“ไม่คิดจะบอกจริงๆ เหรอคะ ว่าคู่หมั้นของมิวคือใคร” เธอเอ่ยถามคุณพ่อและคุณแม่ เคยถามไปแล้วครั้งหนึ่งแต่ไม่มีใครยอมบอก กะบอกอีกทีตอนแต่งงานเลยหรือไง
“เซอร์ไพรส์” ปวริศตอบกลับลูกสาว ก่อนจะหันไปมองเขมิกาคนเป็นภรรยา
มิวนิคฟังคำตอบของคนเป็นพ่อแล้วถอนหายใจเบาๆ
อีกแล้ว…
ครอบครัวเซอร์ไพรส์อีกแล้ว มีครั้งไหนบ้างที่เธอไม่โดนเซอร์ไพรส์แบบนี้ บางเรื่องบอกเลยไม่ได้หรือไง ทำไมต้องเก็บงำเป็นความลับตลอด เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ การแต่งงานถือเป็นเรื่องที่ใหญ่มาก แต่ครอบครัวของเธอกลับทำเหมือนกำลังเล่นสนุกอยู่
พรุ่งนี้ต้องไปดินเนอร์กับว่าที่สามีในอนาคต แบบนี้เรียกว่าเป็นการดูตัวหรือเปล่านะ ถึงไม่อยากแต่งงาน แต่ก็อดตื่นเต้นกับการเจอกันครั้งแรกในวันพรุ่งนี้ไม่ได้ เผลอจินตนาการว่าเขาหน้าตาเป็นแบบไหน
การแต่งงานครั้งนี้เหมือนการซื้อกล่องสุ่ม พอถึงเวลาเปิดกล่องทีไรรู้สึกตื่นเต้นและลุ้นตลอด
“ใบ้ให้มิวสักนิดนึงก็ยังดีนะคะ”
“ลูกของเพื่อนสนิทพ่อ”
“เพื่อนสนิทของพ่อมีตั้งหลายคน มิวจะรู้ได้ยังไงคะว่าคนไหน”
“เพื่อนสนิทของพ่อมีไม่กี่คน แต่คนนี้พ่อว่ามิวไม่น่าเคยเห็นหน้าหรอก” คู่หมั้นของมิวนิค คือ ลูกชายของกลางของ ‘วินซ์’ ที่เกิดและโตอยู่ต่างประเทศ นานๆ บินกลับประเทศไทย มิวนิคไม่เคยเห็นคนนี้แน่นอน เพราะเคยเห็นแค่คนโตตามงานสังคมบ่อยๆ
“หล่อไหมคะ?”
“มิวไม่ผิดหวังแน่นอน พ่อเลือกมาแล้ว คนนี้เหมาะสมกับมิวที่สุดแล้ว”
“พูดซะมิวอยากเห็นหน้าเลย” อวยขนาดนี้ ชักอยากรู้แล้วสิว่าจะสมกับที่พ่อของเธอพูดหรือเปล่า อดใจรอพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้ว
“พรุ่งนี้ก็เจอกันแล้ว”
เธอไม่ตอบอะไร ยกแก้วไวน์ตรงหน้าขึ้นมาจิบอย่างละเมียดละไม ตอนนี้ทุกคนกำลังนั่งดื่มไวน์ในมุมหนึ่งของสระว่ายน้ำ
ในหนึ่งสัปดาห์จะมีวันครอบครัวหนึ่งหรือสองวัน สัปดาห์ที่แล้วเธอไม่ได้กลับบ้าน พอกลับมาคราวนี้ก็นั่งคุยกับพ่อ แม่ และพี่ชายนานหน่อย มีเรื่องมากมายที่นั่งพูดกับครอบครัว หลักๆ เรื่องงาน รองลงมาคือ เรื่องแต่งงาน
ทุกคนดูมั่นใจกับคนนี้ที่เธอจะแต่งงานด้วยมาก พี่ชายเธอที่ไม่เคยชมใครง่ายๆ ยังออกปากชมผู้ชายคนนั้น ทุกคนรวมใจอวยขนาดนี้ เธอก็เริ่มคาดหวังขึ้นมาแล้วสิว่าจะดีแบบนั้นจริงๆ
“ทำไมถึงให้มิวแต่งงานก่อนพี่ภาคิน ปกติพี่ภาคินควรได้แต่งงานก่อนมิวสิ”
“พี่ต้องดูแลกิจการ ยังไม่พร้อม”
“เหอะ! กิจการค้าอาวุธสงครามน่ะเหรอ”
ภาคินไม่ตอบน้องสาว เพียงแค่ไหวไหล่ขึ้นเล็กน้อย ฉากหน้าเป็นนักธุรกิจและเจ้าของไนต์คลับชื่อดัง หากแต่ไม่มีใครรู้ว่าเบื้องหลังทำธุรกิจสีเทามากมาย ไม่มีใครรู้จักภาคินได้ดีเท่าคนใกล้ตัว
“มีเมียได้แล้วนะพี่ภาคิน ก่อนจะขึ้นคานซะก่อน”
“หึ ไม่รีบ”
“ทีน้องสาวตัวเองยุยงให้แต่งงานเร็วนะ ทีตัวเอง…อื๊อ!” เธอส่งเสียงร้องดังในลำคอ เมื่อพี่ภาคินยกมือขึ้นมาปิดปากของเธอเอาไว้โดยไม่ทันตั้งตัว พยายามแกะออกสลับกับตี ทว่าพี่ภาคินไม่ยอมปล่อยง่ายๆ
ไอ้พี่บ้า!
“อื้ออ! อ่อยอิวอะ!”
“พอแล้วภาคิน อย่าแกล้งน้อง” เขมิกาบอกลูกชาย สองคนนี้ชอบแกล้งกันเป็นปกติ แต่ก็รักกันมากเลยทีเดียว
เพียะ!
พอภาคินปล่อยมิวนิคเป็นอิสระ ก็โดนฝ่ามือเล็กๆ ฟาดใส่แขนแกร่งเข้าให้ มิวนิคไม่ได้ตีเต็มแรง ตีเบาๆ แต่ก็แสบใช้ได้อยู่เหมือนกัน
“มือเค็มๆ ชอบเอามาปิดปากคนอื่น”
“เอาใหม่ไหม?”
“คุณพ่อ คุณแม่ดูพี่ภาคินสิ! ชอบแกล้งมิว”
ปวริศและเขมิกาหัวเราะเบาๆ พลางส่ายหน้าไปมา สองคนนี้เจอกันทีไรชอบแกล้งกันตลอด โมเมนต์วุ่นวายแบบนี้เห็นได้แค่เฉพาะวันที่ลูกๆ กลับบ้านในวันครอบครัว ขาดแค่คิระคนเดียว เข้าใจลูกชายคนโต เพราะมีครอบครัวไปแล้ว ตอนนี้คงกำลังดื่มด่ำช่วงเวลาแห่งความสุขกับภรรยาและลูก
บรรยากาศตอนนี้ถึงจะวุ่นวายแต่ก็มีความสุข…
•••
ปัง…
มิวนิคปิดประตูคอนโดมิเนียมลงเบาๆ เท้าเล็กเดินนวยนาดไปเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำออกมาเปิด และเทลงแก้วว่าง จากนั้นยกขึ้นดื่ม มือเรียวเล็กหยิบโทรศัพท์ออกมาเข้าอินสตาแกรม เลื่อนดูนั่นนี่ตามประสา หากแต่กลับต้องชะงักกับสตอรี่คนที่ตัวเองกำลังติดตาม ที่มีวาคีลติดเข้ามา แถมยังแท็กกันอีกต่างหาก
เธออดไม่ได้ที่จะเข้าไปส่องวาคีล อินสตาแกรมเขาเปิดเป็นสาธารณะ คนติดตามเกือบแสน นี่ไม่ใช่อินสตาแกรมเดิมของเขา แม้เปิดใหม่ผู้ติดตามยังคงเยอะเหมือนเดิม ไม่แปลกใจ เพราะเขาฮอตขนาดนี้
วาคีลน่ะสเปกสาวๆ เชียวนะ
เขาไม่ค่อยชอบโพสต์อะไรเหมือนในอดีต อินสตาแกรมมีแค่สองโพสต์ แต่ยอดคนไลก์หลักหมื่น โซฮอตไม่เปลี่ยนเลยนะพ่อหนุ่ม
“…” เลื่อนโพสต์จนมาถึงรูปสุดท้าย พอเข้าใจได้ทำไมยอดกดไลก์โพสต์นี้เยอะที่สุด เพราะเป็นรูปเปลือยท่อนบน ภาพเป็นขาวดำ ซิกซ์แพ็กเป็นมัดๆ บ่งบอกถึงการออกกำลังการอย่างสม่ำเสมอ
เห็นภาพนี้แล้วใจสั่นโดยไม่รู้ตัว รู้สึกร้อนวูบวาบตรงท้องน้อยชอบกล ไม่ได้นะยัยมิวนิค! เธอห้ามรู้สึกแบบนั้นอย่างเด็ดขาด
ยิ่งห้ามไม่ให้ตัวเองคิด ภาพทุกอย่างในอดีตก็หวนกลับมาทำให้เธอ ‘คิดถึง’
คิดถึง…เซ็กซ์
ยอมรับว่าเซ็กซ์ของวาคีลดีจริง ดีจนลืมไม่ลงเลยทีเดียว
“บ้าจริง จู่ๆ ไปคิดถึงหมอนั่นได้ยังไง” เธอกระดกน้ำพรวดเดียวจนหมดแก้ว หวังในความเย็นของน้ำช่วยดับความร้อนรุ่มในร่างกาย แต่พอมองรูปภาพของวาคีลอีกครั้งแล้ว ชักเริ่มคิดถึงช่วงเวลาเก่าๆ ที่เคยสนุกด้วยกันบนเตียงขึ้นมาจริงๆ
‘อ๊าา วะ…วาคีล ฉันเสียว…’
‘อ่า… เสียวตรงไหนหืม’
‘ตะ…ตรงนั้น ขอแรงอีกนิดได้ไหม’
เธอเผลอกำแก้วในมือแน่น เมื่อความทรงจำอันเร่าร้อนฉายเข้ามาในหัวอัตโนมัติ พร้อมกับกัดปากตัวเองเบาๆ เพราะรูปนั้นรูปเดียวที่ทำให้เธอเผลอคิดถึงช่วงเวลานั้นกับเขา!
‘ปึก! ปึก! ปึก’
‘แรงอีก…’
‘ระ…แรงกว่านี้ได้ไหม’
‘ทำไมจะไม่ได้…’
ปึก!
เธอวางแก้วน้ำลง สองมือยันขอบเคาน์เตอร์ครัวพร้อมกับก้มหน้าลง ก้อนเนื้อข้างซ้ายเต้นแรงไม่เป็นส่ำ รับรู้ถึงไอร้อนที่กำลังแผดเผาไปทั่วใบหน้า อีกทั้งตอนนี้ยังรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วร่างกาย
บ้าที่สุด…
ที่ผ่านมาเธอช่วยตัวเองมาโดยตลอด ถึงต้องการแค่ไหนไม่เคยไปหาผู้ชายข้างนอกมาระบาย ไม่ใช่เพราะไม่มีใครสู้วาคีลได้ แต่เธอเคยบอกกับตัวเองไว้ว่่า ถ้าเผลอหลวมตัวเข้าไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับใคร เธอจะไม่มีอีกเป็นครั้งที่สอง ถ้าจะมี ก็ขอมีกับคนที่ตัวเองรักดีกว่า
แต่ตอนนี้เธอกำลังคิดถึงเซ็กซ์ของวาคีล
เซ็กซ์ทอยที่มีก็สู้เซ็กซ์ของวาคีลไม่ได้ แต่ก็พอแก้ขัดได้อยู่ และใช่ เธอใช้มันระบายอารมณ์ความต้องการของตัวเองในคืน