EP 65
1096 คำ
“แกคบกับเขามาตั้งหลายปี ได้แค่นี้เหรอเจ้าปลาย” กรรชัยละสายตาจากการอ่านในที่สุด
“แล้วคุณพ่อจะให้ผมรู้สึกยังไงล่ะครับ ผมน่ะวันๆ ก็ยุ่งแต่เรื่องงานไม่มีเวลามาคิดเรื่องพรรค์อย่างนี้หรอกครับคุณพ่อ” เขาตอบพ่อด้วยอาการประชดเล็กน้อย
“เอาล่ะๆ ฉันขี้เกียจเถียงกับแก ไม่รู้เป็นอะไร เถียงกับมันทีไร แพ้มันทุกทีสิคุณ” เขาบ่นพร้อมหันไปหาภรรยา
“คุณล่ะก็! ว่าลูกอีกแล้ว” พรรณีเอ็ดสามีไม่ได้
“แล้วเรื่องของน้องล่ะลูก”
“เรื่องอะไรครับ” เขารู้แก่ใจว่าแม่หมายถึงอะไร
“ก็ยัยขิมกับตาหมอน่ะสิ ปลายคิดยังไงถ้าน้องเขาจะตกลงปลงใจกับตาหมอ” แม่ถามเขาด้วยความกระตือลือล้น
“แล้วคุณพ่อล่ะครับคิดว่ายังไง” เขาย้อน
“ฉันก็แล้วแต่ยัยขิมสิ ฉันไม่ได้เป็นคนจะแต่งด้วยหนิ แล้วแกมาถามฉันทำไมเจ้าปลาย”
เขาตอบพร้อมค้อนลูกชายด้วยอารมณ์ขุ่นมัวที่ถูกลูกชายมายั่วโมโห จนทำให้ปลายสังเกตเห็นว่าพ่ออารมณ์ไม่ดีที่ได้ยินเรื่องนี้ หรือว่ามันจะจริงอย่างที่เขาคิดและประณามเธออยู่ตลอดเวลา ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็ต้องรีบปล่อยให้เธอไปจากชีวิตของเขาและคนรอบข้างของเขาโดยเร็ว
“ผมไม่มีความเห็นครับคุณแม่ เอาไว้คอยดูต่อไปก็แล้วกันนะครับ แต่ถ้าเขารักกันเราก็คงทำอะไรไม่ได้” เขาตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้
“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับเพราะมีงานค้างไว้บนห้องอีกเยอะ ฝันดีครับคุณแม่ คุณพ่อด้วย”
เขาบอกพลางรีบลุกจากไปชั้นบนทันที ทิ้งให้ทั้งสองคนเกิดอาการงงตามๆ กัน แต่ก็ยังพอชื้นใจอยู่บ้างที่ปัญหาระหว่างปลายกับเทียมหทัยในสายตาของทั้งคู่นั้นคลี่คลายไปด้วยดี ปลายก็แสดงตัวเป็นพี่ที่ดีของเทียมหทัย ทำให้รู้สึกเบาใจไปได้มากเลยทีเดียว
“คุณปลายหาอะไรครับ”
นายพุดคนขับรถถามปลาย เพราะเห็นเขาเดินวนอยู่ใกล้ๆ รถของเทียมหทัยที่จอดในโรงรถมาพักใหญ่แล้ว
“นายพุด ไม่มีอะไรหรอก ถามทำไมเหรอ” เขาถามเสียงเรียบแกมดุ จนทำให้นายพุดนั้นไม่กล้าสบสายตา
“ไม่มีอะไรครับคุณปลาย เผื่อผมจะช่วยหาครับ” นายพุดพูด
“ไม่เป็นไร ขอบใจนะ”
เขาพูดพลางเดินเข้าบ้านไปที่โต๊ะอาหารโดยมีสมาชิกครบยกเว้นเทียมหทัยที่ยังไม่ได้ลงมาจากห้อง
“ปลายมากินข้าวก่อนสิลูก วันนี้วันหยุดจะไปไหนหรือเปล่า”
“ไม่ล่ะครับคุณแม่ อยากจะอยู่บ้านบ้าง ผมไม่ค่อยมีเวลาได้อยู่บ้านสักเท่าไหร่เลยครับ แล้วคุณพ่อวันนี้ไม่ไปออกรอบเหรอครับ”
เขาถามพ่อ เพราะปกตินั้นกรรชัยจะไปออกกำลังกายด้วยการตีกอล์ฟ
“ไม่ไปหรอกวันนี้ อยากจะอยู่กับแม่กับย่าแกสักวัน” เขาพูดเอาใจเมียกับแม่
“จ้ะพ่อคุณ นี่ถ้าแกไม่หมดแรงฉันว่าวันนี้แกก็คงจะอยู่ที่สนามกอล์ฟโน่นล่ะมั้งตากรร ทำมาพูดดี จริงมั้ยแม่ณี” คุณพร้อมรู้ทัน
“ณีก็ว่าอย่างนั้นล่ะค่ะคุณแม่” พรรณีสมทบ
“คุณปลายเอาข้าวต้มมั้ยคะ” บังอรถามขณะที่ปลายเดินมานั่งที่โต๊ะ
“วันนี้ป้าอรทำข้าวต้มอะไรครับ”
“กุ้งค่ะ ของโปรดคุณปลายเลย” บังอรบอก
“งั้นมาเลยครับ” เขาบอกให้บังอรตักข้าวต้มให้
“ยัยขิมจะไปไหนเหรอลูก ไม่กินข้าวก่อน” กรรชัยร้องทักเทียมหทัยเพราะเห็นแต่งตัวเตรียมพร้อม
“ไม่ค่ะคุณพ่อ วันนี้ขิมจะไปดูงานเกษตรแฟร์ค่ะ นัดกับลุงอินทร์เอาไว้”
“เจ้าอินทร์มันมากรุงเทพฯ เหรอ แล้วไม่เห็นมันมาหาพ่อเลยนี่” กรรชัยถามด้วยน้ำเสียงฉงนนิดๆ
“เขามาตั้งแต่เมื่อวานแล้วคุณ แต่ไม่เจอคุณค่ะ” พรรณีรีบบอก
“อ้าวเหรอ ไม่เห็นมีใครบอกเลย”
“เดี๋ยวเสร็จงานแล้ว ลุงอินทร์จะแวะมาหาคุณพ่อก่อนกลับไร่ค่ะ งั้นขิมไปนะคะ เดี๋ยวจะสาย” พูดแล้วพลางวิ่งออกไป ปลายมองตามหลังเทียมหทัยไปด้วยสายตามีเลศนัย
‘โคร้มมมมมมมมมมมมมมมม’
ไม่นานทุกคนในห้องอาหารก็ต้องตกใจ เพราะได้ยินเสียงกระแทกของวัตถุอย่างแรงมาจากด้านนอก
“เสียงอะไรน่ะให้ใครไปดูสิ”
กรรชัยบอก แต่ไม่ทันที่จะมีคนวิ่งออกไป นายพุดก็วิ่งหน้าตั้งเข้ามาบอก
“คุณท่านครับ คุณท่าน คุณขิม เอ่อ! คุณขิมขับรถชนกำแพงบ้านครับ”
“อะไรนะ!!! แล้วลูกฉันเป็นอะไรมากหรือเปล่านายพุด”
กรรชัยพูดพลางวิ่งออกมาดูโดยมีปลาย ตามมาติดๆ เพื่อจะมาดูผลงานของเขา พร้อมๆ กับหลายๆ คนในบ้านที่ออกมาดูด้วยความตกใจ
“ยัยขิมๆ เป็นไงบ้างลูก! เจ้าปลายเปิดประตูได้มั้ย”
กรรชัยตกใจร้องเรียกเทียมหทัยที่หมดสติอยู่ในรถ โดยมีปลายวิ่งมาดูเทียมหทัยที่ตำแหน่งคนขับก่อนพ่อ เขาเปิดประตูพร้อมสำรวจดู ก็ต้องตกใจเพราะเห็นเทียมหทัยนั้นฟุบอยู่กับพวงมาลัย แต่เขาก็ไม่วายรีบเก็บของบางอย่างออกจากใต้ขาเหยียบคันเร่งเข้าเก็บในกระเป๋ากางเกงก่อนที่จะมีใครมาเห็นเข้า
“คุณพ่อให้นายพุดเอารถออกเลยครับ”
เขารีบบอกเพราะเป็นห่วงจริงๆ และก็นึกเสียใจกับการกระทำของตัวเองอยู่ไม่น้อย เพราะอาการของเทียมหทัยนั้นไร้ซึ่งสติ ร่างระหงนั้นอ่อนระทวยไปตามวงแขนของเขาที่รีบยกร่างเธอออกมาจากหลังพวงมาลัย อาการของเธอนั้นทำให้เขากังวลอย่างมาก
“ขิมๆ” เขาเรียกเธอขณะที่ร่างนั้นยังอยู่ในวงแขนของเขา
“เร็วสินายพุด” เขาตะโกนเรียก
“ยัยขิมหลานย่า เป็นไงบ้าง” คุณพร้อมกับทุกๆ คนวิ่งตามมาดูที่เกิดเหตุ ไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล โดยเขาและพ่อ ส่วนปัญญาก็รีบรุดมารอรับที่หน้าห้องฉุกเฉินด้วยความกังวล หลังจากที่กรรชัยโทรมาบอกล่วงหน้าเอาไว้แล้ว แล้วเทียมหทัยก็ถูกเข็นเข้าไปด้านในห้องอย่างเร่งด่วน
- ผู้เขียน
