื่อยื้อไม่ให้มารดาจากไป “ข้ารักเจ้าเสมอ...เจ้าเป็นที่รักของทุกคน...กลับ...” ไม่ทันได้พูดประโยค “กลับตัวกลับใจ” จนจบ ร่างของเมลานีก็สลายหายไปจนหมด ทิ้งไว้แต่ร่องรอยของความรักอันยิ่งใหญ่ซึ่งมีให้พระสวามีและโอรส      ทั้งสองอย่างไม่อาจมีสิ่งใดทำให้มลายหายไปได้ “ท่านแม่” “ท่านแม่” “เมลานี” ทั้งมาเทโอ มาเวอริคและอีไลแอส ต่างตะโกนสุดเสียงเมื่อร่างของเมลานีนั้นได้สลายไปทั้งหมด...ไม่แม้แต่จะทิ้งร่องรอยของเศษเส้นเกศาให้ไว้ดูต่างหน้า หยาดน้ำอุ่น ๆ ยังคงหลั่งไหลออกมาจากดวงตาทั้งสามคู่ไม่  ขาดสายเพราะการสูญเสียอันใหญ่ยิ่งนี้ จนกระทั่งมาเวอริคลุกยืนขึ้นมาอย่างทระนง แววตาเต็มไปด้วยไฟแห่งความแค้นลุกโชนจนไม่อาจมีสิ่งใด  มาดับเปลวเพลิงนี้ได้ ดวงตาคู่นั้นจ้องมองไปยังผู้เป็นพี่ “มาเทโอ...    เจ้าทำให้ท่านแม่ตาย...เจ้าต้องชดใช้” แม้ดวงตาทั้งสองจะยังแดงก่ำและเต็มไปด้วยน้ำตาเอ่อล้นทะลักออกมา แต่ก็พร้อมน้อมรับสิ่งที่น้องชายกล่าวโดยไร้ซึ่งข้อโต้แย้งอันใด “ใช่...ทั้งหมดมันเป็นความผิดของข้าเอง” ผู้เป็นน้องกัดฟันกรอด กำมือแน่นเพราะยังเต็มไปด้วยโทสะ   อันร้อนแรงและไม่มีสิ่งใดมาดับไฟโกรธานี้ได้ “ข้าจะให้เจ้าอยู่กับความรู้สึกตายทั้งเป็นนี้ไปสักระยะ...แล้ววันหนึ่ง...ข้าจะกลับมาทำให้เจ้าได้ตายไปจริง ๆ และอาณาจักรเฮฟเวินนี้จะต้องเป็นของข้า” “มาเวอริค...เจ้าหยุดได้แล้ว...ข้าขอร้อง...” แม้ภายในใจจะยังเต็มไปด้วยความโกรธต่อโอรสองค์รองอยู่ไม่น้อย แต่เมื่อได้ให้สัญญากับเมลานีไว้แล้ว เขาจึงต้องพยายามทำให้ครอบครัวกลับมาเป็นดังเดิม “ท่านพ่อก็เอาแต่เข้าข้างมาเทโอ...ท่านไม่เคยรักข้าเลยสักนิด” “ไม่จริง...ข้ารักเจ้ามาก...ข้ารักเจ้าสองคนไม่ด้อยไปกว่ากันเลย” “มันสายเกินไปที่จะมาพูดคำว่ารักกับข้าแล้วล่ะท่านพ่อ...      ข้าไม่เคยรู้สึกถึงมันได้เลยตั้งแต่เกิดมา” จากนั้นดวงตาคมก็หันไปยังมาเทโอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ “มาเทโอ...เจ้าจงจำไว้...ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป...เจ้ากับข้า...ขาดกัน...  เราสองคนไม่ใช่พี่น้องกันอีกต่อไป” ไม่ทันที่มาเทโอจะอธิบายหรือขอร้องอ้อนวอนให้มาเวอริคนั้นกลับใจ มาเวอริคก็ใช้พลังเทพหายตัวไปในพริบตา .....            ณ ใต้มหาสมุทร            มาเวอริคต้องการสร้างอาณาจักรของตนเอง เขาจึงใช้พลังเทพสร้างอาณาจักรโอเชิน (Ocean kingdom) ขึ้นมาใหม่แล้วรวบรวมบริวารซึ่งอยู่ในมหาสมุทรนั้นเพื่อเป็นฐานสร้างอำนาจให้กับตนเอง            มาเวอริคค่อย ๆ สร้างความยิ่งใหญ่ให้กับอาณาจักรโอเชิน (Ocean kingdom) เพื่อรอเวลากลับไปยึดอาณาจักรเฮฟเวินตามที่ได้ลั่นวาจาเอาไว้ ------------------------------------------------------------------------- #ขอขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจนะคะ #เปิดตัวมาก็เจอความสูญเสียกันเลยนะคะ...เดี๋ยวตอนต่อไปเราจะได้รู้ที่มากันค่ะ...ว่าเหตุใดเมลานีถึงสลายตัวไป...ขอบคุณที่ติดตามตอนต่อไปของ Untouchable love…รัก สัมผัสไม่ได้ นะคะ ด้วยรัก Kwitch #Untouchable love…รัก สัมผัสไม่ได้ #นิยายแฟนตาซี #นิยายแฟนตาซีไทย #ความรัก #พลังเทพ #การต่อสู้ #Kwitch

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

รอยรักคนใจร้าย

read
9.4K
bc

รอยตรวน

read
1K
bc

เกิดใหม่พร้อมกับมิติฟาร์มส่วนตัว

read
4.4K
bc

พิษรักซาตาน

read
5.0K
bc

ข้านี่แหล่ะ ฮูหยินของท่านแม่ทัพ

read
3.4K
bc

ฮูหยินกลับมาเถิดข้าไล่พวกนางไปหมดแล้ว

read
9.4K
bc

ทาสรักของจอมมาร

read
1K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook