ลั่วฟางเซียนกัดฟันกรอดๆ ใจอยากต่อต้าน อยากแผดเสียงดังใส่ถานป๋อ แต่แม่นางน้อยหยุดความคิดทั้งหมดเอาไว้ ทำได้เพียงแค่จ้องคนตัวโตที่สวมหน้ากากเขาแหลมแสนอัปลักษณ์
“ถูหลังเป็นหรือไม่” คำถามของเขาทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรุนแรง
“อ้ำอึ้งอยู่เช่นนั้น คงอยากให้ข้าจะจับเจ้าลงอ่างไม้ และ
แล้วอาบน้ำด้วยกัน”
ลั่วฟางเซียนอยากหวีดร้องใส่เขา อยากทุบตีเนื้อตัวอีกฝ่าย
“เป็นสตรีย่อมต้องรักษาเนื้อตัวให้สะอาด และน่าเข้าใกล้”เขายังเอ่ยยั่วเย้าไม่หยุด
แม่นางน้อยถลึงตาใส่อีกฝ่าย เป็นตอนนั้นที่ถานป๋อทำให้นางกระตุ้นเตือนถึงภาพในอดีต ตั้งแต่จำความได้ ลั่วฟางเซียนอยู่ที่เรือนลับที่อำพรางจากสายตาผู้อื่น นางมีแม่นมและบ่าวรับใช้ดูแล ได้รับการสอนจากอาจารย์หลายคน กระทั่งวันหนึ่งนักพรตหย่งไท่บังเอิญพบนาง และสอนเคล็ดลับการปรุงยาให้ นานวันเข้านางจึงพอจะมีความรู้ติดตัว แต่ด้วยถูกเอาใจและยังเป็นคนดื้อรั้น นางจึงอวดดีด้
