2. จะได้คุ้นเคย
1906 คำ
แผลตามร่างกายเริ่มดีขึ้น อีกไม่กี่วันก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว และคนที่มาคอยดูแลก็เป็นนายคนที่บอกว่าเป็น ‘สามี’ ตน หัวก็ไม่ค่อยปวดแล้ว เพราะเธอไม่ได้พยายามคิดถึงเรื่องอดีตที่ผ่านมาก่อนความจำเสื่อม และยิ่งไปกว่านั้นพร้อมเพิ่งรู้ว่าตนนั้นมีสามีจอมหื่น คนอะไรขนาดเธอไม่สบายก็ไม่วายจะลวนลาม เผลอทีไรล้วงของลับตลอด
“นายหัวคะ”
ฮึ!
เจตน์เลิกคิ้วเล็กน้อยพร้อมสบจ้องตากลมโตของคนที่นั่งพิงหัวเตียง
“พร้อมจะได้ออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่คะ แผลตามแขนตามขาพร้อมก็ดีแล้ว”
“หมอบอกสองสามวันนี้แหละ รอสแกนสมองพรุ่งนี้ดูก่อน ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติก็คงได้กลับบ้าน”
“เราแต่งงานกันนานรึยังคะ และมีลูกด้วยกันไหมคะ” เป็นคำถามที่เธอถามเขาทุกวันก็ว่าได้ และเขาก็ตอบเหมือนเดิมว่าเพิ่งแต่งงานกันแล้วเธอก็มาเกิดอุบัติเหตุ
“ถามทุกวันเลยนะคำถามนี้”
“ก็…เหมือนว่ามันมีอะไรติดอยู่ในหัว แต่ไม่รู้อะไรค่ะ”
“ไม่ต้องไปสนใจอดีต สนใจแต่ตอนนี้และเรื่องอนาคตพอ”
“ค่ะ งั้นพร้อมนอนแล้วนะคะ เริ่มง่วงแล้ว”
“คืนนี้ขอนอนบนเตียงด้วยอีกนะ นอนเบียดกันเธอจะได้คุ้นชินกับการนอนกับฉัน อีกอย่างให้ล้วงได้ไหม” เขาเอ่ยเสียงพร่าพร้อมกับยื่นมือไปลูบไล้ลำคอสาวอวบแล้วเลื่อนไล้มายังเนินอกอวบของพร้อม
“คะ…คือกลับบ้านก่อนได้ไหมคะ”
“ฉันลงแดงตายพอดี” ใช่ แทบจะลงแดงตายแล้วตอนนี้ ไม่ได้ปลดปล่อยน้ำสวาทตั้งแต่มาเป็นผู้ดูแลคนความจำเสื่อมที่โรงพยาบาล
“แต่…”
“เถอะน่า…” เขารีบพูดแทรกเมื่อสาวอวบจะปฏิเสธ แล้วก็รีบคลานขึ้นไปนอนเบียดคนป่วยบนเตียงเล็กๆ แคบๆ พอสาวอวบจะขยับหนี เขาก็ตวัดแขนโอบกอดเอวกลมของสาวเจ้ารั้งไว้แล้วสอดมือเข้าไปในชายเสื้อเพื่อล้วงลึกขยุ้มขยำเต้าเหมือนทุกครั้งที่ขึ้นมานอนเบียด
“อะ...อื้อ นายหัว…ยะ…อย่าค่ะ ใจเย็นๆ ก่อนได้ไหมคะ” สาวน้อยไร้เดียงสาพยายามผลักไสและปัดมือใหญ่ที่เคล้นคลึงนวดเต้าตนให้หยุด
“อื้อ...ออกจากโรงพยาบาลจะเจอกว่านี้อีกนะ เนี่ยแค่เบาๆ เองนะพร้อม ของจริงรออยู่ที่บ้าน”
“อือ...แต่เราอยู่บนเตียงผู้ป่วยนะคะ”
“แล้วยังไง บนเตียงผู้ป่วยแล้วไง พร้อมเองก็แข็งแรงแล้วนี่”
เขาไม่สนใจว่าสาวอวบจะเขินอายตน เขาอยากได้ อยากสัมผัส ก็หล่อนนุ่มนิ่มเคล้นคลึงแล้วมันมือ เขาจึงเคลื่อนตัวคร่อมทับร่างอวบแล้วก้มซุกหน้าถูไถปลายจมูกโด่งกับซอกคอหอมกรุ่นของพร้อม ลากลิ้นเคลื่อนไล้มายังโคนหูแล้วขบเม้มตีตราจอง
“อ่า...นายหัว อะ...อื้อ ถ้าทำแบบนี้ พร้อมไม่ได้นอนพอดี”
“ชูว์...แล้วตอนนี้พร้อมยืนที่ไหนล่ะ นอนให้ฉันทับอยู่เนี่ย อะ...หอม ให้ตายสิ เพิ่งรู้ว่าสาวอวบดีแบบนี้ จับตรงไหนก็หนุบหนับดีแบบนี้นี่เอง อื้ม...หอมเป็นบ้า แทบรอให้กลับบ้านไม่ไหวแล้วพร้อม” มือหนากอบกุมสองเต้าเคล้นคลึงหนักหน่วงแล้วจัดการถลกถอดเสื้อของโรงพยาบาลของพร้อมออก ตามด้วยยกทรงสีเนื้อ เมื่อท่อนบนเปลือย เจตน์ก็ซุกหน้าลงกลางหว่างอกอวบอูมทั้งสอง
“มันมากกว่าทุกวันแล้วนะคะ อะ...อื้อ”
แล้วปากหนาก็เคลื่อนมาปิดปากอวบอิ่ม เรียวลิ้นสากอุ่นร้อนนายหัวสอดแทรกดุนดันเข้าไปในโพรงปากน้อยแสนหวานของสาวอวบ สองมือกอบกุมขยุ้มขยำเต้าหนักหน่วง แล้วผละมืออีกข้างไปรั้งมือน้อยที่ดันไหล่หนาตัวเองแล้วบังคับพาเคลื่อนมาสอดในขอบกางเกงตัวเอง
“อะ...อื้อ” เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกจากริมฝีปากทั้งสอง ตอนนี้คนไร้เดียงสาเริ่มจูบตอบสนองกลับแล้ว มือน้อยถูกรั้งไปกอบกุมเอ็นร้อนที่แข็งขึงขึ้นมาในกางเกง ความใหญ่โตอัดแน่นในกางเกงกำลังตื่นตัวรุ่มร้อนในมือน้อย
“อ่า...สัมผัสมันสิพร้อม บีบคลึงและให้ความสุขมันผ่านมือน้อยนุ่มนิ่มของเธอพร้อม อ่า...เสียว” เจตน์ผละออกมาเอ่ยเสียงพร่าเสียว
“ตะ…แต่...”
“ชูว์...ไม่มีแต่ทูนหัว ทำตามที่ฉันบอก ถ้าไม่ทำตามที่บอก ทุกอย่างจะมากกว่าแค่ที่ทำกันทุกวัน” ใช่ ทุกวันเขาก็ทำแบบนี้ แต่วันนี้มันกำลังจะมากกว่าทุกวันและเขาก็ต้องการมาก แค่สัมผัสภายนอกแบบนี้ เขาอยากกระแทกเด้าหนักหน่วงภายในกายของสาวอวบ
“อือ...แต่ว่าพร้อม…”
“ทูนหัว เราเป็นผัวเมียกัน ไม่มีอะไรต้องอาย ร่างกายของพร้อมจำฉันได้อยู่แล้วเบบี้ อ่า...เสียว ไม่ไหวแล้ว บีบคลึงฉันด้วยมือของเธอพร้อม อ่า...เสียว”
แม้หลายวันจะได้สัมผัสแตะต้องเสียดสีบดเบียดกันกับร่างใหญ่บนเตียงนอนพักฟื้นของผู้ป่วย แต่ร่างกายเธอทำไมมันจำไม่ได้เลยล่ะ ไม่มีแม้แต่ความคิด ความรู้สึกแวบเข้ามาว่าคุ้นเคย แต่เขาก็บอกว่าเป็นเรื่องปกติระหว่างตนและเขาที่ทำด้วยกันประจำทุกวันที่บ้าน พร้อมจึงสงสัยว่าสิ่งที่ทำกับนายหัวตอนนี้มันคือเรื่องจริงไหม ทำไมถึงรู้สึกไม่คุ้นเคยกับอะไรแบบนี้
คนหื่นกามรู้อยู่เต็มอกว่าตนกำลังหลอกล่อลวงสาวอวบใต้ร่างให้ติดบ่วงกามของตน ก็หล่อนน่าขบเม้น สวย น่าดูดคลึงไปทั้งตัวแบบนี้ ใครมันจะไปอดใจไหวไม่ให้แตะต้องได้ล่ะ ถึงเธอจะหุ่นอวบ แต่ก็เป็นสาวอวบที่สวยทั้งตัวจนเขาอดใจไม่ไหว เจตน์เคลื่อนไล้ถูไถปลายจมูกโด่งไปกับเนินอกอวบอูมที่ตนบีบเคล้นคลึง ตวัดเรียวลิ้นดูดเร่ายอดอกสีชมพูระเรื่อที่แข็งตึงตอบรับสัมผัสตน มือใหญ่อีกข้างจับรั้งมือน้อยล้วงเอ็นเนื้อตัวเองก็ผละออกมากอบกุมเต้าอีกข้างของพร้อม
“อะ...นายหัว”
“ชูว์...เสียวใช่ไหมพร้อม ฉันก็เสียวและอยากแตกในตัวเธอเป็นบ้าตอนนี้ อ่า...แต่ทำมากกว่านี้ไม่ได้ ฉันจะพยายามอดทนรอให้เธอกลับบ้าน อ่า...” เขาเงยหน้าจากอกอวบขึ้นมาบอกเจ้าของเต้าที่ตนซุกซบดูดขบเม้ม
“อือ...ไม่ไหวแล้ว พร้อมร้อน นายหัว”
“อ่า...อยากให้ลงลิ้นไหมวันนี้”
“นะ…นายหัวทำได้เหรอคะวันนี้”
“ได้สิ ฉันทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ฉันหิว”
“นายหัวทนได้นะคะที่จะไม่สอดใส่พร้อม”
“ฉันนายหัวเจตน์นะ ไม่ใช่คนที่จะควบคุมตัวเองไม่ได้” ใช่ เขาควบคุมตัวเองไม่ได้ตั้งแต่ได้สัมผัสลูบคลึงดูดเม้มคนตัวอวบใต้ร่างนี่แหละ เขากำลังจะบ้าคลั่งเพราะหิวกระหายหล่อน
“อื้อ...นายหัว พร้อมร้อน”
“อ่า...เดี๋ยวก็สบายตัวเชื่อฉัน”
เจตน์เคลื่อนไล้เรียวลิ้นและปากหนาผ่านหน้าท้องอวบนุ่มของพร้อมมายังขอบกางเกงของสาวอวบแล้วกัดเชือกที่ผูกกางเกงของเธอจนหลุดแล้วก็ใช้ฟันขบเม้มแล้วกระชากดึงถอดออกให้พร้อมกับกัดขอบกางเกงชั้นในออกเปิดเผยให้เห็นความโหนกนูนของเพศสาวอวบอูม
“อ่า...ฉ่ำแฉะขนาดนี้ต้องดูดกินว่าไหม จะปล่อยน้ำเสียวทิ้งก็เสียดายว่าไหมพร้อม” แล้วเขาก็ซุกหน้าลงหาความเป็นสาวโหนกนูน
“อะ...อื้อ” เอวอวบบิดส่ายเสียว สองมือกำเกร็งแน่นข้างลำตัวแล้วดันร่างยกเร่าตอบสนองเรียวลิ้นและปากหนาที่กำลังสอดแทรกดุนดันถูไถเสียดสีตามกลีบสวาทอวบฉ่ำแฉะของพร้อม
“อ่า...หวานเหลือเกิน อื้ม...ให้ตายสิ กี่ครั้งก็ยังหวาน อ่า...อื้ม”
ยิ่งได้ลิ้มรสยิ่งอยากสอดใส่กระแทกเร่าอัดแน่นในกายสาวอวบ แต่ยังก่อน เขาจะไม่ใจร้อนรีบฉวยโอกาสตอนนี้ อีกอย่างมันอยู่บนเตียงผู้ป่วย ขนาดที่ทำตอนนี้ก็มากพอแล้ว เรียวลิ้นอุ่นร้อนดุนดันเข้าไปในโพรงสาวฉ่ำแฉะที่กำลังหลั่งไหลน้ำเสียวให้ตนได้กลืนกิน
“อะ...ไม่ไหวแล้ว พร้อมร้อน ไม่ไหวแล้วนายหัว อื้ม” เอวอวบเคลื่อนไหวส่ายบิดเสียวทรมานร้อนรุ่มภายในกาย
“อ่า...ถ้ามากกว่านี้จะหยุดไม่ได้แล้วทูนหัว พอแค่นี้ก่อนนะคืนนี้ อ่า...”
เขาดูดเม้มเม็ดเกสรกลางกลีบสวาทอวบฉ่ำแฉะของพร้อมหนักหน่วง ก่อนจะผละเงยหน้าขึ้นแล้วตนเองก็ลุกลงจากเตียงเพื่อจะไปช่วยตัวเอง ตั้งแต่รู้จักพร้อม เขาช่วยเหลือตัวเองหลายครั้งมาก เกิดมาเพิ่งเคยได้พึ่งพานิ้วนางทั้งห้าก็ตอนเจอคนอวบนี่แหละ
พร้อมนอนอ้าปากค้างเติ้งอยู่บนเตียง เหงื่อไคลอาบชื้นเต็มหน้า ทำตัวไม่ถูกเมื่อถูกทิ้งไปแบบนี้ เป็นแบบนี้ทุกครั้ง นายหัวเจตน์ทิ้งปล่อยเธอให้รู้สึกเคว้งคว้างโดยที่ตัวเธอก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าความรู้สึกตอนนี้มันเป็นยังไง เธอนอนบิดกระมิดกระเมียดไปมาบนเตียงด้วยความร้อนรุ่มพร้อมกับพยายามหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาสวมใส่ให้เรียบร้อย ทั้งๆ ที่ยังรู้สึกทรมานกายสาวอยู่ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ทำได้แค่พยายามข่มความทรมานไว้ในอก
นานเกือบยี่สิบนาที นายหัวหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกโล่งสบายตัว แต่พอเดินมาถึงเตียงก็เห็นสาวอวบนอนเม้มปากแน่นบนเตียง เขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อยด้วยรู้ดีว่าพร้อมรู้สึกยังไง เพราะเขาปล่อยหล่อนทิ้งไว้กลางอากาศ เขาจึงเดินไปก้มหน้าลงจูบหน้าผากมนชื้นเหงื่อ เธอก็ลืมตามองเขา
“นอนซะ! ที่ทำแค่อยากให้คุ้นเคยกับฉันน่ะ กลับบ้านเราจะได้ใส่หนักกัน” เจตน์บอกแล้วก็เคลื่อนตัวขึ้นไปนอนบนเตียงเดียวกับหญิงสาวอีกครั้ง ทั้งๆ ที่เตียงนอนของเขาก็มี แต่เขาจะนอนบนเตียงกับพร้อม อีกอย่างเขาชอบที่ได้นอนเล่นอกอวบของเธอด้วยจึงนอนเบียดบนเตียงทุกคืน
“นอนนะ กลับบ้านฉันไม่ปล่อยให้เธอค้างแบบนี้แน่นอนพร้อม ฉันจะจัดหนักเธอทุกที่ ไม่ว่าจะในอ่างอาบน้ำ หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ระเบียงห้อง และทุกที่ในห้องของฉัน ฉันจะทำให้เธออ่อนระทวยร้องไม่หยุดปากเลยทูนหัว”
“คนหื่นกาม!”
“เดี๋ยวเธอก็จะรู้ว่าหื่นกามของจริงเป็นยังไง...หึหึ นอนซะ” แล้วเขาก็เอื้อมมือปิดไฟที่มุมหัวเตียง กอดเล่นเต้าของเธอในความมืด ส่วนพร้อมก็โอบกอดซุกหน้ากับอกแกร่งของนายหัว
- ผู้เขียน
