ปีศาจจิ้งจอกตนนั้น... เป็นของข้า
เป็นของข้าครั้งที่ 23
เอินเจียวเหมยไม่คิดว่าการดูแลพระชายาของท่านมหาเทพนั้น จะไม่ต่างจากการเลี้ยงดูบุตรชายให้เติบใหญ่เสียเท่าไหร่ นางถอนหายใจไม่รู้กี่ครั้งแล้วหลังจากยอมพาไป่ถิงถิงเข้ามาในครัว เนื่องจากที่ตำหนักของมหาเทพนั้นไม่มีครัวที่เอาไว้ใช้ทำอาหาร เพราะเทพเซียนส่วนใหญ่นั้นอิ่มทิพย์ การทานอาหารจึงไม่จำเป็นเท่าไหร่นัก
แต่เมื่อไป่ถิงถิงที่เป็นปีศาจจิ้งจอกเข้ามาเป็นพระชายาในตำหนักของมหาเทพแห่งนี้แล้วนั้น ครัวที่อยู่ในตำหนักของมหาเทพที่ไม่เคยมีผู้ใดมองว่าจำเป็นนั้นก็กลายเป็นที่ที่ไป่ถิงถิงชอบมากที่สุด แต่เนื่องด้วยไม่มีผู้ใดทำอาหารเป็น ทำให้ไป่ถิงถิงอาสาแสดงฝีมือที่ได้ร่ำเรียนมาจากมารดาด้วยตนเอง แต่จากที่เอินเจียวเหมยยืนดูอยู่นี้ มันไม่ดูจะเป็นอาหารที่ทานได้เสียเท่าไหร่
“พระชายาแน่ใจหรือเจ้าคะ ว่าที่อยู่ในถ้วยนี้กินได้” เอินเจียวเหมยถาม
ไป่ถิงถิงพยักหน
