เขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในเกลียวคลื่นแห่งความเสียวซ่านอีกครั้งและอีกครั้ง ความสุขโหมกระหนำซัดเข้าหาไม่หยุดจนอ่อนแรงจะรับได้ไหวแล้ว ตัวสั่นไปหมดและร้อนลุ่มจนเหงื่อเม็ดเล็กซึมออกมา สมองไม่สามารถใช้การอะไรได้เลยเมื่อถูกมัวเมาให้หลงอยู่ในการหยอกเย้าเช่นนี้ ลมหายใจหอบกระชั้นชิดมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าและยิ้มบางๆเมื่อเขายอมผละออกมาจากหว่างขาสักที
เขาถอดกางเกงออกแล้ว
ตรงนั้นใหญ่กว่าแขนเธอและยาวมาก
“เจ็บนิดหนึ่งนะเด็กดี”
“ไม่หลอกหนูนะ”
“หลอก”
“พี่สิป!”
“ของพี่แค่นี้เองจะทำให้เจ็บได้ไงเล่า”
“อย่าใช้คำว่าแค่นี้กับของอันเท่าแขนสิ!”
“มีแรงเข้าหน่อยก็ดื้อใส่พี่เลยนะ”
“ก็พี่เคยบอกว่ามันเล็กๆ”
“เล็กสำหรับพี่ไง”
“เจ้าเล่ห์!”
จะให้พูดว่าใหญ่ก็คงเป็นการอวดอ้างสรรพคุณมากเกินไปจนกว่าจะได้สัมผัสด้วยตัวเอง เขาตั้งใจไม่ป้องกันเพราะต่อจากนี้เธอจะเป็นของเขาคนเดียว แล้วอีกข้อคือยัยหนูกิ
