บทที่ 4 เรื่องอดีตตามติดถึงปัจจุบัน E.5

1176 คำ

คนรอฟังคำตอบทั้งคู่มองคนให้คำตอบแล้วเบิกตาโพลง โดยเฉพาะเจนภพ “มึงคิดได้นะไอ้วัต ที่ว่ารสชาติอร่อยน่ะกูยอมรับและเห็นด้วย แต่เรื่องหนามคล้ายกับมงกุฎพระราชานี่ กูเพิ่งรู้จากปากมึงวันนี้นี่แหละ” “นั่นสิเจน เป็นความรู้ใหม่ พี่ต้องจำเอาไว้ไปถามคนอื่นบ้างแล้วแหละ” นายตำรวจผู้เกลียดทุเรียนยิ่งชีพพยักหน้าหงึกๆ แล้วหันไปถามพสวัต “ไหนๆ ก็พูดถึงราชาผลไม้แล้ว มังคุดล่ะ ทำไมถึงถูกยกย่องว่าเป็นราชินีผลไม้” คราวนี้เจนภพเหล่มองเพื่อน แล้วตอบแทนราวกับรู้คำตอบล่วงหน้ายังไงยังงั้น “มึงอย่าบอกนะไอ้วัต ว่าเป็นเพราะมังคุดมีกลีบตรงงวงคล้ายกับมงกุฎของราชินี และมีรสชาติที่หวานอร่อยหาผลไม้อื่นเทียบได้ยาก” เสียงหัวเราะดังลั่นของพสวัตคือคำตอบอย่างดีที่สุด ทำเอาคนเป็นเพื่อนส่ายศีรษะ แม้แต่นายตำรวจหน้าเหี้ยมยังอดหัวเราะขำมุกตลกของคนที่เพิ่งบอกว่ามาจากต่างประเทศไม่ได้ “เอ้อ...เจน พี่มีอะไรจะถาม” “คงไม่ใช่คำถามแบบไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม