EP 51
1155 คำ
“อะไรกันคะคุณปลายทำไมทำน้องอย่างนั้นคะ” บังอรร้องถามด้วยความโกรธ
“ปลายคะ” วันวิสาข์เรียกเขาเพราะเห็นอยู่ในอาการที่รู้สึกผิดกับการกระทำของตัวเอง
“ไม่มีอะไร กินเหล้าต่อไม่ต้องไปใส่ใจ”
เขาพูดในที่สุด พร้อมทั้งเดินเข้าบ้านไปโดยมีวันวิสาข์กับบังอรเดินตามเข้าไป ทิ้งให้ทั้งปัญญา พร้อมเพื่อนๆ ในกลุ่มนั้นงงกันตามๆ กัน
“ไอ้ปลายมันบอกพวกแกอย่างนั้นหรือวะ”
ปัญญาถามอุเทนห์เพื่อความแน่ใจว่าสิ่งที่ได้ยินมานั้นออกมาจากปากของปลาย
“ก็ใช่สิวะ ฉันจะโกหกแกไปทำไมกัน ทุกคนในกลุ่มก็ได้ยิน ไม่งั้นเจ้าสรรค์มันจะกล้าทำยังงั้นกับคุณขิมหรือวะ แกก็รู้ว่ามันไม่เคยมีนิสัยแบบนั้นมาก่อนเลยนี่หว่า จริงมั้ยเจ้าสรรค์”
อุเทนห์อธิบายให้ปัญญาฟัง เมื่อเหตุการณ์สงบลงไป พร้อมทั้งแหย่รังสรรค์ที่เพิ่งจะได้สติหลังจากที่เกิดเรื่องขึ้น
“ฉันตายแน่เลยหวะไอ้หมอ ถ้าคุณลุงกับคุณป้ารู้เข้ามีหวังไม่ได้มาเหยียบที่นี่อีกแน่ๆ เลยหวะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดกับการกระทำของเขา
“ไม่ใช่แค่ไม่ได้มาเหยียบโว้ย ฉันว่าแกจะไม่มีชีวิตรอดกลับออกไปก่อนน่ะสิ” อุเทนห์ล้อเพื่อน “แล้วไอ้ปลายมันเอาที่ไหนมาพูดล่ะ” ปัญญาสงสัย
“ก็นั่นสิวะ แกเคยเห็นไอ้ปลายมันหลอกพวกเราเล่นสักครั้งมั้ยนี่ ตั้งแต่คบกันมา มันก็อาจจะมีมูลบ้างก็ได้นะเว้ย ไอ้หมอ แล้วดูสีหน้ามันนะ โคตรจริงจังมากๆ เลยหวะ นี่ถ้ามันหลอกฉันนะ พรุ่งนี้ฉันจะยกออสก้าร์ให้มันเลยหวะ” อุเทนห์รีบเสริม
“ถ้าฉันไม่เคยรู้จักขิมมาก่อนฉันก็อาจจะเชื่อมันนะ แต่นี่แกรู้มั้ยว่าตั้งแต่ที่ฉันกลับมาจากนอกและมาเป็นหมอประจำที่บ้านมันแทนพ่อฉันนะ ฉันยังไม่เคยเห็นว่าขิมเขาจะมีวี่แววหรือ พฤติกรรมอย่างนั้นกับคุณลุงเลยหวะ”ปัญญาบอก
“และอีกอย่างแกก็จีบมาตั้งนานแล้วนะ คุณขิมเขายังไม่เล่นด้วยเลยใช่มั้ยวะ” อุเทนห์ล้อเพื่อน “โอยไม่เอาโว้ยคิดแล้วปวดหัวกินเหล้าดีกว่า” รังสรรค์พูดพลางยกเหล้าเข้าปากอีก
“แต่ที่แน่ๆ แกต้องหาโอกาสขอโทษคุณขิมด้วยนะโว้ย อย่างน้อยๆ ก็ที่เรื่องแกทำให้เจ้าปลายมันตบเธอหวะ เจ้าปลายนี่ตั้งแต่คบกันมาฉันก็ไม่เคยเห็นมันตบผู้หญิงคนไหนเลยหวะ จะมีก็วันนี้ล่ะ แล้วนี่เมื่อไหร่มันจะออกมานี่” อุเทนห์พูดขึ้นเพราะเห็นเขาหายเข้าไปในบ้านแล้วก็ไม่ออกมาอีกเลยเป็นนานสองนาน
ตอนที่ 9
“เห็นคุณทิพย์แจ้งว่าคุณต้องการพบฉันเรื่องรายงานไม่ทราบว่ามีอะไรคะ”
เทียมหทัยเข้ามาพบในห้องทำงานตามที่เขาสั่ง หลังจากที่เกิดเรื่องวันนั้นแล้ว เธอก็พยายามหลบหน้าเขา เพราะรู้สึกว่าเขาหาทางที่จะเล่นงานเธอได้ทุกๆ เรื่องไม่มีเว้นสักวัน
“นั่งก่อนสิฉันมีเรื่องอยากจะถามเธอหลายเรื่อง” เขาบอกด้วยใบหน้าเรียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ฉันตรวจดูบัญชีค่าใช้จ่ายต่างๆ ของที่ไร่แล้วพบว่ามีบางรายการที่เธอเอาเงินส่วนรวมไปใช้ในเรื่องส่วนตัว” เขาโยนแฟ้มเอกสารใส่หน้าเธอ
“คุณหมายความว่ายังไงคะ มีรายการไหนที่ดิฉันเอาไปใช้ส่วนตัวบ้าง เพราะที่ผ่านมาทุกรายการก็ล้วนแต่เป็นค่าใช้จ่ายที่ได้รับการอนุมัติจากคุณพ่อ เอ่อ! จากท่านประธานคนก่อนแล้ว และนี่มันก็เป็นค่าเทอม และอุปกรณ์การเรียนของลูกคนงานในไร่ทั้งนั้น ไม่ทราบว่าอันไหนที่เป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวดิฉันบ้างคะ” เธอถามหลังจากที่ตรวจดูเอกสารแล้ว
“ก็ได้ข่าวจากลุงอินทร์ว่าเด็กๆ พวกนี้มีเธอกับคู่ขาเก่าเธอรับเป็นพ่อแม่บุญธรรม ไม่ใช่เหรอ แล้วค่าใช้จ่ายของลูกๆ เธอ ทำไมเอามารวมเป็นค่าใช้จ่ายของบริษัทได้ล่ะ เธอช่วยตอบฉันหน่อยได้มั้ย แล้วเธอลองคำนวณดูสิว่าแต่ละเดือนๆ บริษัทจะต้องแบกรับค่าใช้จ่ายทั้งหมดเท่าไหร่” เขาส่งน้ำเสียงดุ
“แต่ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นชอบของท่านประธานด้วยที่อยากจะให้เด็กๆ ที่นั่นได้รับการศึกษาและความเป็นอยู่ที่ดี มันอยู่ในแผนพัฒนาบริษัทเราไม่ใช่หรือคะ” เธอเถียง
“แต่ก็ต้องไม่ใช่เธอเอาความดีความชอบใส่ตัวเพียงคนเดียว ไหนเธอลองตอบฉันมาหน่อยสิ ว่าในฐานะที่ฉันเป็นเจ้าของเงินพวกนี้ แล้วมีใครสักกี่คนที่จะรู้ถึงบุญคุณเงินของฉันบ้าง จะมีก็แต่ คุณขิมอย่างนั้น คุณขิมอย่างนี้” เขาพูดเหน็บเธอ
“ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณคิดว่ามันจะสิ้นเปลืองกับบริษัท ดิฉันก็จะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายพวกนี้เองค่ะ คุณมีเรื่องจะคุยกับดิฉันแค่นี้ใช่มั้ยคะ” เธอตัดบท
“เดี๋ยวสิ! ถ้าเธอจะบอกว่าคุณพ่อเป็นคนอนุมัติก็ได้! .ฉันจะอนุมัติต่อไปพอใจมั้ย แต่เฉพาะเท่าที่ท่านอนุมัติมาแล้วเท่านั้นนะ และนับจากนี้ต่อไปค่าใช้จ่ายทั้งหมดนี้ ฉันจะหักจากเงินเดือนของเธอทุกๆ เดือน ตกลงมั้ย! เธอเห็นมั้ยว่าฉันก็ไม่ได้ใจดำอะไรเลย” เขาสรุปให้
“ขอบคุณค่ะที่กรุณา” สิ้นคำร่างบางก็กำลังจะลุกขึ้น
“อีกเรื่องหนึ่ง รายงานของเธอที่ทำให้ฉันนั้น มันยังไม่สมบูรณ์ ช่วยไปทำมาใหม่ด้วย” เขาโอนแฟ้มเอกสารใส่หน้าเธออีกครั้งหนึ่ง
“ไม่สมบูรณ์ยังไงคะ ทุกอย่างทำตามที่คุณต้องการ กรุณาระบุความบกพร่องด้วยค่ะ เพราะถ้าพูดกว้างๆ ดิฉันเกรงว่าถ้าเอากลับไปแก้มาก็คงจะไม่ถูกใจคุณเหมือนเดิม”
เธองประชด เพราะรู้ดีว่าเขาไม่ได้ต้องการรายงานตัวใหม่เลยแม้แต่น้อย เพียงแต่อยากที่จะให้เธอทำงานเดิมๆ ก็เท่านั้นเอง
“มันยังไม่สมบูรณ์ ก็คือไม่สมบูรณ์ไม่มีคำอธิบาย หัดใช้สมองหน่อยสิคุณ หรือว่าสมองของเธอมัวแต่เอาไปคิดแผนต้อนพ่อของฉันให้จนมุม แล้วก็หาโอกาสฮุบสมบัติของตระกูลของฉัน” เขาด่าสาดเธอด้วยน้ำเสียงรุนแรง
“และอีกอย่างฉันต้องการรายงานใหม่พรุ่งนี้เช้าเป็นอย่างช้า หวังว่าน้ำเงินที่ครอบครัวฉันส่งเสียเธอเรียนมาคงไม่สูญเปล่านะ ฉันหมดธุระแล้วเชิญ”
เขาตัดบทพร้อมกับไล่เธอทางอ้อม
- ผู้เขียน
