มิติส่วนตัวในวันสิ้นโลก

ตอนที่ 5 ผู้รอดชีวิตกับการเริ่มต้นวันสิ้นโลก

"ดีมาก เพราะถ้าแกกับต้าหวงไม่ยอมรอฉัน รับรองได้ว่าแกจะไม่ได้กินของอร่อยๆ พวกนี้ และเงินหนึ่งแสนเหรียญของแกฉันก็ไม่มีคืนให้หรอกนะ อ่อ...มี่มี่ถ้าแกจะออกไปไหนนอกค่ายให้ไปในวันพรุ่งนี้ หลังจากวันพรุ่งนี้ไปแล้วอย่าออกไปไหนนอกค่ายทหารเด็ดขาด" มีนาเองไม่อยากให้เพื่อนเครียดเกินไปจึงเอ่ยหยอกล้อให้อีกฝ่ายผ่อนคลายลง ไม่ลืมเตือนเรื่องความปลอดภัยไปด้วยเพราะตราบใดที่เพื่อนของเธออยู่แต่ในค่ายก็รับรองได้ว่าอีกฝ่ายจะปลอดภัย จนกว่าเธอจะเดินทางไปถึงแน่นอน

"ได้ ฉันจะไม่ออกไปไหนหลังจากวันพรุ่งนี้เด็ดขาด ฉันจะรอแกอยู่แต่ในค่ายจะไม่ยอมให้เงินหนึ่งแสนเหรียญของฉันสูญเปล่าแน่นอน ฮ่า ฮ่า" เฟิงมี่เองก็ยอมรับปากเพื่อน เธออยู่ที่นี่นับว่าปลอดภัยกว่าอีกฝ่ายที่ต้องอยู่ข้างนอกนั้น

"ดีมาก เอาล่ะดึกแล้วแกไปพักผ่อนเถอะ อยู่ที่นั่นก็ระมัดระวังตัวเองเอาไว้ด้วย รอให้ฉันไปหาเข้าใจไหม" มีนาเห็นว่าดึกมากแล้วจึงให้อีกฝ่ายไปพักผ่อน พรุ่งนี้เพื่อนของเธอก็คงมีเรื่องที่ต้องเตรียมตัวเองให้พร้อมเช่นกัน

"เข้าใจแล้ว แกเองก็ดูแลตัวเองด้วยนะมีนา ฉันจะรอแกมาหานะ แล้วเจอกัน" เฟิงมี่เอ่ยลาเพื่อนเพราะเธอเองก็รู้สึกเพลียเล็กน้อย และพรุ่งนี้เธอเองก็มีเรื่องที่ต้องทำอีกด้วย

"อืม แล้วเจอกัน" มีนาเองก็เอ่ยตอบอีกฝ่ายกลับไปเช่นกัน หลังวางสายจากเพื่อนสนิทแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาเกือบตีหนึ่งร้านค้าต่างๆ ก็ปิดหมดแล้ว ร้านสะดวกซื้อที่เปิดอยู่ เธอก็น่าจะเข้าไปซื้อของจนครบหมดทุกร้านแล้ว ตอนนี้คงได้เวลาพักผ่อนเธอจึงเดินทางกลับคอนโด

วันนี้มีนาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เริ่มด้วยการออกกำลังกาย และฝึกการต่อสู้อยู่ในห้องจนได้เวลาไปรับรถเช่า จึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จัดการเก็บข้าวของที่เอาออกมาใช้เมื่อคืนเข้ามิติ มองสำรวจห้องอีกเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็เดินออกไป เธอแค่ปิดประตูเอาไว้แต่ไม่ได้ล็อก เผื่อมีใครที่หนีขึ้นมาบนนี้ห้องของเธออาจจะพอมีประโยชน์อยู่บ้าง

เธอนั่งรถโดยสารมาลงใกล้กับโชว์รูมที่ให้เช่ารถ พอเดินเข้าไปก็ต้องตาโตเพราะที่นี่มีรถที่สามารถใช้งานได้จอดอยู่นับสิบคันและยังเป็นรถใหม่เกือบทั้งหมด เธอจึงวางแผนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่าง พอนึกดูแล้วซอมบี้จะเกิดขึ้นในช่วงสายของวันพรุ่งนี้ ที่นี่ก็น่าจะเปิดให้บริการแล้ว ตัวเธอไม่ถนัดในการงัดแงะสักเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นเธอจะจัดให้ที่นี่เป็นหมายเลขหนึ่งในการมาเยือนก็แล้วกัน

รถที่เธอเช่าเป็นรถออฟโรดคันใหญ่ สามารถนั่งได้น่าจะ 5-6 คน ขับเคลื่อนสี่ล้อ มีอุปกรณ์ที่ใช้ในการลากจูงติดมากับรถทุกคัน เหมาะสำหรับขับขึ้นเขาหรือเส้นทางทุรกันดาร แต่ประหยัดน้ำมันและที่สำคัญเสียงเคลื่อนยนต์เบา นับว่าเป็นรถที่มีสมรรถนะสูงมากทีเดียวและราคาขายต่อคันก็สูงเช่นกัน นั่งรอไม่นานพนักงานก็มาทำสัญญา และเธอก็จ่ายค่าเช่าไปเป็นที่เรียบร้อย โดยเธอขอเช่าแค่ 1 วันแต่ก็ต้องจ่ายค่าเช่ารถไปถึง 1,500 เหรียญแล้ว แต่ไม่เป็นไรเธอวางแผนจะกวาดรถของที่นี่ไปใช้ให้คุ้มกับค่าเช่าที่จ่ายไปเลย และเธอมีกำหนดต้องมาคืนรถพรุ่งนี้ไม่เกิน 12.00 น.

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยเธอยังลองเลียบเคียงถามพนักงานด้วยว่ารถที่จอดอยู่ทั้งหมดนี้มีคนจองเอาไว้บ้างหรือยัง โดยอ้างว่าเผื่อมีเพื่อนสนใจอยากจะเช่าไปใช้ขับปีนเขากัน เมือง B ที่เธออยู่นี้ติดกับเมือง A ที่เป็นเมืองหลัก และเมือง B เรียกได้ว่าเป็นเมืองท่องเที่ยวเพราะมีภูเขาที่ผู้คนนิยมมาขับรถปีนเขากันค่อนข้างมาก จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนจะเช่ารถเพียงหนึ่งวันแล้วขับไปเที่ยว พนักงานได้ยินเช่นนี้ก็ดีใจรีบตอบรับว่ารถพวกนี้เพิ่งจะเข้ามาเมื่อเย็นวาน ยังไม่มีใครจองหรือขอเช่า ถ้าเธอและเพื่อนสนใจติดต่อมาที่เบอร์ของเขาได้เลย จะจัดการเลือกรถคันใหม่ที่มีอุปกรณ์ครบครันในการใช้ไต่เขาให้อย่างแน่นอน ซึ่งเธอก็ยิ้มหวานตอบรับอีกฝ่ายกลับไป แต่ในใจได้แต่คิดว่าถ้าอีกฝ่ายไม่หนีหรือกลายเป็นซอมบี้ไปเสียก่อน พรุ่งนี้ตอนมาเอารถเธอจะถามเขาก็แล้วกัน

เมื่อจัดการเรื่องรถเรียบร้อยเธอก็ตระเวนหาร้านขายอาหารเพื่อกักตุนอาหารเพิ่มเติม ซึ่งครั้งนี้เธอได้ซาลาเปาเจ้าอร่อยมาถึง 600 ลูก และจ่ายเงินไปอีก 10,000 เหรียญ โดยเธอให้ที่ร้านทำการอุ่นร้อนให้ทั้งหมด เพราะเธอเองก็ไม่แน่ใจว่าจะเอาพวกมันไปอุ่นร้อนได้ที่ไหน ระหว่างรอก็เดินสำรวจร้านค้าในบริเวณใกล้เคียงไปด้วย เพราะเธอคิดว่าพรุ่งนี้อาจจะพอมาเก็บของอะไรแถวนี้ได้บ้าง และเธอก็เจอร้านขายนาฬิกาและมียี่ห้อที่เธอต้องการเข้าพอดี ตอนแรกเธอคิดว่าอาจจะต้องเสี่ยงเข้าไปหาที่ห้างใหญ่ แต่ในเมื่อแถวนี้มีหลายเรือนและมีหลายรุ่นอีกด้วยก็ถือว่าช่วยเธอประหยัดเวลาได้ดีทีเดียว เมื่อสำรวจและวางแผนเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินกลับมาที่ร้านเพื่อรับซาลาเปา เธอให้คนงานยกไปใส่ไว้ในรถแล้วขับออกมา พอถึงช่วงที่ไม่มีคนเธอก็เก็บทั้งหมดเข้ามิติไป และยังสำรวจอาหารที่ซื้อมาเมื่อคืนซึ่งก็ยังคงร้อนและรสชาติอร่อยเช่นเดิม และพื้นที่ในมิติของเธอก็ไม่มีวี่แววว่าจะเต็มเลยแม้แต่น้อย เหมือนกับว่ายิ่งเธอใส่ของเข้าไปมากเท่าไหร่ มิตินี้ก็จะยิ่งขยายพื้นที่ให้เธอเพิ่มมากขึ้นเท่านั้นและมันทำให้เธอรู้สึกพอใจมาก

เธอยังตระเวนหาซื้ออาหารไปเรื่อยๆ ตามงบที่ตั้งเอาไว้คือ 100,000 เหรียญที่เพื่อนของเธอให้มา ส่วนของจำเป็นอย่างอื่นเธอไม่คิดจะเสียเงินเพื่อหาซื้อมา เพราะถึงอย่างไรพอซอมบี้บุกของพวกนั้นผู้คนก็หยิบฉวยกันโดยไม่ต้องเสียเงินซื้ออยู่แล้วอยู่ที่ว่าใครเร็วกว่ากันแค่นั้น และในช่วง 1-2 อาทิตย์แรกผู้คนยังตั้งตัวไม่ทันเธอก็จะใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์

ขับรถวนไปจนรอบเมืองเพื่อสำรวจว่าร้านค้าไหนอยู่ตรงไหน และเส้นทางไหนที่เธอจะใช้ได้ ถ้าเป็นคนอื่นที่มีเงินคงเอาเวลาไปหาซื้อของจำเป็นต่างๆ แต่เธอไม่มี เธอมีแค่ข้อได้เปรียบที่รู้เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นแค่นั้น แต่จะว่าเธอเห็นแก่ตัวก็ไม่ได้เพราะไม่ใช่ทุกคนจะเป็นคนดีที่จะยินดีแบ่งปันให้กับเพื่อนร่วมโลกทุกคน เพราะครั้งก่อนเธอได้เจอคนที่เห็นแก่ตัวมามากจนเกินพอแล้ว

พอตกเย็นมีนาไม่ได้กลับไปที่นอนคอนโดแต่เช่าโรงแรมใกล้ๆ กับโชว์รูมเช่ารถนอน วันนี้เธอเข้านอนแต่หัววัน เพราะตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเธอจะต้องใช้พลังกายและสมองเป็นอย่างหนัก วันนี้ยังพอมีเวลาจึงต้องพักผ่อนให้มากเข้าไว้

มีนาตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น ออกกำลังกายฝึกการต่อสู้อีกเล็กน้อย ก็ไปอาบน้ำแต่งตัวรอให้ใกล้เวลาที่ซอมบี้จะบุกค่อยไปจอดรถรอใกล้ๆ ที่เช่ารถ ท้องฟ้าในวันนี้ดูอึมครึมขมุกขมัวไม่สดใส เธอเอาอาหารที่ซื้อเตรียมไว้เมื่อคืนออกมากินเป็นอาหารเช้าแล้วก็เช็คเอาท์ออกจากโรงแรม ขับรถไปจอดในซอยเล็กปลอดผู้คนแห่งหนึ่งแล้วทำการเก็บรถใส่เข้ามิติไป เธอต้องการความคล่องตัวดูนาฬิกายิ่งใกล้เวลา 10 โมงเช้ามากเท่าไหร่ ใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้นด้วยความตื่นเต้น จนเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องจากที่ไกลๆ เธอก็เตรียมตัวเองให้พร้อมเช่นกัน

ไม่นานเสียงกรีดร้อง เสียงเหมือนรถปะทะกันก็ค่อยๆ ดังขึ้น เสียงสัญญาณของรถตำรวจ รถพยาบาลหรือรถดับเพลิงดังไปทั่วเมือง มีนาเรียกอาวุธขึ้นมาเตรียมเอาไว้นั่นก็คือไม้เบสบอลที่ทำจากเหล็กแต่มีน้ำหนักเบา พร้อมกับสวมถุงมือหนังสีดำแบบครึ่งนิ้ว ทั้งสองอย่างเธอไปได้มาจากร้านค้าที่เดินสำรวจเมื่อวานและถ้าได้ผ่านไปทางร้านนั้นอีกเธอจะเข้าไปเก็บมาไว้เพิ่ม หยิบแมสปิดปากขึ้นมาใส่และสวมหมวกอีกใบ แล้วค่อยๆ เดินลัดเลาะไปทางโชว์รูมเช่ารถ ถนนที่เธออยู่ตอนนี้เป็นด้านหลังของโชว์รูม เป็นที่รกร้างเต็มไปด้วยต้นไม้ไม่มีบ้านคนหรือร้านค้าจึงไม่มีฝูงซอมบี้หรือผู้คนวิ่งหนีในบริเวณนี้

เมื่อใกล้ถึงโชว์รูมเช่ารถเธอก็เริ่มมองเห็นความวุ่นวายที่เกิดขึ้นทางถนนด้านหน้า ผู้คนกรีดร้องวิ่งหนีกันอลหม่าน และยังได้เห็นว่าพนักงานคนเมื่อวานวิ่งออกมาทางประตูด้านหลังร้านและวิ่งหนีออกไปอีกทาง และมีพนักงานคนอื่นๆ และซอมบี้วิ่งตามออกมาอีกหลายตัว มีนาแอบดูอยู่ไม่ห่างจากประตูหลังนั้นมากนัก รอจนแน่ใจว่าไม่มีคนและซอมบี้วิ่งออกมาอีกจึงค่อยๆ ย่องไปที่ประตูด้านหลัง พอมาถึงมองสำรวจดูไม่เห็นคนหรือซอมบี้อยู่ในโชว์รูมจึงค่อยๆ เดินเข้าไป ผ่านห้องของพนักงานที่มีกุญแจรถแขวนเอาไว้ เธอก็เข้าไปกวาดเฉพาะยี่ห้อที่ต้องการมาจนหมด แล้วก็ค่อยๆ เดินไปเก็บรถพวกนั้นเข้ามิติ ก่อนเก็บเธอก็ไม่ประมาทมองสำรวจอีกครั้งจนแน่ใจว่าไม่มีคนหรือซอมบี้อยู่แน่นอนถึงได้ลงมือ

เมื่อเก็บรถทั้งหมดที่ต้องการได้แล้วก็เตรียมตัวออกไปทางเก่า แต่ปรากฏว่ามีซอมบี้เดินมาทางนี้อยู่หลายตัว จึงต้องเปลี่ยนมาออกทางด้านหน้าแทน เธอยังไม่อยากลงมือจัดการพวกมันตอนนี้ เพราะกลัวว่าเสียงการต่อสู้หรือเสียงกรีดร้องของพวกซอมบี้อาจจะเรียกพวกมันมาเพิ่ม มีนาเดินลัดเลาะหลบทั้งคนและหลบพวกซอมบี้ที่กำลังวุ่นวายอยู่บนถนนและทางเดินเพื่อไปยังโซนร้านค้าเมื่อวาน จุดมุ่งหมายต่อไปของเธอคือนาฬิกา ใช้เวลาอยู่เกือบชั่วโมงก็มาถึงและเหมือนโชคจะเข้าข้างเธออีกครั้ง โซนร้านค้าดูเหมือนผู้คนจะวิ่งหนีออกไปจนหมด มีซอมบี้เหลืออยู่แค่ไม่กี่ตัว ตราบใดที่เธอไม่ทำเสียงดังหรือเข้าใกล้พวกมันมากจนเกินไป พวกมันก็จะไม่รับรู้ถึงตัวตนของเธอ ซอมบี้ในระยะเริ่มแรกช่วงกลางวันเหมือนคนตาบอด เสียงดังและกลิ่นที่อยู่ในระยะเท่านั้นที่จะทำให้พวกมันหันมาสนใจ

มีนาเดินไปจนถึงร้านนาฬิกา เธอมองสำรวจว่าด้านในมีคนอยู่หรือไม่ ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีคน มีเพียงซอมบี้ที่ยืนนิ่งอยู่ในร้านแค่หนึ่งตัวเท่านั้น เธอเปลี่ยนอาวุธจากไม้เบสบอสเป็นที่เจาะน้ำแข็งที่หยิบติดมือมาจากที่เช่ารถ พร้อมกับหยิบถุงพลาสติกที่ตกอยู่มาไว้อีกมือ เธอเอาถุงพลาสติกคลุมหัวซอมบี้แล้วใช้ที่เจาะน้ำแข็งแทงไปที่ท้ายทอยของมันทันที ซอมบี้ตัวนี้ยังไม่ทันดิ้นรนหรือกรีดร้องก็แน่นิ่งไปเรียบร้อย ซอมบี้ตัวแรกที่เธอจัดการในครั้งนี้ ง่ายดายกว่าครั้งที่แล้วเยอะเลย เธอดึงที่เจาะน้ำแข็งมาเก็บไว้ แล้วไปทำการกวาดนาฬิกาที่ต้องการในร้านมาจนหมด ส่วนอันไหนที่เป็นยี่ห้อที่ใช้งานได้โดยไม่ต้องใช้ถ่านเธอก็เก็บมาด้วยเพราะถึงจะไม่มีเข็มทิศแต่พวกมันก็ใช้ดูเวลาได้

เมื่อจัดการเรื่องรถและนาฬิกาเรียบร้อยแล้ว เธอเดินผ่านร้านค้าไหนก็เข้าไปกวาดของในนั้นมาจนหมด และหนึ่งในนั้นมีร้านขายยาด้วย แต่เธอก็ต้องออกแรงจัดการซอมบี้ไปถึงสองตัวด้วยกัน แต่จำนวนยาที่เก็บมาก็นับว่าคุ้มค่าอยู่ เธอเก็บมาจนหมดแม้กระทั่งชั้นวางของ หนังสือคู่มือ หรือแม้แต่ในคลังเก็บของเธอก็กวาดเอามาด้วย ในครั้งก่อนยาเป็นสิ่งที่มีค่าไม่ต่างจากอาหารเลยทีเดียว แล้วเธอมีมันเป็นร้านค้าครั้งนี้ชีวิตเธอยังจะอยู่อย่างยากลำบากได้อย่างไร

เดินไปได้ไม่ไกลก็เจอร้านสะดวกซื้อ มีซอมบี้ที่กำลังรุมกินอาหารซึ่งก็คงเป็นพนักงานในร้านที่หนีไม่ทัน ดูท่าพวกมันคงยังไม่สนใจอะไรในตอนนี้เธอจึงค่อยๆ เดินเข้าไปในร้านสะดวกซื้อกวาดสิ่งของเท่าที่จะเก็บได้แล้วก็เดินออกมา แต่สายตาไปเหลือบเห็นพวก บุหรี่และเหล้าที่อยู่ในชั้นด้านหลังที่คิดเงิน ก็อดจะปีนข้ามไปเก็บพวกมันมาไม่ได้ เธอไม่ดื่มเหล้าหรือสูบบุหรี่แต่พวกมันสามารถเก็บไว้เอาไปใช้แลกเปลี่ยนได้ แต่ก่อนที่จะลงมือเธอเหลือบไปเห็นกล้องวงจรปิดเข้าเสียก่อน จึงจัดการทำลายเซิร์ฟเวอร์ที่อยู่ด้านหลังร้านทิ้ง แล้วค่อยออกมาเก็บของที่ต้องการ และเมื่อเก็บทุกอย่างเรียบร้อยจนเดินออกมาด้านนอกร้านแล้วซอมบี้สามตัวนั้นก็ยังคงรุมกินอาหารอยู่เหมือนเดิม

**********