บทที่ 11คนสวยนั้นหาง่าย แต่ทั้งสวยทั้งถูกใจนั้นหายากE.2

1246 คำ

ครั้นทุกคนขึ้นมานั่งบนรถเรียบร้อย โจ้ถึงกับปล่อยก๊ากออกมาดังลั่น แล้วหันไปมองพสวัตชายหนุ่มรุ่นพี่ที่เขาชื่นชมและชื่นชอบพลางส่ายหน้าอย่างขบขัน “ผมไม่นึกมาก่อนว่าเฮียวัตจะเป็นคนกวนแบบนี้ ผมคิดว่าตัวเองน่ะเป็นพวกกวนตัวพ่อแล้วนะ แต่คงต้องขอยอมยกตำแหน่งนี้ให้เฮียวัตแล้วครับ” “โจ้จะพูดว่าไอ้วัตมันกวนตีนก็พูดออกมาเหอะ ไม่ต้องอมพะนำเอาไว้หรอก” เจนภพพูดน้ำเสียงกลั้วหัวเราะก่อนจะด่าเพื่อน “ไอ้เวรวัต มึงนี่ถนัดนักนะเรื่องหลอกด่าคนแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เนี่ย” “กูไม่ได้หลอกด่าใคร แต่ใครคนนั้นอยากมาเสนอตัวให้ถูกด่าเองต่างหาก” พสวัตตอบเล่นลิ้นพลางเหล่มองคนนั่งหลังด้วยสีหน้ายียวน “แต่คุณนนท์ของเจ๊แพงเนี่ยพูดจาหวานเลี่ยนเอียนชวนอ้วกอย่างที่เฮียวัตว่าจริงๆ แหละ” โจ้พูดยิ้มๆ โดยมีเฮียวัตคนพยักพเยิดเห็นด้วยอยู่ข้างๆ ซ้ำยังพูดแสดงความคิดเห็นออกมาอีก “ไม่แน่หรอกโจ้ คนบางคนอาจชอบคำพูดหวานๆ นั่นก็ได้ใครจะรู้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม