ตอนที่ 3

1489 คำ
เวลาอาหารเที่ยงผ่านไปอย่างรวดเร็วในช่วงบ่ายฟีฟ่าขับรถออกจากบริษัทไปตามนัดเพื่อนที่ไม่รู้ว่าคึกอะไรกันหนักกันหนาถึงอยากจะแดกเหล้าตั้งแต่บ่ายทั้งที่ตอนดึกก็จะไปเมากันต่อ เมื่อคืนก็แดกเหล้าซะนึกว่าอาบพอเช้ามายังไม่สร่างเมาก็ต้องทำงานแล้วบ่ายมาสภาพยังไม่ดีเท่าไรเลยก็จัดการเติมแอลกอฮอร์ลงกระแสเลือดอีกแล้ว แทบจะไม่ใช่ผู้บริหารแล้วนะแต่ละคน! แทบจะเป็นขี้เมาแล้ว!! “กว่าจะมานะมึง” "ไอ้น่านละวะ?" "โน้น! รายงานตัวกับคุณเลขาอยู่" "มึงไม่รายงานตัวกับคู่หมั้นเหรอไอ้ชาน?" "พึ่งทะเลาะกันมาเนี่ย...แม่ง!" "สัตว์เอ้ยเมียไม่รับสายวะ!" "เรียนอยู่มั้งเหี้ยว่าน?" "เออวะ! กูลืมแต่แม่งไว้ใจไม่ได้วะเดี๋ยวมีคนมาจีบอีก ช่วงนี้ฮอตแปลกๆ" ฟีฟ่ารับบทเป็นคนชงเหล้าให้เพื่อนที่ไม่รู้ว่าพวกมันเป็นห่าอะไรกันถึงทำหน้าเหมือนท้องผูกมาสามปีงั้นแหละ ไอ้น่านก็คุยโทรศัพท์โคตรนานจนนึกว่าร่ำลาไปทำสงครามโลกทั้งที่ความจริงแค่มาแดกเหล้ากับเพื่อนเองเว้ยมึง! ไอ้เหี้ยชานที่ตีกับคู้หมั้นไม่เว้ยแต่ละวันไม่รู้ว่าแม่งเอาเรื่องเหี้ยอะไรมาทะเลาะกันนักหนาสุดท้ายก็จบลงที่เตียงเหมือนเดิม สุดท้ายเลยคือไอ้เหี้ยว่านที่ปากดีเหลือเกินกับเรื่องคนอื่นเนี่ยทำตัวเป็นปรมาจารย์ด้านความรักแต่เสือกเอาตัวเองไม่รอดซะงั้น เพื่อนกูแต่ละคนสภาพเมาค้างอยู่เลย!! "ไงมึงทำงานวันแรกเป็นไงมั้งวะ?" น่านเดินมารับแก้วเหล้าพร้อมทั้งถามออกไป "ก็ขาวดี" "งานเว้ยไอ้เหี้ยไม่ใช่หญิง!" "โทษทีวะพอดีมันติดตาแต่คืนนี้กูพาหุ้นส่วนไปด้วยนะ ห้ามพวกมึงแตะต้อง!" ต้องบอกก่อนเลยเพราะเพื่อนแต่ละคนภาษีดีไม่ต่างกันถึงสันดานมันจะเหี้ยไปบ้างก็ตามเถอะนะ ทั้งกลุ่มไม่มีใครดีเท่าเขาแล้ว! "ผู้หญิง?" ชานถาม "เออ! คนนี้ของกูใครห้ามแตะ!" เตือนอีกครั้ง "แหม่...ยังไม่ทันได้หวงขนาดนี้เหรอวะไอ้สัตว์!" ว่านเบะปากพูด "เอ้า! ก็คนของกูอะจะหวงแล้วแปลกตรงไหนวะ คนนี้กูจริงจังพวกมึงคอยดูได้เลย" "เหอะ!" พวกเขาก็กินเหล้าคุยเรื่องทั่วไปแต่เน้นเรื่องแข่งรถเมื่อวานมากกว่าจนเวลาผ่านไปถึงสี่โมงเย็นไอ้ชานกับไอ้ว่านสลบไสลไปแล้วเหลือแค่เขากับไอ้น่านที่ยังดื่มชนิดว่าไม่เกรงใจตับไตเลยว่าจะพังขนาดไหน ตับพังแล้วไงหัวใจยังอยู่ดีเว้ย!! ผับที่จะไปคืนนี้ก็ไม่ใช่ของใครเลยแต่เป็นของเขากับไอ้น่านร่วมหุ้นกันเปิดตามสไตล์ขี้เมาของเรา แต่ความจริงจะเรียกว่าขี้เมาก็ไม่ถูกหรอกมั้งแต่มันก็หาคำอื่นมาแทนไม่ได้แล้วเหมือนกัน ไอ้น่านมันเที่ยวเกือบทุกคืนเป็นเรื่องปรกติของคนโสดอยู่ในโหมดแอบรักเลขา ไอ้ชานช่วงนี้ก็ติดเมียห่างได้ไม่ถึงวันหรอกทำเหมือนจะเป็นจะตายต่อให้จะกัดกันจนจะตายห่าก็ตามส่วนไอ้เหี้ยว่านมันผีเข้าผีออกบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าสรุปว่าเป็นผัวประเภทไหนกันแน่แต่ที่รู้คือเลี้ยงหมาไว้เต็มปาก! มาพนันกันหน่อยไหมว่าระหว่างเขากับไอ้น่านใครจะได้เมียก่อนกัน ...ต้องเป็นเขาสิ! แป้งใส่ชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีดำเข้ารูปอวดแผ่นหลังขาวผ่อง เธอฉีดน้ำหอมแล้วมองตัวเองในกระจกจนมั่นใจแล้วถึงออกจากห้องเพื่อไปขึ้นรถเฮียฟีฟ่าที่บอกว่าจะมารับในคืนนี้และนัดเพื่อนสนิทอีกคนไปเพื่อความปลอดภัยเพราะเรายังไม่ได้รู้จักกันดีขนาดนั้น เฮียฟีฟ่าในตอนนี้ต่างจากเมื่อกลางวันมากราวกับว่าไม่ใช่คนเดียวกันทำเอาประหม่าจนรู้สึกเหมือนว่าใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก เขาดูมีเสน่ห์เหลือร้ายเพียงแค่ส่งยิ้มมาก็รู้สึกเหมือนพร้อมจะละลายเธอได้อยู่แล้ว เสื้อที่ติดกระดุมไม่กี่เม็ดอวดหน้าอกแน่นไปด้วยมัดกล้ามเนื้อของคนออกกำลังกายกลางแจ้งเป็นประจำ เป็นนักแข่งรถที่น่าลองขี่ด้วยสักครั้ง!! บ้าน่า! นี่เธอคิดอะไรเนี่ย "เชิญครับ" สวยจริงๆแม่ตุ๊กตาหน้ารถคนนี้ "ขอบคุณค่ะ" รู้แล้วว่าทำไมสาวๆถึงกรี๊ดกันนักหนาก็ดูเขาสิมีเสน่ห์มากขนาดนี้แล้วยังมีความเป็นสุภาพบุรุษเปิดประตูรถคันหรูให้อีกด้วยแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังได้กลิ่นแอลกอฮอร์เจือจางมากับลมหายใจเข้ากับกลิ่นน้ำหอมของเขาที่สุด ห้ามใจเอาไว้! นี่แบดบอยตัวพ่อเลยนะ!! ผับหรูที่เขาพามาคนค่อนข้างเยอะมากพอสมควรเลยแล้วมีผู้ชายนั่งรออยู่สามคนจัดว่าหน้าตาดีกันทุกคนกับผู้หญิงอีกสองคนดูก็รู้ว่าเป็นแฟนของใครเพราะนั่งติดกับคนนั้น "นี่เพื่อนเฮียเองน่าน ว่าน แล้วก็ไอ้ชานส่วนผู้หญิงนั่นหลินเป็นแฟนว่านแล้วหลิวเป็นคู่หมั้นชาน" "แป้งค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ" เธอไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังหลงมาอยู่ในสวรรค์รึไงถึงได้มีเทพบุตรสุดหล่อถึงสี่คนอยู่ใกล้แค่นี้เองแต่ก็น่าเสียดายที่อีกสองคนนั้นไม่โสดแล้ว เฮียฟีฟ่าส่งแก้วเครื่องดื่มให้แล้วคุยเล่นตามปรกติสลับกับโยกตัวเบาๆตามเสียงเพลงแต่ถึงเขาจะดูแบดบอยขนาดนั้นมือใหญ่คู่นี้ก็ไม่แตะต้องสัมผัสล่วงเกินเธอเลยสักนิด เราแค่นั่งติดกันแล้วชนแก้วกันในบางครั้งไม่นานเพื่อนของเธอก็มาถึงและยืนตะลึงอยู่ "มึงคนนั้นน่ะโสดป่ะ?" "ไม่รู้วะแต่ไม่มีแฟนมาด้วยคงโสดมั้ง" "ถ้ากูจีบจะดูแรดไปรึเปล่าวะ?" "มึงแรดอยู่แล้ว!" "อี…." แป้งยิ้มกว้างหยิบแก้วขึ้นมาจรดปากดื่มตัวก็โยกไปตามเสียงเพลงจนรู้สึกมึนมากพอสมควรแต่ยิ่งเมายิ่งสนุกมากขึ้น เธอเอนตัวซบไหล่เฮียฟีฟ่าก่อนจะจับมือเขาให้ออกมาเต้นด้วยกันแทนนั่งอยู่กับที่ "เมาแล้วนะเรา" "เฮียก็เมาเหมือนกันแหละ" "อย่ามองเฮียแบบนี้สิแป้ง เฮียความอดทนไม่สูงขนาดนั้นหรอกนะ" แม่คุณเล่นเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกแล้วบั้นท้ายกลมเนี่ยก็ถูไถไปกับต้นขาจนต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆคว้าเอวบางดึงเข้ามาแนบชิดก่อนจะตบะแตกพาเธอไปเปิดห้องก่อน "ปรกติแล้วนักแข่งนี่...ดูดีแบบนี้ทุกคนรึเปล่าละ?" เขาเป็นนักแข่งรถถึงจะพึ่งวางมือไปก็ตามแต่ลวดลายบนสนามก็โลดแล่นอยู่ในอินเตอร์เน็ตง่ายที่จะตามหามาดูตลอดทั้งช่วงบ่ายแล้วไหนจะแฟนคลับที่ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงอีกละ หล่อทุกคนแต่เขาถูกใจเธอที่สุด! ต้องเป็นของเธอ! นัยน์ตาคมคู่นี้ร้อนแรงราวกับว่าจะหลอมให้เธอละลายไม่ต่างจากเทียนเล่มหนึ่งที่ถูกรนไฟ คิ้วเข้มที่ชอบยักขึ้นแบบไม่รู้ตัวกับรอยยิ้มแบบนี้ดูเซ็กซี่ขี้เล่นได้อย่างลงตัวที่สุดเลย มือเล็กวางทาบที่หน้าอกใหญ่แล้วลูบขึ้นไปช้าๆถึงต้นคอแล้วดึงให้โน้มลงมาจูบ ริมฝีปากหยักบดเบียดร้อนแรงได้ใจทั้งดูดทั้งเม้มเล่นเอาเคลิ้มหลงจนเผลอขย้ำผมดกดำของเขาก่อนจะผละออกมาเพื่อสบตาอีกครั้ง คนหน้าหล่อยิ้มกว้างแล้วจูบซ้ำอีกครั้งแต่อ้อยอิงและหิวกระหายกว่าครั้งก่อนจนรู้สึกเหมือนจะขาดใจตายเพียงแค่จูบเดียว เชื่อแล้วว่าเฮียฟีฟ่าร้ายมากจริงๆ "คืนนี้เหล้าหวานจัง" เขาพูดไม่ดังมากขณะที่เรายังคงเต้นเบียดเสียดกันอยู่ เวลาผ่านไปเกือบยี่สิบนาทีฟีฟ่าถึงพาแป้งกลับมายังที่โต๊ะเเล้วเทเหล้าดื่มดับกระหาย นัยน์ตาคมมองด้วยความต้องการจะเสพสมจนแทบทนไม่ไหวแต่ยังอยากจะใจเย็นปล่อยให้เธอเป็นคนนำทางดีกว่าแล้วเดี๋ยวเขาจะหาทางใช้ความรักครอบงำจนไม่ไปเจ้าชู้กับใครอีกเลย เดี๋ยวนะ!! ความรักเลยเหรอวะ!?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม