พอได้ยินผู้เป็นเพื่อนพูดบรรยายซะเห็นภาพ พสวัตก็เริ่มจะจำได้
“กูนึกออกแล้ว น้องสาวมึงน่ะเป็นเด็กผู้หญิงตัวผอมๆ เหมือนคนขี้โรค ผมหยิกๆ ฟันเหยินๆ ส่วนหนูสมน่ะจำได้ว่าหน้าตาดี ตัวหนูสมนั่นแหละที่เป็นคนมาเล่าให้กูฟังว่ามีคนแอบชอบกู แถมชี้ให้ดูด้วยว่าเป็นใคร”
“นั่นแหละ แล้วมึงก็ปากเสีย พูดถึงน้องแพงว่าตัวผอมเป็นไม้เสียบผี แถมยังฟันเหยินอีก ไม่ใช่สเปก แล้วเรื่องที่มึงพูดก็รู้ถึงหูน้องแพงเข้า มึงนึกต่อเอาเองแล้วกันว่าคนฟังจะรู้สึกอย่างไร”
เจนภพเล่าพลางก็ติดเครื่อง พารถแล่นตัดเข้าถนนมอเตอร์เวย์เพื่อไปยังจังหวัดจันทบุรีทันที
“เฮ้ย...จำได้แล้ว กูพูดแค่คำว่าผอมเป็นไม้เสียบผีเหมือนคนขี้โรคอย่างเดียวนะโว้ย ตอนพูดก็ไม่ได้คิดอะไร ก็น้องมึงตัวผอมจริงๆ นี่หว่า” พสวัตโวยวายเสียงลั่น “ส่วนเรื่องฟันเหยินหรือไม่ใช่สเปกอะไรนั่น กูมั่นใจว่าไม่ได้พูดแน่นอน มึงคิดว่าคนอย่างกูจะเอาปมด้อยคนอื่นมาล้อเล่นหรือวะ”
“
