ตอนที่ 4 อย่าหวังว่าจะรอด (3)

1037 คำ

“เฮ้อ เมื่อยจัง” ซีลีนาทิ้งตัวนอนราบลงบนโซฟาด้วยความเหน็ดเหนื่อย เธออ่อนล้าจากการตะลุยถ่ายละครทั้งวัน ความจริงแล้ว หญิงสาวน่าจะกลับถึงห้องราวๆ ห้าทุ่ม แต่เป็นความโชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ ที่วันนี้มีเหตุติดขัดทำให้ต้องยกกองไปตอนหกโมงเย็น ด้วยความที่เหนื่อยล้ามาทั้งวัน ซีลีนาจึงไปลั้ลลากับอรุณศักดิ์ ทั้งกินข้าว นั่งเม้าท์มอยกัน จากนั้นจึงแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน ด้วยการจราจรที่ไม่คล่องตัวในเมืองกรุง ทำให้ซีลีนามาถึงคอนโดเอาอีตอนสามทุ่มครึ่งนี่เอง กลับมาถึงห้องแล้ว หวังว่าจะได้เห็นมารดารออยู่ในห้อง แต่วันนี้เงียบเหงาผิดปกติ ครั้นโทรหา จึงได้รู้ว่า มารดาเดินทางไปปฏิบัติธรรมที่ต่างจังหวัดกับคุณป้า ที่เป็นมารดาของไววิทย์ ราวๆ สองอาทิตย์จึงจะกลับ ท่านฝากฝังมาตามสาย ว่าให้เธอดูแลตัวเองให้ดี มีอะไรก็โทรมาฝากข้อความไว้ ด้วยมารดาอาจไม่ได้รับสาย หรือคงจะปิดเครื่องในเวลาที่นั่งกรรมฐาน ซีลีนาจึงต้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม