EP 63
1130 คำ
บางทีอาจจะมากกว่าคนที่บอกตัวเองว่าเป็นผู้ดีมีตระกูล แต่จิตใจแย่ๆ ด้วยซ้ำ พี่รักขิมตรงที่ขิมเป็นขิม ไม่ใช่ที่เรื่องอื่น ไม่ว่าขิมจะมีทรัพย์สมบัติเต็มบ้าน หรือมีแต่ตัว แต่พี่ก็จะรักขิมคนเดียว พี่ไม่เคยคิดอยากจะได้ของพวกนี้ เพราะพี่มีมากพอแล้ว
แต่ที่พี่อยากได้คือคู่ชีวิตที่ดี และเธอคนนั้นก็ต้องพร้อมที่จะยืนอยู่ข้างๆ พี่ทั้งยามสุขและทุกข์แล้วช่วยกันประคองชีวิตคู่ให้ดำเนินไปอย่างมีความสุข ในสังคมที่มีแต่คนเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้อย่างทุกวันนี้” เขาบอกเธอยืดยาว
“พี่หมอคะ”
เธอไม่ทันที่จะได้พูดอะไรมากไปกว่านี้ เขาก็รวบเอาร่างบางของเธอนั้นเข้ามากอดแนบอกอย่างรักและทะนุถนอม ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร เพราะเธอเองนั้นก็ประทับใจในตัวเขาอยู่ไม่น้อย อย่างที่เธอได้บอกเขาไปแล้วว่าเขาจะเป็นคนแรกที่เธอนั้นจะพิจารณา
“เรากลับกันได้หรือยังคะพี่หมอ”
เธอเตือนสติเขาขณะอยู่ในอ้อมกอดของเขาภายใต้แสงแดดอ่อนๆ ในยามอาทิตย์อัศดง และลมโชยบางเบาพัดผ่านเธอและเขา นี่ถ้าเปลี่ยนจากปัญญาเป็นเจ้าของแหวนที่นิ้วของเธอได้ เธอก็คงจะเป็นผู้หญิงที่มีความสุขอยู่ไม่น้อย
“จ้ะสงสัยคุณย่าคงจะรอแล้วล่ะป่านนี้ งั้นเรากลับกันเถอะ”
เขาปล่อยร่างเธอให้เป็นอิสระและหยิบตะกร้ากุหลาบเดินจูงมือเธอออกจากสวน มุ่งหน้าไปที่เรือนคุณพร้อมด้วยใบหน้าที่เปี่ยมสุขยิ่งนัก ก็นับว่าเขายังพอจะมีหวังอยู่บ้างเขาคิดและยิ้มที่มุมปากด้วยหัวใจที่ลิงโลดและเปี่ยมไปด้วยความหวัง
ตอนที่ 11
“มากันแล้วหรือจ้ะสองหนุ่มสาว ได้อะไรมาบ้างจ๊ะ”
คุณพร้อมถามขณะที่นั่งรอทั้งสองที่ระเบียงท่าน้ำพร้อมทั้งกำลังคัดดอกมะลิสำหรับร้อยพวงมาลัยถวายพระในทุกๆ วันพระเหมือนปกติที่เคยทำมา เทียมหทัยรีบดึงมือที่ถูกยึดครองจากปัญญาเอาไว้ตั้งแต่อยู่ในสวนออก
เพราะรู้สึกดูไม่ดีและไม่อยากให้คุณพร้อมเห็น แต่ดูเหมือนว่าคุณพร้อมนั้นจะเห็นทุกการกระทำของทั้งสองตั้งแต่ที่อยู่ในสวนแล้ว เพราะสังเกตได้จากแววตาที่มองมาที่คนทั้งสองนั้น ฉายแววที่ยินดีปรีดายิ่งนัก
“ได้หลายอย่างค่ะคุณย่า” เธอตอบและเดินมาหาคุณพร้อมที่ระเบียง
“สงสัยผมต้องเอาไปใส่แจกันที่โรงพยาบาลด้วยแน่ๆ เลยครับคุณย่า เพราะขิมเก็บให้เกือบหมดสวนแน่ะครับ” เขาแหย่เธอ
“ขิมว่าเอาไว้ก่อนดีมั้ยคะคุณย่า นี่จะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว เราไปทานข้าวก่อน แล้วค่อยกลับมาร้อยนะคะ เดี๋ยวคุณย่าต้องทานยาก่อนอาหารด้วยค่ะ” เธอรีบเตือน
“ดูสิตาหมอ ไปเก็บดอกไม้กับเราไม่เท่าไหร่หลานฉันก็ ได้เชื้อหมอแทนเราซะแล้ว อ้าว! ไปก็ไป ไม่รู้วันนี้แม่อรทำอะไรให้กินบ้างนะ” เธอพูดพลางเก็บข้าวของให้อยู่ที่เดิม
“ขิมเขาพูดถูกแล้วครับคุณย่า”
เขารีบสมทบพร้อมทั้งเดินเข้ามาประคองคุณพร้อมให้ลุกจากที่นั่งได้สะดวกยิ่งขึ้น โดยมีเทียมหทัยคอยประคองอีกข้างหนึ่ง แล้วทั้งสามก็มุ่งหน้าไปที่เรือนหลังใหญ่ ซึ่งเป็นที่ๆ คุณพร้อมจะไปทานอาหารทุกๆ วัน เธออยากจะมาทานที่เรือนลูกชายทุกๆ มื้อถ้าทำได้ แต่บางครั้งก็จะทานที่เรือนตัวเอง แต่ส่วนใหญ่แล้วจะไปที่เรือนใหญ่ทุกวัน
“คุณย่ามาแล้วตาปลายไปรับด้วยสิลูก”
พรรณีรีบบอกลูกชายให้ไปรับผู้เป็นย่าขณะที่ทั้งสามเดินมาใกล้จะถึงห้องอาหาร แล้ว
“คงไม่ต้องหรอกครับคุณแม่ ก็คุณย่ามีหลานรักตั้งสองคนช่วยอยู่แล้ว”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่เทียมหทัยก็รู้เป็นนัยๆ ว่าเขากำลังพูดประชดเธอและปัญญาเข้าแล้ว
“แกก็เป็นหลานรักย่าเหมือนกันนะตาปลาย”
คุณพร้อมรีบตอบกลับขณะที่ทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ในตำแหน่งหัวโต๊ะ โดยมีเทียมหทัยและปัญญานั่งด้านซ้ายของเธอ และอีกฝั่งจะเป็นกรรชัยพรรณีและวันวิสาข์ที่มาขอทานมื้อเย็นด้วยวันนี้
“คุณย่าสวัสดีค่ะ” วันวิสาข์ไหว้คุณพร้อมด้วยความนอบน้อม ซึ่งคุณพร้อมนั้นรับไหว้เธอด้วยความเอ็นดูอยู่ในที
“วันนี้คุณแม่ดูสดชื่นจังเลยครับ ได้ยาบำรุงขนานไหนหรือเปล่าครับ ผมจะได้ขอบ้าง พักนี้ไม่รู้เป็นอะไรเวลาออกรอบที่ไรเดินได้ไม่เท่าไหร่ก็หอบซะแล้ว” กรรชัยแซวแม่
“สงสัยหลานสาวคนดีคุณย่าได้ยาดีมาฝากแน่เลยครับคุณพ่อ จริงมั้ยปัญญา” เขาเสริมและหันไปถามเพื่อนรัก และนัยน์ตานั้นฉายแววอะไรบางอย่าง ที่ไม่มีใครได้ล่วงรู้ได้แม้กระทั่งเขาเอง
“ทำไมนายถึงคิดอย่างนั้นล่ะปลาย” ปัญญาถามเพื่อนกลับแบบงงๆ ขณะที่ตักอาหารโปรดให้เทียมหทัย
“ก็ไม่รู้สิ เผื่อแกได้ยาขนานดีจากแถวสวนดอกไม้หลังบ้านก็เป็นได้ เห็นหากันอยู่นานนม”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบตามแบบของเขา แต่แฝงไว้ให้ปัญญาขบคิดว่าทุกการกระทำระหว่างปัญญาและเทียมหทัยในสวนเมื่อสักครู่นี้ อยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา
“หนูสา! คุณพ่อเป็นไงบ้างจ้ะ พักนี้ไม่เห็นมาเยี่ยมย่าเลย”
คุณพร้อมตัดบท เพราะไม่อยากให้เทียมหทัยนั้นรู้สึกอึดอัด เพราะเธอรู้ดีว่าปลายนั้นคงจะเห็นทั้งสองในสวนเหมือนๆ กับเธอที่เฝ้าคอยลุ้นว่าทั้งสองจะลงเอยกันอย่างที่เธอและกรรชัยพร้อมทั้งพรรณีหวังไว้หรือไม่
“ก็สบายดีค่ะคุณย่า แต่ว่าช่วงนี้งานคุณพ่อยุ่งมากค่ะ แล้วอีกอย่างก็ต้องคอยโอนงาน และสอนงานให้สาด้วยค่ะ ก็เลยไม่ค่อยมีเวลาว่าง แต่คุณพ่อก็ฝากความคิดถึงมาถึงคุณย่าด้วยนะคะ”
เธอตอบด้วยความปีติยินดี
“สาจ้ะลองทานผัดนี่สิจ้ะ ป้าอรทำอร่อยมากๆ เลยล่ะ”
ปลายพูดพร้อมทั้งตักอาหารใส่จานให้เธอ ทำเอาเธอนั้นค่อนข้างงงเล็กน้อย เพราะนานๆ ทีปลายจะเอาใจเธอ แต่เธอก็ยิ้มหวานรับ
- ผู้เขียน
