เรื่องที่28 ลูกสาวแม่บ้าน (1/2)
2348 คำ
ญาดาวัยสี่สิบห้าพาลูกสาววัยยี่สิบสองของตนไปสมัครงานเป็นคนรับใช้ที่บ้านหลังหนึ่งที่ติดป้ายรับสมัครงานเอาไว้
“รับป้าเข้าทำงานเถอะนะคะ ลูกสาวป้าก็เกิดอุบัติเหตุทำให้มีปัญหาทางสมอง แต่ก็ยังพอช่วยงานได้ จ้างป้าแค่คนเดียวแต่ป้าให้ลูกช่วยทำงานด้วย จ้างป้าเถอะค่ะ” ญาดาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอนกับเจ้าของบ้านวัยสามสิบกว่า
“บ้านผมอยู่กันกับภรรยาแค่สองคน เราทำงานข้างนอกด้วยกันทั้งคู่ เลยไม่มีเวลาทำงานบ้าน เราจ้างแม่บ้านแค่วันอาทิตย์ที่เราอยู่บ้านเท่านั้น และไม่ได้มีห้องพักให้ป้ากับลูกพักด้วยหรอกนะ” บดินทร์รีบออกตัวเพราะเกรงว่าทั้งสองจะมาพักด้วย
“ไม่เป็นไรค่ะ พวกเรามีที่พัก ขอแค่ได้ทำงานเท่านั้น อาทิตย์ละวันก็ยังดี” ญาดาบอกด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูน่าสงสาร
เขาหันไปมองหน้าภรรยาเมื่อสกุณาพยักหน้าเขาจึงหันไปตอบตกลงกับญาดาในทันที
“ได้ครับ งั้นป้าเข้ามาทำความสะอาดทุกวันอาทิตย์ก็แล้วกัน ซักผ้า รีดผ้า ทำความสะอาดบ้าน ผมให้วันละห้าร้อยบาท”
“ได้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ” ญาดาบอกด้วยความดีใจ
รดาที่เป็นลูกสาวก็ยิ้มและยกมือท่วมหัวอย่างคนที่สติปัญญาไม่ดี ทำให้สกุณายิ่งรู้สึกเห็นใจทั้งสองมาก
ในวันอาทิตย์แรกสองแม่ลูกมาทำงานตั้งแต่เช้า ญาดาให้ลูกสาวทำหน้าที่ปัดฝุ่นช่วยตามที่เธอพอทำได้ และช่วยตากผ้าที่ซักเสร็จ แล้วทำความสะอาดอย่างอื่นรอจนกระทั่งผ้าแห้งในตอนบ่ายก็นำเสื้อผ้ามารีดเก็บเข้าตู้
บดินทร์และสกุณาพอใจในผลงานของสองแม่ลูกมากๆ ที่ทำงานเป็นระบบและรู้จักวางแผนว่าจะทำอะไรก่อนหลัง จึงเพิ่มค่าแรงให้เป็นหกร้อยบาท ทำให้สองแม่ลูกดีใจเป็นอย่างมาก
หลังจากนั้นทุกๆ วันอาทิตย์ญาดาและรดาก็เข้ามาทำความสะอาดช่วยกันเป็นประจำ และได้รับความไว้วางใจจากสองสามีภรรยา โดยเฉพาะสกุณาที่เอ็นดูรดาที่มีหน้าตาน่ารักและกลับดูเหมือนคนไม่เต็มบาท จึงมักจะซื้อขนมให้เอากลับไปทานอยู่บ่อยๆ
“วันนี้คุณณาไปไหน” รดาถามบดินทร์แล้วชะเง้อมองหาคนที่มักให้ขนมเธอบ่อยๆ
“คุณณาไปทำงาน พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว” บดินทร์บอกอย่างเอ็นดู แล้วนำขนมที่ภรรยาฝากไว้ให้แก่รดา
“นี่ไงขนมที่คุณณาฝากไว้ให้” บดินทร์บอกแล้วยิ้มให้กับความน่าเอ็นดูของรดาที่ดีใจกระโดดโลดเต้นเหมือนเด็กๆ
ญาดาที่กวาดบ้านอยู่แถวนั้นก็ยิ้มด้วยความดีใจที่บดินทร์เอ็นดูลูกสาวของตน ก่อนจะผละออกไปตากเสื้อแล้วกลับมาเตรียมตัวจะถูบ้านต่อในระหว่างรอให้ผ้าแห้ง
“เอ่อ คุณบดินทร์ค่ะ น้ำยาถูบ้านหมด น้ำยารีดผ้าก็หมด เดี๋ยวป้าขอเงินหนึ่งร้อยบาทออกไปซื้อของที่ร้านค้าหน่อยค่ะ” ญาดาบอกด้วยเสียงที่ถ่อมตัว
“นี่ครับห้าร้อยบาท อะไรขาดป้าซื้อเข้ามาเลยนะครับ” บดินทร์บอกแล้วยิ้มให้เธอ
“งั้นป้าฝากรดาหน่อยนะคะ ไม่อยากพาไปด้วยเดี๋ยวงอแง” ญาดาบอกด้วยความเกรงใจ
“ได้สิ” บดินทร์รับปาก
“รดา เอาขนมไปเก็บก่อน เอาไว้กินตอนถึงห้องนะลูก ตอนนี้ไปทำความสะอาดห้องน้ำก่อน เดี๋ยวแม่มา” ญาดาหันไปบอกลูกสาว แล้วลูบหัวด้วยความเอ็นดู ก่อนจะสะพายกระเป๋าเดินออกไป
รดาวางขนมไว้แล้วขึ้นไปทำความสะอาดห้องน้ำที่ชั้นล่างก่อน เธอทำความสะอาดอยู่สักพักเดินนิ่วหน้ามาหาบดินทร์
“คุณดิน รดาปวดฉี่” เธอบอกแล้วบิดตัวไปมา
“ก็เข้าห้องน้ำสิ”
“ถอดกางเกงให้หน่อย จะราดแล้ว” รดาบอกแล้วทำหน้าเหมือนว่ากลั้นไม่ไหวแล้ว
บดินทร์จึงพาเธอไปที่ห้องน้ำแล้วหลับตาถอดกางเกงให้เธอนั่งที่ชักโครกแล้วหันหลังให้เธอ พอรดาทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ร้องเรียกเขา
“ล้างจิ๊จิ๊ให้หน่อย”
บดินทร์หันไปพบว่าเธอนั่งอ้าขาอยู่ ทำให้เห็นกลีบสีชมพูอ่อนไร้ซึ่งเส้นไหมปกคลุมจนเขาเริ่มรู้สึกถึงความเป็นชายที่ปวดหนึบ แล้วพยายามตั้งสติว่าเธอพิการทางสมอง รีบฉีดน้ำล้างให้เธอ
“เอานิ้วถูด้วย จะได้สะอาด”
บดินทร์กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากแล้วใช้นิ้วถูที่กลีบร่องนั้นให้กับเธอให้มันจบๆ ไป แต่ว่ารดากลับครางสูดปากออกมาด้วยความเสียว
“อื้อ ปวดฉี่ เหมือนฉี่จะแตก ซี๊ด อื้อ” หญิงสาวครางเสียงหลง บดินทร์จึงใช้นิ้วสอดเข้าไปแล้วแยงเข้าออกเบาๆ ทำให้รดาครางลั่นจนเขาต้องใช้อีกมือปิดปากเธอเอาไว้
“อย่าร้องดังนะ เดี๋ยวฉันจะให้กินไอติม” บดินทร์บอกเธอเสียงพร่า ชักนิ้วเข้าออกเบาๆ จนรู้สึกว่าเธอมีน้ำหล่อลื่นออกมาเต็มง่ามนิ้วของเขา
บดินทร์ให้เธอใส่กางเกง ชะเง้อดูว่าญาดายังไม่กลับมาแล้วพารดาไปที่ห้องครัว นำขวดวิปครีมมาแล้วถอดกางเกงออกบีบวิปครีมใส่แท่งลำของตน ดึงให้รดาคุกเข่าลงกับพื้นแล้วเอาแท่งลำจ่อที่ปากเธอ
“รีบเลียสิ เดี๋ยวไอติมจะละลาย” เขาบอกเธอแล้วมองใบหน้าไร้เดียงสาเลียรอบๆ แท่งลำของเขาแล้วอมมันเข้าไปในปาก ดูดจนคราบวิปครีมหมดแล้วผละออก
“กินอีก” เธอเรียกร้องอย่างชอบใจ บดินทร์จึงบีบวิปครีมให้เธอได้เลียกินอย่างต่อเนื่อง แล้วสูดปากด้วยความเสียว มองปากเธอดูดเลียแท่งลำของตัวเองแล้วทนไม่ไหวปลดปล่อยน้ำรักเข้าไป
รดาดูดกลืนน้ำของเขาจนหมดแล้วตบมืออย่างพอใจ
“ไอติมสอดไส้น้ำเชื่อมด้วย รดาชอบน้ำเชื่อม อร่อย” รดาบอกด้วยความซื่อ
“ถ้าอยากกินอีก ต้องอย่าบอกใครรู้ไหม ถ้าแม่รู้ว่าแอบกินไอติม ฉันจะไม่ให้รดากินอีก” บดินทร์บอกเธอเสียงสั่นแล้วยิ้มอย่างพอใจ อยากทำมากกว่านี้แต่กลัวญาดาจะกลับมาเห็นจึงอดใจเอาไว้ก่อน
**********************
ญาดาเก็บผ้าที่แห้งแล้วในตอนบ่ายมารีบเก็บเข้าตู้จนหมดทุกตัว ในตอนนั้นเธอก็สังเกตว่าบดินทร์ลอบมองรดาที่นั่งดูทีวีอยู่กับเขา เธอยิ้มอย่างพอใจที่เจ้านายนั้นเอ็นดูลูกสาวของตน
พอทำงานเสร็จแล้วเธอก็เดินเข้าไปชวนรดากลับบ้าน แต่ว่ารดายังไม่ยอมกลับ เธออยากดูการ์ตูนอยู่ที่นี่
“แต่นี่เย็นมากแล้วนะลูก อีกอย่างแม่ก็ปวดหัวมากอยากนอนพักผ่อนแล้ว”
“เอาอย่างนี้สิครับ นอนพักที่โซฟานี้ก่อนสักงีบ ตื่นมาแล้วค่อยกลับ รดาจะได้ดูการ์ตูนด้วย” บดินทร์ได้โอกาสจึงรีบเสนอออกไป
“ขอบคุณมากเลยนะคะ ถ้าอย่างนั้นป้าไม่เกรงใจแล้วนะคะ วันนี้อากาศร้อนปวดหัวมากจริงๆ นอนห้องแอร์เย็นๆ แบบนี้ท่าจะดี” ญาดาบอกแล้วขยับไปนั่งเอนที่โซฟาที่เขาอนุญาตให้เธอใช้พักผ่อน ไม่นานนักเธอก็หลับไป
บดินทร์ที่รอจังหวะนั้นเขาก็ชวนให้รดาขึ้นห้องไปกับเขา
“รดาอยากกินขนมไหม ข้างบนมีขนมนะ”
“ขนมเหรอ กินๆ” รดาพูดแล้วเดินตามไปโดยไม่ได้ระวังตัวว่าเจ้านายหนุ่มจะทำอะไรเธอ
พอถึงห้องแล้วเขาก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกไป รดามองอย่างงุนงงแล้วเขาก็สั่งให้เธอถอดเสื้อผ้าโดยเอาขนมมาล่อ “รดาต้องถอดเสื้อผ้าออกก่อน ขนมถึงจะออกมา”
รดาได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มแป้น เธอถอดเสื้อผ้าออกจนหมดไม่เหลือสักตัวแล้วหันซ้ายหันขวามองหาขนม
บดินทร์พอใจในความสวยของเธอมาก เขาดันตัวหญิงสาวไปที่เตียงแล้วแยกขาออกจากกัน มุดหน้าลงไปชิมความหวานตรงหน้าด้วยความหื่นกระหาย ปลายลิ้นของเขาแยงเข้าไปในนั้นทำให้รดาครางสูดปากอย่างพอใจ
เมื่อน้ำหล่อลื่นเริ่มทะลักออกมาใส่ปลายลิ้นของเขา บดินทร์จึงยกตัวขึ้นมาคุกเข่าจับแท่งอุ่นถูไถที่ร่องสวาทของเธอ มองหน้าของรดาที่ยิ้มตาปรือมองมาที่เขาด้วยความกระหาย
“ไม่มีไอติมเหรอจ๊ะ”
“ไม่มีไอติม ตอนนี้มันคือไส้กรอก เดี๋ยวฉันจะให้รดาได้ชิมไส้กรอกนะ นอนนิ่งๆ อย่าร้องเสียงดังเดี๋ยวแม่ได้ยินจะอดกิน” บดินทร์บอกเธออย่างนั้นแล้วกดสะโพกลงไปอย่างเต็มรัก
“รดาปวดฉี่จังเลย อื้อ”
“รดาต้องบอกว่าเสียว ไหนลองพูดสิ”
“เสียวจังเลยค่ะ อ๊า รดาเสียว” เธอร้องครางออกมาตามที่เขาบอก
บดินทร์กระแทกเข้าไปถี่รัว ขยำหน้าอกเธออย่างมันมือกระแทกเน้นๆ เข้าไป รู้สึกถึงความตอดรัดของเด็กสาวที่แตกต่างจากภรรยาของตนเป็นอย่างมาก
“โอ๊ยเสียวจังเลย เสียว คุณบดินทร์ขารดาเสียว โอ๊ย เสียว” เธอร้องครางไม่หยุดกระตุ้นตัณหาของเขาเป็นอย่างมาก
เขาจับเธอนอนตะแคงแล้วกระแทกเข้าไปถี่ๆ รดาครางออกมาในลำคอเบาๆ พยายามเก็บเสียงของตัวเองตามที่เขาสั่ง จิกมือเข้ากับผ้าปูที่นอน หันหน้ามาปรือตามองเขาด้วยอารมณ์ที่ถูกปลุกให้ระทวย
“ไม่ไหวแล้ว” เขาบอกเธอเสียงดังแล้วดึงรดาให้ยกตัวขึ้นมานั่ง ให้เธออ้าปากดูดกลืนน้ำรักของเขา
รดาทำตามอย่างที่เขาต้องการแล้วดูดกลืนน้ำรักนั้นเข้าไป เลียมันด้วยความกระหายจนหมดเกลี้ยง
“รดาชอบไส้กรอก รดาชอบน้ำเชื่อมอยากกินอีก” เธอบอกเขาด้วยแววตาที่อ้อนวอน
เมื่อเห็นดังนั้นบดินทร์ก็ไม่รอช้าจับเธออยู่ในท่าคลานคุกเข่าแล้วประกบจากด้านหลัง สอดใส่แท่งร้อนเข้าไปกระแทกหนักๆ ถี่รัว บีบก้นของเธอด้วยความมันเขี้ยว ตอกอัดเข้าไปหนักๆ จนเกิดเสียงเนื้อตีกันรัวลั่นห้อง
ในตอนนั้นเองประตูก็ถูกเปิดออกมา ญาดาเห็นภาพตรงหน้าแล้วกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ บดินทร์รีบผละออกจากรดาในตอนนั้น แต่รดาไม่ยอมพุ่งไปหาตัวเขาเพราะความปรารถนา
“อยากกินไส้กรอกอีก” เธอบอกแล้วผลักให้บดินทร์นอนลง ขึ้นไปขย่มบนลำตัวของเขาด้วยลีลาที่เร่าร้อนต่อหน้ามารดาของตัวเองที่ยืนอึ้งอยู่
บดินทร์ทั้งตกใจและตื่นเต้นกับลีลาบดควงที่เร่าร้อนหญิงสาว เมื่อรดาถึงเส้นชัยเขาก็รีบผลักตัวเธอออกแล้วปล่อยพ่นน้ำออกไปที่มือของตัวเอง
ญาดาทรุดตัวร้องไห้กับพื้นเมื่อเห็นภาพที่ลูกสาวตัวเองถูกกระทำโดยเจ้านายหนุ่ม เขาเข้าไปล้างมือแล้วแต่งตัวออกมาในขณะที่ญาดาใส่เสื้อผ้าให้ลูกสาวที่กำลังงอแงอยากกินไส้กรอกของเขาต่อไม่ยอมอิ่ม
“ป้าไว้ใจคุณ ทำไมคุณทำแบบนี้กับรดา รดาพิการทางสมองคุณก็รู้อยู่แต่คุณก็ยังทำกับเธอได้”
“ผมขอโทษจริงๆ ผมไม่ได้ตั้งใจ”
“ป้าเห็นแก่ที่คุณให้ป้าทำงานอยู่ที่นี่ และเห็นแก่คุณณา ป้าจะไม่แจ้งความเอาเรื่องคุณ แต่ป้าขอลาออกจากที่นี่และขอเงินค่าทำขวัญของรดา ไม่อย่างนั้นป้าจะบอกคุณณาเกี่ยวกับเรื่องที่คุณทำกับลูกสาวของป้า” ญาดาบอกพลางร้องไห้ไปด้วย
เมื่อบดินทร์ได้ยินข้อเสนออย่างนั้นก็รีบหาเงินสดมาจ่ายให้เธอทันที
“ผมให้ป้าได้เท่านี้”
“แค่สองหมื่นบาทเหรอคะ คุณตีค่ารดาแค่นี้เหรอ อย่างนั้นคุณณาต้องรู้เรื่องนี้” ญาดาร้องตะโกนด้วยความโกรธ
ในตอนนั้นบดินทร์จึงรีบเปิดเซฟแล้วนำเงินสดในนั้นมาให้กับเธอ
“ถ้าอย่างนั้นป้าเอาไปเลยห้าหมื่นบาท ผมขอให้ทุกอย่างจบนะ” เขาบอกเสียงสั่น
“แน่นอนทุกอย่างจบแน่ ป้าจะไม่ยอมให้ลูกสาวป้าต้องถูกคุณรังแกอีกอย่างแน่นอน ไป..รดากลับบ้านได้แล้ว” ญาดาพูดด้วยน้ำเสียงที่เสียใจและผิดหวังในตัวของเจ้านายหนุ่ม ก่อนที่จะจูงมือลูกสาวของตัวเองให้เดินกลับไป
รดาโบกมือลาเขาทำหน้าเหมือนกับเสียดายไส้กรอกที่ตัวเองยังกินไม่อิ่ม แต่ก็ต้องเดินตามแม่กลับไป
พอสองแม่ลูกเดินพ้นจากบ้านก็ตีมือกันอย่างผู้มีชัย และหัวเราะอย่างสะใจทันที
“มาทำที่นี่ตั้งเกือบสองเดือนได้เงินมาแค่ห้าหมื่นบาท ไม่คุ้มเลย แต่ก็ยังดี เก่งมากรดา” ญาดาชมลูกสาวแล้วหัวเราะชอบใจแล้วบ่นถึงความลำบากของงาน
“บ้านหลังนี้ใช้เวลานานเกินไป มาแค่วันอาทิตย์ด้วยกว่าเหยื่อจะติดกับก็นาน ครั้งหน้าเลือกแบบทำงานจันทร์ถึงศุกร์ดีกว่าจะได้หาโอกาสเข้าหาได้บ่อยหน่อย”
“ได้เลยจ้ะแม่ แต่คนนี้สุดยอดมากเลยนะแม่ เอาโคตรเก่งเลย หนูล่ะชอบมาก” รดาบอกมารดาของตัวเองแล้วบิดตัวไปมาด้วยความดัดจริต
“ไม่ต้องเลยนะนังรดา ถนอมหอยแกไว้ใช้กับคนอื่นบ้าง เดี๋ยวก็ช้ำหมดหรอก เสียราคาพอดี” ญาดาเอ็ดลูกสาวแล้วชวนกลับไปที่พักของตนพร้อมกับเงินที่ได้มาจากเหยื่อรายล่าสุดของพวกเธอทั้งสองคน
**********************
- ผู้เขียน
