ตอนที่ 2

1715 คำ
เช้าวันต่อมาฟีฟ่านั่งดื่มกาแฟแก้ง่วงเพราะว่าเมื่อคืนกว่าจะนอนหลับไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ เขาเอาแต่หาทางที่จะรู้จักแป้งมากขึ้นทุกช่องทางจนในที่สุดก็เจอแถมเรายังจะได้เจอกันบ่อยๆด้วย เช้าวันนี้เลขาส่งข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทมาให้และเธอคือลูกสาวหุ้นส่วนใหญ่จะเข้าบริษัทแค่อาทิตย์ละสามวันส่วนเวลาที่เหลือก็เอาไปทำงานที่ชอบ วันนี้เราต้องได้เจอกันแต่ก็ไม่มั่นใจว่าเธอจะจำเขาได้รึเปล่าเพราะจนถึงป่านนี้ข้อความที่ส่งไปก็ยังไม่ถูกเปิดอ่านเลยด้วยซ้ำ เมื่อคืนเธอเล่นหว่านเสน่ห์จนใจเต้นแรงแล้วก็จากไปทิ้งเขาให้ยืนเก้อเพ้อหาคนเดียวแทบทั้งคืน "หล่อยังวะ?" ปรกติแล้วเขาไม่ใช่คนสนใจรูปลักษณ์ภายนอกเท่าไรเพราะรู้ว่าหน้าตาดีอยู่แล้วไม่งั้นจะเป็นขวัญใจเมียชาวบ้านได้ไงละแต่กับเธอกลับทำให้เขารู้สึกประหม่าทั้งที่เรายังไม่ได้เจอกันด้วยซ้ำ ผมที่ยาวพอประมาณถูกเซ็ตให้เนี๊ยบมากขึ้นเสื้อผ้าก็อยู่ในชุดสุภาพเรียบร้อยกว่าปรกติซึ่งเมื่อเช้าแวะแต่งตัวที่เพ้นเฮาส์ไอ้น่านเลยฉีดน้ำหอมของมันเพิ่มความมั่นใจมากขึ้นและหวังว่าจะดึงดูดความสนใจของคนเจ้าเสน่ห์ได้บ้างนะ ฟีฟ่ายกข้อมือดูเวลาก่อนจะเดินออกนอกร้านกาแฟขับรถออกไปบริษัทที่อยู่ข้างหน้านี้เอง เอาตามความจริงคือเขาแทบไม่ค่อยได้เข้ามาทำงานเพราะเวลาที่มีเอาไปทุ่มกับสิ่งที่ตัวเองชอบอย่างเช่นร้านแต่งรถ ผับบาร์ที่เปิดกับเพื่อนสนิทและรีสอร์ทแนวอนุรักษ์ธรรมชาติแถบชาญเมือง แอบกระซิบบอกนะว่า...บรรยากาศโคตรดี! รถขับเข้ามาจอดในชั้นผู้บริหารเพียงแค่ก้าวขาลงเดินเข้าไปภายในออฟฟิศพนักงานบางคนก็มองตาเป็นประกายแล้ว เขาไม่ใช่คนหล่อจัดเหมือนไอ้น่านแต่เขามั่นใจมีเสน่ห์ที่สุดในกลุ่มเลยนะแถมยังโสดสนิทแต่มีคู่นอนไม่ขาดถึงบางครั้งจะเผลอนอนกับเมียคนอื่นก็ตาม แม่ง! ไม่บอกเองว่ามีผัวไอ้เราก็แทงยับทั้งคืนเลยดิ "ผมนึกว่าเฮียจะไม่มาแล้วซะอีก!" "อะไรของมึง!" "เอ้า! ก็เมื่อคืนเฮียเล่นกินเหล้าซะนึกว่าอาบแล้วคนอื่นก็ยังไม่ตื่นเลย" "กูนอนกับไอ้น่านมันเลยปลุกแล้วนี่มึงมานานยัง?" "สักพักแล้วเฮียฟีฟ่า" สกายคือลูกน้องคนสนิทที่เขาพึ่งจะแต่งตั้งให้มันเป็นเลขาส่วนตัวคอยช่วยดูแลงานที่ร้านที่ผับบาร์และรีสอร์ทรับเงินเดือนจากเขาโดยตรงไม่เกี่ยวข้องกับบริษัทแต่ที่มันเสนอหน้ามาเนี่ยเพราะพ่อเข้าไปสั่งถึงร้านให้มาทำงานที่นี่กับเขาด้วยเพราะเห็นว่ารู้ใจกันดี แม่ก็จัดเลขาตามที่เขาบอกเลยนั่นคือตัวเล็ก ผมยาว ผิวขาวหน้าหมวยแต่ไม่ขี้เสือกเรื่องเจ้านายเกินไปแค่นั้นแต่เขายังไม่ทันได้เห็นหน้านะไม่รู้ว่าตอนนี้ไปอยู่ส่วนไหนของบริษัท แย่นะ! เจ้านายต้องมารอลูกน้องแบบนี้ "คุณแป้งคนนี้โสดนะเฮียผมเช็คมาแล้วแต่เห็นว่าเจ้าชู้พอประมาณเลย เฮียชอบจริงเหรอ?" "อืม! ไปสืบมาให้ละเอียดเลยไม่แน่ว่านี่อาจจะเป็นซ้อของมึงก็ได้" "จริงดิ!!" "กูพูดจริงๆแล้วมึงไม่ต้องเรียกคุณแป้งนะ เรียกซ้อแป้งไปเลยจะได้ชินปากเพราะคนนี้กูไม่ปล่อยแน่" "อย่าเล่นกับไฟนะเฮีย!" "ไฟรักเหรอ?" "โธ่เฮียฟีฟ่าผมจริงจังนะ! ซ้อแป้งออกจะสวยมากมองไม่เบื่อแล้วคนมาจีบก็เยอะด้วยนะ ผมว่าเฮียไปแอบแซ่บเหมือนเดิมไม่ดีกว่าเหรอ?" "แอบแซ่บแล้วแดกตีนชาวบ้านนี่นะ! แค่ไอ้น่านคนเดียวก็เอากูไปล่อตีนบ่อยแล้วนี่มึงจะให้กูแอบแซ่บกับเมียชาวบ้านอีกเหรอ มึง...ตีนผัวเขาเนี่ยไม่เบานะเว้ย!" ทุกเรื่องมาจากประสบการณ์ส่วนตัวล้วนๆเพราะเพื่อนเหี้ยแม่งชิ่งมีแฟนกันหมดแถมบางคนยังวางแผนจะแต่งงานแล้วในขณะที่เขาโคตรโสด "งั้นผมเอาใจช่วยเฮียฟีฟ่านะแต่อกหักวันไหนเรียกผมนะ!" "ปากหมา!!!" สกายกอดอกมองเจ้านายคนดีที่จริงจังกับเรื่องซ้อแป้งมากกว่าเรื่องงานอีกนะ ดูสิมาทำงานวันแรกแต่งตัวอย่างหล่อแล้วไม่พูดถึงเรื่องงานสักคำถามถึงแต่ผู้หญิงอยู่นั่นแหละ เขาเห็นเลขาแล้วมั่นใจว่านั่นน่ะสเปคเฮียฟีฟ่านะเพราะเฮียแพ้อะไรหมวยๆอยู่แล้ว แต่ซ้อแป้งก็สเปคนะ! และแล้วก็ถึงเวลาประชุมในช่วงเช้าที่ทุกคนมากันครบทุกอย่างดูเป็นทางการมากจนรู้สึกว่าโคตรปลอมเลยละ เขานั่งฟังพ่อพูดฟังพ่อแนะนำคนอื่นให้รู้จักแต่สายตาจดจ้องมองคนสวยที่นั่งฝั่งตรงข้ามอยู่ในชุดดำทั้งตัวแต่เซ็กซี่ยั่วยวนได้ใจ สูทสีดำสนิทคลุมทับเสื้อลูกไม้เว้าลึกพอประมาณจนเนินอกขาวเนียนดึงดูดสายตาให้เก็บอาการแทบไม่อยู่นี่ยังไม่รวมกับกระโปรงตัวสั้นจิ๋วเพียงแค่ถลกนิดเดียวก็สอดใส่ได้แล้ว เธอแต่งหน้าโทนนูดเปลือกตากรีดอายไลน์เนอร์บางลากยาวเน้นที่หางตาดูเฉียวไม่เบา ริมฝีปากอวบอิ่มก็น่างับซักทีคนอะไรมีแรงดึงดูดคล้ายตัวเองเป็นแม่เหล็กอย่างนั้นแหละ พูดได้เลยว่า...โคตรอยากได้! "น้องแป้งจะทำงานอาทิตย์ละสามสี่วันซึ่งฟีฟ่าต้องทำงานด้วยในโปรเจคที่บอกนะ" "ครับป๊า" "ยินดีที่ได้รู้จักนะคะเฮียฟีฟ่า" เขาพยักหน้าหน้ารับพร้อมกับยิ้มกว้างแล้วมองเธอแยู่เกือบนาทีถึงได้หันไปฟังที่พ่อบอกรายละเอียดงานซึ่งมันก็ไม่ได้ยากอะไรเลย เที่ยงนี้เราจะกินข้าวด้วยกันถือเป็นการเลี้ยงต้อนรับเขาด้วย เขาคงจะทำอะไรมากไม่ได้เนื่องจากพ่อแม่อยู่และคนอื่นก็อยู่เดี๋ยวจะพูดอะไรเสียหายออกไป การประชุมจบลงในตอนเที่ยงพอดีเขาจำเป็นต้องคุยกับพ่อแม่อีกนิดหน่อยถึงได้ตามไปช้ากว่าเวลาประมาณห้านาทีได้แต่มันก็ดีเพราะที่นั่งที่ว่างอยู่คือข้างเธอ เราต้องทำงานร่วมกันจะคุยกันก็ไม่แปลกไปใช่ไหมแล้วเขานี่ซ่อนแววตาเจ้าชู้อยู่รึเปล่าวะเพราะแป้งซ่อนไม่อยู่ แววตาแพรวพราวคู่นี้น่ามองที่สุด! เธอมองเขาแทบจะตลอดเวลาที่อยู่ในห้องประชุมจนถึงตอนนี้ที่เดินมานั่งข้างก็ยังแอบมองอยู่ เขาเลยตีเนียนแกล้งไม่รับรู้แล้ววางแผนอ่อยในสมองคร่าวๆก่อน เธอก็แค่อยากหว่านเสน่ห์เรียกความสนใจ เขาจะเอาแรงที่ไหนไปต้านละชอบขนาดนี้! "เราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนรึเปล่าคะ แป้งคุ้นหน้าเฮียฟีฟ่าจังเลย" "เมื่อคืนไปเที่ยวไหนละ?" "เที่ยวเหรอ…" เธอนิ่งคิดอยู่เกือบห้านาทีถึงนึกออกว่าช่วงจะกลับมาคนเดินตามมาแล้วเราก็แลกไลน์กันด้วย นี่มันเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆเหรอเนี่ย? "เฮียเชื่อเรื่องพรหมลิขิตนะ แป้งละเชื่อไหม?" การที่เราได้เจอกันมันเหตุผลอยู่แล้วเขามั่นใจเพราะเหตุผลเดียวที่เราได้เจอกันและได้มาร่วมงานกันขนาดนี้คือเนื้อคู่ไงละ เขาว่าสวรรค์คงส่งเธอมาสยบความโสดของเขาแล้วละเพราะคงจะทำบาปกรรมไว้เยอะกับคนมีคู่ อนาคตเธอคือแม่ของลูกเขาแน่นอน! "เชื่อสิคะ" "งั้นตอบไลน์เฮียหน่อยนะแล้วนี่จะไปไหนต่อรึเปล่า?" "ไปที่ร้านค่ะ แป้งทำเครื่องประดับแล้วคาเฟ่เล็กๆอยู่" "เฮียเปิดร้านเหล้า!" "มิน่าละถึงดื่มได้ขนาดนั้น" "อันนั้นร้านรุ่นพี่น่ะ แป้งเฮียขอช่องทางติดต่อหน่อยสิเผื่อคุยงานกะทันหัน" "อ๋อ...ได้ค่ะเฮียฟีฟ่า" เธอแบมือเขาก็วางโทรศัพท์ให้เธอจัดการต่อได้เลย เฮียฟีฟ่าเป็นลูกชายคนเดียวของประธานบริษัทซึ่งตามที่รู้มาคือค่อนข้างแบดบอยเอาแต่ใจตัวเองมากพอสมควร เขาเป็นเจ้าพ่อปาร์ตี้ดื่มหนักเที่ยวหนักกับกลุ่มเพื่อนที่จัดอยู่ในระดับเดียวกันทั้งหน้าตาและฐานะ เธอไม่รู้นะว่ากำลังทำงานกับคนเจ้าชู้เพลย์บอยอยู่รึเปล่าเพราะแววตาคู่นี้เหมือนนักล่ากำลังจ้องขย้ำเหยื่อตลอดเวลา เฮียฟีฟ่าเป็นคนไม่ได้หล่อมากค่อนข้างตี๋มีไฝเม็ดเล็กที่ใต้ตาแต่ก็มีเสน่ห์จนต้องมองซ้ำๆเขาเหมือนมีออร่าแผ่ออกมาจากตัวเพียงแค่ปรายตามองก็ดูยั่วยวนแล้วคิ้วเข้มก็ชอบยักขึ้นคล้ายว่าเป็นคนขี้เล่น รูปปากสวยได้รูปเชียวละแล้วมุมปากที่หยักลึกต่อให้ทำหน้านิ่งก็ดูเหมือนกำลังอมยิ้มอยู่ เธอต้องใจเเข็งต้านทานเขาให้ไหว ให้ตายเถอะ! หยุดมองฮียฟีฟ่าไม่ได้เลย!! "เดาว่าคืนนี้เฮียฟีฟ่าคงไปฉลองกับเพื่อนใช่ไหมคะ?" "ครับ" "พรุ่งนี้เราต้องคุยงานกันแป้งไม่ชอบรอนะ" "งั้นก็โทรปลุกเฮียสิพอดีเวลาเมาแล้วตื่นไม่ค่อยไหว แป้งละคืนนี้ไปไหนรึเปล่า?" "ไปกับเฮียฟีฟ่าดีไหมคะ?" "งั้นเฮียไปรับนะคืนนี้" "ค่ะ แป้งจะรอนะคะ" ผู้ชายอย่างเขาควรจะมีป้ายเตือนห้อยคอไว้นะเพราะเสน่ห์อันล้นเหลือเนี่ยคงจะยั่วยวนสาวๆไม่ใช่น้อยและเธอก็หนีไม่พ้นด้วยเมื่อเผลอไปสบตาใจก็เต้นแรงถึงจะรู้ว่าเขาน่ะอันตรายขนาดไหน เธอจะจัดการคนเจ้าชู้ยังไงดีนะ!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม