“งั้นป้าแดงจด ๆ ให้ผมหน่อย ว่าผัดผักมันใส่อะไรบ้าง ผมว่ามันไม่ยากหรอก เท ๆ รวม ๆ ผัด ๆ” ป้าแดงทำหน้างงใส่ผม ก่อนจะกลับเข้าไปในครัวเหมือนเดิมแล้วทำอะไรกุกกัก ผมจึงเดินไปหาคุณหมอคนสวยบ้าง ที่ตอนนี้เธอกำลังยืนริมกระจก มองวิวกรุงเทพ “ป้าแดงเตรียมของเสร็จ ผมจะให้กลับบ้านเลย” ผมพูดจบคุณหมอก็หันกลับมาอมยิ้ม ก่อนจะชิ่งหนีไปนั่งที่โซฟาแล้วหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ผมจึงเดินกลับไปนั่งกับเธอบ้าง และเอนลงหนุนตักนุ่ม ๆ ของเธอ “ใครอนุญาตให้หนุนตัก” “อยากหนุนตักแฟนไม่ได้เหรอ? ผมเป็นแฟนคุณเจ็ดวันนะ อย่าลืม” คุณหมอเสมองไปทางอื่นทันทีก่อนที่จะวางหนังสือในมือลงหน้าผม นั่นไงสงสัยเขิน ไม่กล้าสบตา ผมจึงจับหนังสือออกช้า ๆ และแอบมองคุณหมอที่ก้มสบตาหน้าแดงก่ำ ก่อนจะยกมือขึ้นเขี่ยแก้มแดง ๆ ทีละข้าง และค่อย ๆ รั้งท้ายทอยเธอลงมาหาตัวเอง “คุณ ป้าแดงอยู่ในครัว” “ทำไม มากกว่านี้ป้าแดงก็เคยเห็นมาแล้ว ขอจุ๊บหน่อย” ผมพู