วันต่อมาภายในห้องนอนที่เงียบสงบไร้แสงแดดทะลุผ้าม่านเข้ามารบกวน อ้อมกอดกระชับแน่นขึ้นเมื่อคนตัวเล็กขยับตัวออกห่างเล็กน้อย แววตาอ่อนโยนมองเมียอย่างไม่อาจจะละสายตาได้เลยจริงๆ เมื่อคืนเรามีความสุขกันมาก ยัยหนูน่ารักเกินไปแถมความไร้เดียงสาของเธอยังตราตรึงใจอยู่เลย ความดื้อดึงของเธอตลอดทั้งคืนนั้นทำให้เอ็นดูมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
ลุ่มหลงเกินจะเยียวยาได้แล้วละ
เขามั่นใจ
ก็อกๆๆ
“ใครมาตอนนี้วะ!?” น้ำเสียงบ่นด้วยความหงุดหงิดที่มีคนมาขัดจังหวะนอนกอดเมีย เขาขยับตัวอย่างแผ่วเบาแล้วเดินไปเปิดประตูที่อยู่ห่างจากเตียงมากพอสมควร
“มีอะไร?”
“พ่อแม่รอกินข้าวอยู่”
“ก็กินกันไปก่อนดิ!”
“ไอ้สิปถือว่ากูขอเถอะนะ นานๆเราจะได้อยู่กับพร้อมหน้าพร้อมตากันสักที ลงไปกินข้าวแล้วค่อยมานอนต่อก็ได้ วันนี้กูสั่งแม่บ้านให้ทำของโปรดมึงด้วยนะ”
“เออก็ได้ อีกสิบห้านาทีจะลงไป”
“แล้วยัยหนูตื่นรึยัง?”
“ยัง”
ศิราก
