เรื่องที่ 2 วงการนางแบบ (2/4)

3445 คำ

“นี่นาย” เสียงของเกวลินดังขึ้นมา หลังจากที่รถของเปรมจิตเคลื่อนออกไปแล้ว สองหนุ่มหันไปมองที่เธอ แล้วดินก็มองเธอด้วยความผิดหวัง นางแบบที่เขาชื่นชอบนั้นดูหยิ่งและเข้าถึงตัวยากเสียเหลือเกิน “มีอะไรให้รับใช้ครับคุณลิน” เขาถามเธอแล้วพยักหน้าให้เพื่อนอีกคนเดินไปทางอื่นก่อน เมื่อเห็นสีหน้าของเกวลินนั้นดูเหมือนอยากคุยกับเขาตามลำพัง “ตอนนี้มีแค่เราสองคนแล้ว คุณลินมีธุระอะไรจะพูดกับผมเหรอครับ” ดินถามเธออย่างสุภาพ “ฉันอยากให้นายช่วยฉัน แลกกับการที่ฉันจะกุมความลับของนายเอาไว้” เธอยิ้มให้แก่เขาอย่างท้าทาย “ความลับอะไรเหรอครับ” “ฉันเห็นนะว่านายเป็นคนเจาะยางรถของพี่เปรมจิต แล้วฉันก็ได้ยินว่านายพูดใส่ร้ายแดเนียล” เธอบอกแล้วยิ้มอย่างผู้ชนะ เมื่อรู้ว่าเธอนั้นรู้ความลับของเขาแล้ว ดินจึงไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกต่อไป เขายกยิ้มภายใต้หน้ากากนั้นอย่างเจ้าเล่ห์ ดินชื่นชอบเกวลิน เมื่อโดนเธอปฏิเสธจึงเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ไปหาเปรมจิตที่ใจดีกับตนแทน เขาเจาะยางรถของเธอเพื่อเข้าไปช่วยเหลือให้เธอประทับใจและไว้วางใจในตัวเขา พร้อมกันนั้นก็ใส่ร้ายว่าแดเนียลเป็นคนทำ เพื่อให้เปรมจิตห่างออกจากเขา เพื่อให้เธอมองเขาคนเดียว “ว่าไงล่ะ จะช่วยฉันได้หรือเปล่า” เธอถามเสียงห้วน “จะให้ผมช่วยอะไร” “วันงานเดินแบบ ฉันอยากให้นายทำยังไงก็ได้แยกคุณแดเนียลออกจากพี่เปรมจิต” เกวลินบอกด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูมีหวัง “ไม่ต้องห่วง มันเป็นสิ่งที่ผมต้องการอยู่แล้ว” “หลังจากนั้น ฉันอยากให้นายสร้างสถานการณ์ให้แดเนียลกับฉันให้ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง แบบถูกขังในห้องเก็บของอะไรแบบนั้น” “ทำเหมือนในละครเหรอครับ อยู่สองต่อสอง ร้อนๆ แล้วก็ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นอะไรแบบนั้น” เขาพูดอย่างรู้ทัน “อย่าเสือก” เกวลินบอกเสียงแข็ง “ปากดีแบบนี้ ผมไม่ช่วยก็ได้นะครับ” “ถ้าไม่ช่วย ฉันก็จะแฉเรื่องของนาย” เธอยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ดูร้าย “ผมไม่แคร์ เชิญเลยครับถ้าคิดว่ามีหลักฐาน” ดินพูดอย่างท้าทาย ทำให้เกวลินนั้นดูไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ถ้านายช่วยฉัน อยากได้อะไรฉันก็จะให้” เธอบอกเขาเพราะอยากได้แดเนียลมาครอบครองมาก “ผมอยากได้ตัวคุณ” เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูหื่นกระหาย “ได้ แต่ต้องหลังจากงานเสร็จแล้ว” เธอบอกเขา คิดว่าพอถึงตอนนั้นเธอจะหาทางบ่ายเบี่ยง ไม่ยอมให้คนชนชั้นแรงงานอย่างเขามาแตะต้องตัวเธอ “ตกลงครับ” ดินรับปากอย่างเจ้าเล่ห์ รู้ทันแผนตื้นๆ ของเธอ มีเหรอว่าเขาจะยอมให้เธอหลุดมือไป ‘ปากจัด ชอบดูถูกคน คอยดูเถอะ กูจะเอาให้บานเลย’ ********************** ในวันงานเดินแบบจริง ในงานเต็มไปด้วยนักข่าวและแขกที่มาร่วมงานมากมาย นางแบบและนายแบบแต่งตัวแต่งหน้าจัดเต็มตามแบบที่ซ้อมจริงเมื่อสองวันก่อน เปรมจิตในชุดสูทแขนยาวขนสัตว์ยืนเคียงกับแดเนียล เพราะเธอเดินคู่กับเขาที่เป็นนายแบบดังจึงมีนักข่าวเก็บภาพของทั้งคู่ไปมากมาย ในขณะที่เกวลินก็มีนักข่าวถ่ายรูปเธอรัวชัตเตอร์ไม่หยุดเช่นกัน ทำให้เกวลินนั้นปั้นหน้าเชิดอย่างภาคภูมิใจ หลังจากดีไซเนอร์กล่าวเกี่ยวกับคอลเลกชันนี้เสร็จ นางแบบและนายแบบก็ทยอยกลับไปที่หลังเวที เพื่อไปเปลี่ยนชุดที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เกวลินที่กำลังเดินกลับไปที่ห้องในขณะที่มีความวุ่นวายเกิดขึ้นเธอก็ถูกฉุดไปโดยดินที่รอจังหวะนี้ ให้เข้าไปในห้องเก็บของที่อยู่ใกล้กับห้องเปลี่ยนชุด “จะบ้าเหรอ ลากฉันมาทำไม” เธอแหวใส่เขา “ก็ตามสัญญาไงครับคุณลิน” “ฉันบอกแล้วไงว่าให้ทำงานสำเร็จก่อน” “ผมไม่ยอมใช้ของต่อจากไอ้นายแบบฝรั่งนั่นหรอกครับ ถ้าคุณไม่ยอมให้ผมทำ แผนการนี้ก็ล้มเลิก” เขาพูดขู่เธอด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้ดูร้อนรนอะไร ทำให้เกวลินเครียดหนักมาก “คุณมีโอกาสทำตามแผนแค่ตอนนี้นะ โอกาสที่จะร่วมงานกับแดเนียลอีกไม่มีแล้ว เอาไง จะยอมให้ผมทำหรือว่าจะล้มเลิก” “เออ เอาก็เอา” เธอบอกเขาแล้วตั้งใจจะถอดชุดสูทฤดูหนาวนี้ออกจากตัว เพราะอากาศในนี้ร้อนมาก “ไม่ต้องถอด” เขาบอกเธอแล้วจับเธอไปยืนหันหน้าเข้าหาผนังห้อง “อย่าทำ นี่ชุดฟีนาเล่นะ” “แล้วไง” ดินพูดเสียงเรียบ เขายังไม่ยอมถอดหมวกกับหน้ากากออกให้เกวลินมองเห็นหน้าเขา ฝ่ามือร้อนนั้นล้วงเข้าไปใต้กระโปรงของเธอแล้วแหวกกางเกงชั้นในเธอเขี่ยให้ไปอยู่ด้านข้างกลีบที่อวบอูมนั้นโดยไม่ได้ถอดมันออกไป เขาถอดกางเกงลงเพียงเข่าแล้วจับแท่งลำสอดใส่เข้าไปโดยไม่มีการเล้าโลมใดๆ ทั้งนั้น “รีบนะ ฉันต้องไปเปลี่ยนชุดคืน” เธอบอกเขาเสียงขาดช่วงเพราะแท่งลำที่ดันตัวเข้าไปโดยไม่มีน้ำหล่อลื่น กำลังเคลื่อนไหวเข้าไปอย่างไม่ปรานี “ผมรู้งาน” เขาพูดแล้วดันแท่งลำเข้าไปเต็มแรง ฝ่ามือหนาล้วงเข้าไปขยำหน้าอกแล้วบีบเคล้นมันอย่างมันมือในขณะที่ซอยแท่งลำเข้าไปถี่ๆ สลับกับการชะลอความเร็วแล้วบดควงอย่างช่ำชอง เกวลินเม้มปากกลั้นครางเอาไว้ เธอยื่นสะโพกออกไปอีกเพื่อให้เขากระแทกเธอเข้ามาได้ถนัดถนี่ แรงกระแทกและการบีบเคล้นของเขานั้นทำให้เกวลินเริ่มเกิดความกำหนัด บรรยากาศในห้องเก็บของ ชุดฟีนาเล่ และชายแปลกหน้ามันทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก “คุณลินโคตรฟิตตอดแน่นดีมากเลยครับ” เขาบอกเธอเสียงแหบพร่า เสียงหายใจหอบถี่เล็กน้อย สะโพกสอบทำหน้าที่ส่งแรงดันให้แท่งลำนั้นเข้าไปอย่างต่อเนื่อง เสียงครางอื้ออึงในลำคอของเกวลินประสานกับเสียงลมหายใจหอบถี่ของดินยังดังไม่สู้เสียงเนื้อตีเนื้อที่ดังตับๆ อยู่ในตอนนี้ เกวลินยืนขาสั่นรับแท่งลำจากดินเข้ามาอย่างต่อเนื่องจนในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว ถึงเส้นชัยแล้วภายในตอดรัดเขาเป็นจังหวะ ดินถอนแท่งลำออกจากเธอ เขาดึงเธอหันหน้ามาทางเขาแล้วกดศีรษะเธอลงไปให้อมแท่งลำของเขา “ไม่นะ” เธอร้องเสียงหลง “จะให้แตกในหรือแตกใส่ปากก็เลือกเอา” เขาพูดเสียงกระเส่า กำลังรู้สึกขาดช่วงในตอนนี้และหงุดหงิดเล็กน้อย เกวลินได้ยินดังนั้นจึงจับแท่งลำของเขามาอมและใช้มือรูดไปด้วยอย่างรู้งาน ก่อนที่สายธารอุ่นข้นนั้นจะหลั่งไหลเข้าไปในช่องปากเธออย่างเต็มที่ แล้วรีบกลืนมันลงไปก่อนที่จะไหลออกมาเปรอะเปื้อน เธอกลืนมันเข้าไปหมดแล้วก็ลุกขึ้นยืนจัดชุดให้เข้าที่ มองหน้าเขาด้วยความเคียดแค้น “อย่าลืมงานของนายก็แล้วกัน” เธอบอกเขา ในใจนั้นขยะแขยงการกระทำของเขา ทั้งๆ ที่ลึกๆ ก็ตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย ‘มันไม่จบแค่ครั้งนี้แน่ คุณนางแบบดัง’ ดินมองตามเธอที่เดินกลับออกไป แล้วลอบยิ้มอย่างพึงพอใจ ********************** เกวลินหัวเสียมากในตอนนี้ เพราะจวนจะเลิกงานแล้วแต่ก็ยังไม่เห็นว่าดินจะทำอะไรตามแผนเลยสักอย่าง แดเนียลที่พยายามจะชวนเปรมจิตไปทานอาหารกับเขาในคืนนี้ก็ถูกเปรมจิตหลบหน้าเขา ในขณะที่เกวลินอยากให้เขาสนใจเธออย่างนั้นบ้าง “แกมีดีอะไรนะเปรมจิต” เธอบ่นพึมพำอย่างหงุดหงิด “คุณแดเนียลเปลี่ยนชุดเสร็จหรือยังคะ” ทีมงานคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องพักรวมของนางแบบนายแบบที่ตอนนี้นั่งพูดคุยกันอยู่ เพื่อรอดีไซเนอร์เข้ามากล่าวขอบคุณพวกเขา “ครับ” แดเนียลยกมือแสดงตัวขึ้น “สัญญาณกันขโมยรถของคุณแดเนียลดังไม่หยุดเลยค่ะ รบกวนช่วยไปดูด้วย” ทีมงานบอกอย่างร้อนใจ แดเนียลจึงไม่รอช้าเขารีบลุกออกไปทันที เปรมจิตโล่งใจที่เขาไปดูรถของเขา เพราะโดนเขาตามจีบจนเธออึดอัด ส่วนเกวลินนั้นลอบยิ้มอย่างพอใจเมื่อแผนการของดินได้เริ่มขึ้นแล้ว ดีไซเนอร์เข้ามาในตอนนั้น ณมนกล่าวขอบคุณทุกคน แล้วเชิญให้ทุกคนไปทานอาหารร่วมกันเพื่อเป็นการฉลองต่อที่ร้านอาหารที่อยู่ใกล้ๆ ทั้งคนเดินแบบและทีมงานทุกคนจึงเฮลั่นเตรียมตัวไปฉลองยังร้านอาหารที่ณมนปิดร้านเลี้ยงพวกเขาโดยเฉพาะ เปรมจิตที่ไม่ได้วางแผนว่าต้องไปทานอาหารเย็นในคืนนี้ เธอก็ต้องรับคำด้วยความจำใจเพราะณมนพูดชวนเธอด้วยตัวเอง อยู่ๆ ก็เหมือนจะดีกับเธอเป็นพิเศษ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ดูเอาใจเกวลินมากกว่า แดเนียลกลับเข้ามาอย่างหัวเสีย เขาเล่าให้ณมนฟังถึงเรื่องรถของเขาถูกปล่อยลมยางทั้งสี่ล้อ “มีฉลองต่อที่ร้านอาหาร งั้นแดเนียลไปกับลินไหมคะ” เธอรีบถามเขา “ไม่ดีกว่า เดี๋ยวผมไปกับพี่เปี๊ยก” แดเนียลปฏิเสธตามตรง ทำให้ลินแอบหมั่นไส้เขา แต่เธอก็อยากได้เขาเหลือเกิน เพราะชื่อเสียง หน้าตา และฐานะของเขา “พี่ไม่สะดวก งั้นพี่ขอฝากแดเนียลไปกับเปรมก็แล้วกัน” เปี๊ยกพูดออกมาอย่างนั้นทำให้เปรมจิตขัดไม่ได้และต้องรับปากออกไป สร้างความดีใจให้กับแดเนียลมาก เพราะเขาชอบเปรมจิตเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ‘ชอบมันนักนะ คอยดูเถอะคืนนี้คุณจะต้องเจอลีลาของฉันมัดใจเอาไว้’ เกวลินนึกปรามาสในใจ เธอไม่รู้ว่าดินคิดจะทำอะไร เขาเองก็ไม่ได้บอกเธอ บอกแค่ว่าเธอต้องไม่รู้เพื่อให้ทุกอย่างมันสมจริงที่สุด “งั้นผมขอขับให้นะครับ” แดเนียลพูดอย่างนุ่มนวลขณะเดินไปที่รถพร้อมกับเปรมจิต เธอยื่นกุญแจให้เขาด้วยความระแวงและเป็นกังวล ว่าเขาจะเล่นแผนสกปรกกับเธอ พอนั่งบนรถแดเนียลก็ยื่นโทรศัพท์ให้เธอดูคลิปที่เขาบันทึกภาพเอาไว้ “อะไรคะ” เธอถามอย่างหวาดระแวง “วันก่อนที่รถยางรั่ว แล้วคุณไล่ผมกลับไปก่อน ผมยังไม่กลับนะแต่จอดดูสถานการณ์กลัวว่าผู้ชายคนนั้นจะมาหลอกคุณ หลังจากนั้นก็ตามคลิป” แดเนียลบอกเธอแล้วให้เธอถือโทรศัพท์ของเขาเอาไว้ ขณะที่ออกรถขับไปเรื่อยๆ เปรมจิตมือไม้สั่น ไม่คิดเลยว่าคนที่เธอไว้ใจเขาที่จริงแล้วเป็นคนวางแผนทำให้เธอต้องเข้าใจแดเนียลผิดและประสงค์ร้ายอย่างนี้ และเกวลินเองก็แทนที่จะเปิดโปงเขาแต่กลับใช้เรื่องนี้สร้างผลประโยชน์ให้ตัวเองและยอมเอาตัวเข้าแลก “นี่เขาลงทุนทำขนาดนี้ เพื่ออะไร” “เขาคงอยากทำให้คุณไว้ใจเขา เพื่อหวังผลในระยะยาว” “ฉันขอโทษนะคะ ฉันน่าจะเชื่อใจคุณมากกว่าเขา แต่กลับปฏิเสธความช่วยเหลือจากคุณแบบนั้น” เปรมจิตบอกเขาเสียงอ่อย “ไม่เป็นไรครับ ผมคิดว่าวันนี้ต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเราแน่ๆ คุณเปรมอยู่ใกล้กับผมไว้นะครับ ผมจะปกป้องคุณเอง” “ค่ะ” เปรมจิตรับปากเขา นึกขอโทษเขาในใจที่เข้าใจผิดอย่างนั้น พลางนึกว่าหนุ่มตาน้ำข้าวอย่างเขาก็ไว้ใจได้มากกว่าคนไทยด้วยกันบางคนเสียอีก งานเลี้ยงฉลองที่ร้านอาหารจบลง แดเนียลและเปรมจิตดูสนิทสนมกันมากกว่าแต่ก่อนอย่างเห็นได้ชัด ซ้ำเธอยังยอมให้เขาไปส่งที่บ้านในคืนนี้และให้เขายืมรถของเธอกลับบ้านไปก่อน เพราะรถของเขาให้ที่บ้านมาลากกลับไปแล้ว เกวลินรอดูว่าเมื่อไหร่ดินจะเริ่มลงมือ ในงานเลี้ยงตอนนี้ทีมงานที่เป็นเบื้องหลัง ช่างเวที ช่างไฟ ทุกคนถอดหน้ากากออกในงานเลี้ยงนี้ก็จริง แต่เธอไม่รู้ว่าคนไหนคือดิน ได้แต่มองหาเขาด้วยความร้อนใจ ‘เมื่อไหร่จะทำตามแผนนะ’ เธอนึกในใจอย่างหงุดหงิด คนเริ่มทยอยกลับกันไปหมดแล้ว รวมถึงเปรมจิตกับแดเนียลที่ลุกขึ้น ในตอนนั้นเองก็มีคนเดินสวนกับเกวลินแล้วยัดกระดาษใส่ในมือเธอ ‘เดินไปที่ลานจอดรถด้านหลัง’ ข้อความในกระดาษบอกอย่างนั้นเธอจึงยิ้มอย่างพอใจแล้วรอสักพักก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถตามที่เขาบอก พอเธอเดินไปถึงก็ถูกมือลึกลับมาปิดปากเธอไว้จากด้านหลังแล้วพาขึ้นรถตู้ไปพร้อมกับกระซิบข้างหู “นี่ผมเอง ตอนนี้แดเนียลอยู่บนรถตู้ คุณต้องแกล้งกลัวห้ามโวยวายหรือพูดอะไร ถ้าอยากได้ผัว ต้องทำตามผม” เกวลินพยักหน้าแล้วถูกเขาแกล้งจับตัวขึ้นไปบนรถตู้ แล้วขึ้นไปนั่งด้านหลังที่โล่งไม่มีเบาะนั่ง แต่กลับมีเสื่อนุ่มปูที่พื้นรถแทน ชายร่างใหญ่ถูกมัดมือไพล่หลังที่มุมท้ายรถนอนสลบไสลอยู่ เสื้อเชิ้ตสีนี้เป็นชุดของแดเนียลที่เธอเห็นเมื่อสักครู่ เธอจำแผ่นหลังนั้นได้ และแอบยิ้มอย่างพอใจ ไม่รู้ว่าดินพาตัวเขามาได้อย่างไร แต่ขอแค่ทำสำเร็จเธอก็ยอม ดินขับรถออกไปจากตรงนั้นได้สักพัก เขาก็สั่งให้เธอปลุกอีกคนขึ้นมาท่ามกลางความมืดเพราะกระจกทึบแสงนั้น “แดเนียลคะ ตื่นได้แล้ว” เธอปลุกเขาและเขย่าตัวเขาให้ตื่น เขาขยับตัวแล้วดิ้นขลุกขลักอยู่ตรงนั้นเพราะถูกมัดมือเอาไว้ ดินจึงบอกเธอให้คลายมัดเชือกให้กับเขา “แก้มัดมัน แล้วห้ามโวยวายทั้งคู่ ไม่งั้นยิงทิ้งไส้แตก” ดินพูดเสียงดัง เกวลินที่รู้แผนอยู่แล้วขยับไปกอดแขนแดเนียลเอาไว้ ทำเป็นเหมือนว่าเธอกลัวมากที่โดนจับตัวมาแบบนี้ “เอากันบนรถให้กูเห็น ถ้าไม่ทำพรุ่งนี้มึงสองคนเตรียมตัวเป็นศพ” ดินพูดขู่ขึ้น เพื่อหาทางให้เกวลินได้สมหวัง “ทำเงียบๆ นะมึงห้ามพูด เสียงเดียวที่กูจะได้ยิน ต้องเป็นเสียงครางเท่านั้น” ดินบอกย้ำชัด เกวลินยิ้มแก้มปริในความมืดอย่างพอใจ ฝ่ามือหนาของเขาเลื่อนมาลูบไล้ที่ขาของนางแบบสาว ก่อนที่ลมหายใจอุ่นๆ ของเขาจะรดรินที่ใบหน้าของเธอ แล้วประทับจูบในความมืดอย่างดูดดื่ม ปลายลิ้นอุ่นชื้นถูกสอดเข้าไปในโพรงปากของเธอแล้วตวัดเกี่ยวกันด้วยความปรารถนา เกวลินเองก็ใช้มือของเธอช่วยเขาปลดเข็มขัดออกไป ทำให้อีกฝ่ายนั้นลอบยิ้มอย่างพอใจแล้วรีบถอดเสื้อผ้าออกช่วยกันในขณะที่เล้าโลมกันอย่างเร่าร้อน เมื่อร่างกายทั้งคู่เปลือยเปล่า เกวลินใช้มือของเธอลูบคลำแท่งลำของเขาแล้วตาเบิกโพลงด้วยความตกใจเมื่อมันมีเม็ดตุ่มที่เรียงอยู่ทั่วแท่งลำนั้นนับได้ราวห้าเม็ด เขาดูจะรีบร้อนเป็นอย่างมาก ดันตัวเธอนอนลงไปกับพื้นรถตู้แล้วแยกขาเธอออกกว้าง กระหน่ำซอยแท่งลำเข้าออกอย่างดุดัน “ดะ แดเนียล อืม” เธอครางเสียงหลง เมื่อเจอแท่งร้อนฝังมุกรอบลำนั้นเกาะเกี่ยวปลายกลีบกุหลาบปลิ้นเข้าปลิ้นออกเสียดสีกับจุดกระสันเธอจนเธอแทบทนไม่ไหว แท่งลำนั้นเคลื่อนเข้าออกพร้อมกับเสียงหายใจหอบถี่ของเจ้าของร่างหนาแล้วทำให้เธอครางลั่นรถตู้ที่เคลื่อนไปตามถนน ดินยกยิ้มอย่างพอใจ เขาขับรถวนไปเรื่อยๆ ด้วยความพอใจและสะใจในที เสียงครางของทั้งคู่ดังระงมอยู่ท้ายรถ ในความมืดนั้นใบหน้าของเกวลินบิดเบ้ด้วยความเสียวซ่าน ในใจเธอหวังว่าหลังจากนี้ไปต้องบีบเขาให้ต้องรับผิดชอบในตัวเธอ ถึงเขาจะเป็นลูกครึ่งหัวสมัยใหม่ แต่ครึ่งหนึ่งของเขาก็ยังมีเลือดของมารดาเขาที่เป็นคนไทยอยู่ อีกทั้งมารดาของเขาก็เป็นคนที่หัวโบราณในเรื่องอะไรอย่างนี้ เพราะในตอนที่นักข่าวไปสัมภาษณ์แดเนียลในตอนนั้น มารดาของเขาแสดงออกอย่างชัดเจน เจ้าของร่างหนากระแทกเข้าไปอย่างรุนแรงและดุดัน แต่มันทำให้เกวลินสุขสมเป็นอย่างมาก เธอแอ่นสะโพกขึ้นรับการกระแทกของเขา ปุ่มเม็ดมุกนั้นครูดไปกับจุดกระสันของเธอ ทำให้นางแบบสาวถึงจุดหมายไปในตอนนั้น “ให้เวลาอีกห้านาที” ดินพูดขึ้นมาเสียงเข้ม กระตุ้นให้สองชายหญิงร่วมรักกันให้แล้วเสร็จ เมื่อได้ยินอย่างนั้น ชายหนุ่มดึงมือนางแบบสาวให้ขึ้นมาอยู่บนตัวเขา เกวลินยิ้มอย่างพอใจที่เขาต้องการการปรนเปรอจากเธอ จึงขึ้นไปขย่มด้วยความตั้งใจแล้วส่ายร่อนจนอีกฝ่ายครางออกมาเสียงหลง ยิ่งได้ยินเสียงครางของฝ่ายชาย เกวลินก็ยิ่งบดร่อนอย่างรุนแรงเพื่อเอาใจเขา “อื้ม” เขาร้องครางออกมาอย่างพอใจจับสะโพกเธอให้โยกลงมาเข้าหาแล้วไม่นานนักเขาก็ปลดปล่อยเข้าไปในตัวเธอ เกวลินพอใจเป็นอย่างมาก หากเธอโชคดีตั้งครรภ์ขึ้นมาเรื่องก็ยิ่งจะง่ายขึ้นมาก ทั้งสองรีบควานหาเสื้อผ้ามาใส่ในความมืดสลัวในรถนั้น แล้วเธอก็โผเข้ากอดเขาเอาไว้ซุกตัวในอ้อมกอดนั้น หัวใจชุ่มฉ่ำเมื่อทุกอย่างดีกว่าที่คาดเอาไว้ รถได้จอดนิ่งอยู่กับที่พร้อมกับดินที่ลงจากรถมาเปิดประตูให้ทั้งคู่ “ลงไปได้แล้ว” เขาบอกเธอ เกวลินลงจากรถแล้วยืนรอให้แดเนียลตามลงมา เขาค่อยๆ ถอยหลังลงจากรถมาแล้วหันหน้าไปเผชิญกับเธอพร้อมกับรอยยิ้มที่ทำให้เกวลินแทบช็อก “เป็นไงบ้าง เอามันแบบที่ฉันบอกไหม” ดินถามเพื่อนของเขาด้วยน้ำเสียงที่สะใจ “เอาดีว่ะ ตอดแน่นฉิบ ว่างๆ มาเอากันอีกนะจ๊ะคนสวย” เก่งเพื่อนของดินพูดด้วยความพอใจ “ไอ้เลว ไอ้ช่างเวที ไอ้พวกชั้นต่ำ” เกวลินด่าพวกเขา กำมือแน่นด้วยความโกรธ รปภ.ที่อยู่บริเวณนั้นจึงเข้ามาดู “งั้นผัวกลับก่อนนะเมียจ๋า ว่างเดี๋ยวโทรหา” ดินบอกเธอแล้วหัวเราะเบาๆ อย่างชอบใจ “ฉันจะแจ้งตำรวจจับพวกแก” เกวลินพูดกัดฟันด้วยความเจ็บใจ “กล้าก็เอาเลยสิ อีกอย่างข้อหาอะไร คุณเต็มใจให้พวกผมเอาเอง ไม่ได้บังคับเสียหน่อย หลักฐานก็มี” เก่งพูดแล้วหันหน้าไปหัวเราะอย่างชอบใจ “มีอะไรให้ช่วยไหมครับ” รปภ.ที่เดินมาถึงถามขึ้นมา “ไม่มีอะไรหรอกครับ คุณนางแบบเธอโวยวายเรื่องที่ผมจอดรถชิดรถเธอมากก็เท่านั้น” ดินหันไปบอกเขาอย่างสุภาพ เกวลินที่ตอนนี้ได้ยินว่ามีหลักฐานก็ถึงกับพูดไม่ออก เธอยืนนิ่งด้วยความตกใจ “โทรหานะครับ คุณลิน นี่เบอร์ของผม คุณ ‘ต้องโทร’ นะครับ ผมจะรอ” ดินบอกแล้วขึ้นรถไป เก่งมองเธอด้วยสายตาที่พออกพอใจแล้วจึงขึ้นไปนั่งข้างคนขับกับดิน แล้วรถตู้ที่พึ่งผ่านการเสพสวาทของเก่งกับเกวลินก็ขับออกไปจากตรงนั้นท่ามกลางหัวใจที่เต้นโครมครามด้วยความกังวลของเกวลิน **********************

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more