ส่วนปลายและพ่อนั่งเฝ้าที่หน้าห้อง และตลอดเวลาเขาเฝ้าภาวนาว่าอย่าให้เธอเป็นอะไรถึงขั้นกับชีวิตเลย เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นเขาคงจะต้องเป็นคนที่เสียใจที่สุดไปตลอดชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเพราะด้วยเหตุผลใดๆ ก็ตาม และไม่นานคนที่บ้านก็ตามมาสมทบที่หน้าห้องฉุกเฉินเพื่อรอผลการรักษาจากปัญญา
“อาการภายนอกที่มองเห็นคือ ขาหัก แขนหัก หัวแตกครับ ขากับแขนต้องเข้าเฝือกเป็นเดือนครับคุณย่า ส่วนภายในนั้นไม่เป็นอะไรแล้วผลเอกซ์เรย์ ออกมาแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงครับ” ปัญญาบอกผลตรวจขณะที่นำร่างที่ไร้สติของเทียมหทัยเข้ามาที่ห้องพักพิเศษ
“แล้วยัยขิมจะเป็นอะไรมากหรือเปล่าเจ้าหมอ” กรรชัยถามด้วยอาการห่วงใยเจ้าของร่างที่นอนไร้สติพร้อมทั้งมีสายระโยงระเยงอยู่บนเตียง
“เอาเฝือกออกก็เดินปร๋อได้เหมือนเดิมครับคุณลุง” เขาบอก
“แล้วทำไมยัยขิมยังไม่ฟื้นล่ะเจ้าหมอ” คุณพร้อมถามอีกคน
“คงจะช๊อกเพราะตกใจครับคุณย่า เหมือนกับตกใจอะไรบางอย่างครับ” ปัญญาบอก
“แกหมายความว่ายังไงวะเจ้าหมอ” ปลายถามแบบเคืองๆ
“ก็หมายความอย่างที่พูดนั่นล่ะ ขิมอาจจะคิดอะไรเพลินๆ แล้วเหม่อไปเหยียบคันเร่งแทนเบรกหรืออะไรทำนองนี้น่ะ พอตกใจก็ยิ่งเร่งเครื่อง ผลจึงได้เป็นแบบนี้ไง” เขาพูดพร้อมหันมาหาเพื่อน
“ผมว่าทุกคนกลับบ้านพักผ่อนเถอะครับนี่ก็บ่ายมากมากแล้ว ส่วนทางนี้ไม่ต้องห่วงครับ ผมให้พยาบาลพิเศษดูแล้ว ผมจะโทรไปบอกทันทีที่ขิมฟื้นนะครับ”ปัญญาบอก
“ก็ดีเหมือนกัน คุณแม่ดูท่าทางจะไม่ไหวแล้ว คุณด้วยนะ ไม่ต้องห่วงหรอกลูกอยู่กับเจ้าหมอแล้ว งั้นเรากลับกันก่อนก็แล้วกันนะ” กรรชัยเห็นด้วย
“ฝากน้องด้วยนะเจ้าหมอ ย่าห่วงเขามาก” คุณพร้อมไม่วายสั่งปัญญาก่อนที่จะถูกพยุงร่างไปโดยปลาย
“ฝากด้วยนะ” เขาหันมาบอกเพื่อน เพราะรู้สึกห่วงใยเทียมหทัยจริงๆ
ดวงหน้าที่ขาวเนียนจนแทบจะเป็นซีด และปราศจากเครื่องสำอางใดๆ ในยามนี้ ทำให้เทียมหทัยนั้นน่ามองไปอีกแบบหนึ่งสำหรับปลาย และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยามที่เขาได้จ้องมองหน้าของเธอโดยไม่มีผู้คนหรือสายตาเธอที่จ้องมองเขากลับ
จนทำให้เขาสับสนว่าสิ่งที่เขากำลังคิดและประณามเธอว่าเป็นตัวปัญหาสำหรับชีวิตเขานั้นมันยิ่งทำให้เขาสับสนกับความรู้สึกของตัวเองยิ่งนัก เขายืนจ้องมองเจ้าของดวงหน้ารูปไข่ ที่หลับเพราะฤทธิ์ยา อยู่บนเตียงในห้องเพียงลำพัง เขามองสภาพของเจ้าของร่างที่นอนหลับใหลอยู่
โดยที่ศรีษะนั้นมีผ้าพันแผลปกปิดเอาไว้ที่หน้าฝาก แขนซ้ายต้องถูกดามเอาไว้ด้วยเฝือกซึ่งไม่ต่างอะไรกับขาอีกข้างที่ต้องรักษาด้วยวิธีเดียวกัน แต่เขาก็ยังชื้นใจไม่น้อยที่เธอไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากไปกว่านี้นอกจากจะต้องรักษาตัวนับแรมเดือนเท่านั้น นี่เขาทำอะไรลงไป เขาเอื้อมมือไปสัมผัสมือน้อยๆ อย่างตั้งใจ และความรู้สึกที่ไม่มีความเกลียดชังในตัวเธอ เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ที่เขารู้จักเธอ
แต่ถ้าเธอไม่หลับเขาก็คงจะไม่มีหน้าเข้ามาให้เธอเห็นแบบนี่แน่ นี่เขาเล่นแรงเกินไปหรือนี่ แล้วถ้าเกิดเธอมีอันเป็นไปถึงชีวิตล่ะ เขาจะทำยังไง เขาคงจะไม่มีวันยกโทษให้ตัวเองได้เลย ถึงแม้เขาจะเกลียดเธออย่างที่ความคิดพร่ำบอกอยู่ทุกวัน แต่เนื้อแท้ในจิตใจเขานั้น เขาช่างเป็นคนที่อ่อนโยนมีจิตใจเมตตากรุณาต่อผู้คนรอบข้างยิ่งนัก
เขาให้ความโอบอ้อมอารีย์กับผู้คนที่เขารู้จักมักจี่ด้วยดีเสมอมา แต่ทำไมเขาถึงได้เป็นคนที่โหดร้าย ทารุณกับผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่หน้าสงสารคนนี้ได้ถึงเพียงนี้ แต่มันก็สาสมแล้วไม่ใช่หรือกับสิ่งที่เธอกระทำกับครอบครัวของเขา เพราะพฤติกรรมของเธอไม่ได้ทำให้เขาคิดไปเองแม้แต่น้อย เธอเองก็แสดงออกให้เขาเห็นในบางครั้งว่าสมติฐานของเขานั้นมีมูลความจริงอยู่บ้าง
แล้วไหนจะเรื่องธรรทรล่ะ เธอกล้าแย่งเอาเจ้าบ่าวไปนอนกกในคืนวันส่งตัวเข้าห้องหอไว้ทั้งคืน ยังไม่นับกับที่อาๆ ของเขาบอก ว่าทั้งสองคนไปนอนค้างอ้างแรมกันในที่ต่างๆ โดยที่ไม่ให้คนที่บ้านรู้อีกล่ะ แล้วสิ่งที่เขาคิดกับเธอในแง่ไม่ดีนั้นมันก็น่าจะมีความจริงอยู่บ้าง แต่สิ่งที่เขาไม่เข้าใจก็คือ ทุกครั้งที่เธอได้ความเจ็บปวดจากน้ำมือเขาด้วยความโกรธจนลืมตัวและยั้งไม่อยู่จนต้องถึงขั้นทำร้ายเธอ ไม่ว่าจะเป็นจากคำพูดหรือจากการกระทำต่างๆ นานา
เขายอมแม้กระทั่งประทับจูบครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อให้เธอได้เจ็บใจเล่น แต่เขาเองกลับต้องแพ้ภัยตัวเองทุกๆ ครั้งที่ได้สัมผัสกับเรียวปากบางนุ่ม ที่เปี่ยมล้นไปด้วยความหอมหวานของวัยสาวแรกแย้มของเธอ มันช่างสร้างความสับสนกับความรู้สึกของสัมผัสเหล่านั้นได้ไม่ยากเลย แล้วคราวนี้อีกล่ะ เขาทำให้เธอถึงกับเลือดตกยางออก จนแทบจะเอาชีวิตไม่รอด แต่เธอกลับไม่ยอมแม้แต่จะปริปากบอกใครๆ ในบ้านหรือแม้กระทั่งคนที่เธอสนิทที่สุดคือบังอรให้ได้รับรู้เรื่องราวต่างๆ เลยแม้แต่น้อย
แต่เธอกลับบอกใครๆ ว่าเธอลืมตัวไปชั่วขณะเผลอเหยียบคันเร่งแทนเบรคก็แค่นั้น ซึ่งอันที่จริงแล้ว เธอน่าจะบอกว่าแท้ที่จริงแล้วก็คืองูยางที่เขาแอบเอาไปไว้ที่ใต้คันเร่งต่างหากที่ทำให้เธอนั้นตกใจจนแทบช๊อก นี่เธอต้องการอะไรกับเขากันแน่ หรือเธอต้องการเอาความดีมาข่มเพื่อที่จะได้เอาชนะใจเขา แล้วเขาจะได้ตายใจ เพื่อที่จะทำให้ทางของเธอทำอะไรได้อย่างสะดวก เอาอะไรก็จะได้ไม่ต้องมีใครมาคอยขัดขวางเช่นนั้นหรือ หรือว่าแท้ที่จริงแล้วเนื้อแท้ของเธอนั้นเป็นเหมือนสิ่งที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้