ปีศาจจิ้งจอกตนนั้น... เป็นของข้า
เป็นของข้าครั้งที่ 22
ไป่ถิงถิงนั่งกัดเล็บอยู่ในเกี้ยวเจ้าสาว เนื่องจากไม่เคยเดินทางไปที่แดนสวรรค์มาก่อน ร่างบางกลัวว่าอาจจะทำตัวไม่เหมาะสมจนเทพเซียนไม่ชอบหน้าเอาได้
ไป่ถิงถิงเป่าลมออกจากปาก “อย่างไรเสียข้าก็ต้องเป็นพระชายาของท่านเฟยจวินอยู่แล้ว ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ต้องยอมรับข้าให้ได้” ไป่ถิงถิงเอามือวางที่หน้าท้อง “เจ้าต้องช่วยแม่ด้วย รู้หรือไม่”
ไม่นานเกี้ยวรับตัวเจ้าสาวของไป่ถิงถิงก็เดินทางมาถึงแดนสวรรค์ เมื่อประตูของเกี้ยวถูกเปิดออกไป่ถิงถิงก็เป่าปากออกมาอีกครั้ง ก่อนจะดึงเอาผ้าคลุมหน้าลงมาปิดเอาไว้แล้วค่อยๆ เดินลงไป
“เรียนท่านไป่ถิงถิง นี่คือผ้าคลุมหัวที่เจ้าสาวต้องใส่เจ้าค่ะ” ไป่ถิงถิงมองสาวใช้ที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะจับผ้าคลุมที่อยู่บนศีรษะตนเอง
“อ่า... ข้าก็คลุมผ้าอยู่นะ”
“เรียนท่านไป่ถิงถิง นี่เป็นผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวที่สืบทอดต่อๆ กันมาในแดนสวรร
