BAD DOCTOR : อุ้มรักคุณหมอไร้ใจ

ชุด BAD DOCTOR 1. คุณหมอร้ายคลั่งรัก 2. เสน่หาคุณหมอเถื่อน 3. อุ้มรักคุณหมอไร้ใจ จอห์นสัน เมดิเคิล ฮอสปิตัล (JOHNSON MEDICLE HOSPITAL) คือโรงพยาบาลที่ดีที่สุดติดอันดับหนึ่งในห้าของประเทศสหรัฐอเมริกาห้าปีซ้อน โรงพยาบาลนี้ได้ขยายสาขาไปทั่วโลก ในทุกๆ ประเทศ และแน่นอนว่าได้รับการตอบรับจากผู้ใช้บริการอย่างดีเยี่ยมเลยทีเดียว ซึ่งก็คงเป็นเพราะการบริหารงานที่สุดแสนวิเศษของทายาทตระกูลอภิมหาเศรษฐีแสนล้านอย่าง จอห์นสัน นั่นเอง คุณหมอแลนดอน จอห์นสัน คือทายาทลำดับที่สามของตระกูล เขาบริหารงานได้อย่างยอดเยี่ยม ก่อนจะส่งต่ออำนาจหน้าที่ให้แก่บุตรชายทั้งสามคนเมื่อปลายปีสองพันสิบห้า ซึ่งแน่นอนว่าบุตรชายที่เรียนจบทางด้านแพทย์มาทั้งสามคนของเขาได้สานต่อธุรกิจของวงค์ตระกูลได้อย่างน่าอัศจรรย์ ภายในระยะไม่ถึง 5 ปี จอห์นสัน เมดิเคิล ฮอสปิตัล สามารถขยายสาขาได้ถึงสิบหกประเทศ และในแต่ละประเทศก็มีสาขากระจายกันอยู่เกือบสิบแห่ง และเป้าหมายในปีนี้ สามคุณหมอหนุ่มที่เป็นทั้งนักบริหารฝีมือฉกาจและนายแพทย์ฝีมือเยี่ยม ได้ตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่า จะต้องกระจายสาขาของโรงพยาบาลให้ครอบคลุมประเทศแถบภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ทั้งหมดให้ได้ พี่ชายคนโต แพทริก จอห์นสัน ชายหนุ่มวัย 37 ปี เขาคือคุณหมอหน้าดุ ไร้รอยยิ้ม ในโลกของเขาสมบูรณ์แบบเสมอ และไม่เคยอ่อนข้อให้กับใครมาก่อน ทุกอย่างในชีวิตต้องดำเนินไปตามแบบแผนที่วางเอาไว้เสมอ เขาคือหัวหน้าทีมที่จะต้องเดินทางมายังประเทศเป้าหมาย ซึ่งประเทศแรกที่ชายหนุ่มตั้งใจจะเปิดสาขาของโรงพยาบาลก็คือประเทศไทยนั่นเอง พี่ชายคนรอง บาสเตียน จอห์นสัน ชายหนุ่มวัย 36ปีเต็ม บุคลิกของเขาไม่ต่างจากแพทริกผู้เป็นพี่ชายเลย ทั้งเรื่องความดุดัน เย่อหยิ่ง แต่ที่มีมากกว่าพี่ชายหน่อยก็คือความเจ้าชู้ แพทริกว่าเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่นแล้ว แต่บาสเตียนหนักกว่านั้น นั่นเพราะเขามักจะลากผู้หญิงขึ้นเตียงเป็นหมู่คณะ ก่อนจะฟาดหัวด้วยเศษเงินหลังจากเสร็จกิจร้อนแรง น้องนุชคนสุดท้อง ฟาเบียน จอห์นสัน หนุ่มหล่อลากไส้วัย 35 ปี เขาคือผู้ชายเอาแต่ใจ กระด้างหยาบคายกับผู้หญิงมาก ในสายตาของเขาผู้หญิงยิ่งกว่าเศษขยะ มีค่าแค่ตอนใช้บำบัดความใคร่เท่านั้น และแน่นอนว่าเขาไม่เคยจริงจังกับใคร นอนกับผู้หญิงก็เพราะสนุก ก่อนจะเอาเงินที่มีอยู่ล้นฟ้าฟาดหัว แล้วหาผู้หญิงคนใหม่ ในชีวิตของฟาเบียน การแต่งงานคือนรกที่ต้องหนีให้ไกล ทายาทแห่งจอห์นสัน ถูกขนานนามจากผู้คนว่า Bad Doctor แต่สามหนุ่มไม่สนใจฉายาที่ได้รับ เพราะพวกเขาสนุกที่จะล่า... ล่าผู้หญิงที่เป็นสัตว์โลกหน้าเงินมาขยี้ให้หนำใจ ก่อนจะเขี่ยทิ้งเมื่อใช้งานเสร็จ “พรุ่งนี้พี่แพทบินกี่โมงครับ” แพทริกที่มีแก้วบรั่นดีอยู่ในมือ เงยหน้าขึ้นมองน้องชายคนสุดท้อง ที่เอ่ยถาม “สามโมงเย็น” “กว่าจะถึงประเทศไทยคงอีกวันหนึ่งเลยใช่ไหมครับเนี่ย” “ใช่ นายสนใจไปกับพี่ไหมละฟาเบียน” เจ้าของชื่อส่ายหน้าดิก ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้หน้าเตาผิงใกล้ๆ กับพี่ชายคนโต “งานที่นี่ผมก็ท่วมหัวแล้วครับ” แพทริกส่งแก้วบรั่นดีที่รินมาใหม่ให้กับน้องชาย “ขอบคุณครับพี่แพท” “นึกว่าอยากจะไปเที่ยวเมืองไทยกับพี่เสียอีก” “ถ้าไปเที่ยวน่ะผมยินดีครับ แต่ถ้าไปทำงานเพิ่ม ผมขอบายดีกว่า แค่นี้ก็ยุ่งจนแทบลืมเวลากินข้าวแล้ว” “แต่นายก็มีเวลาไปนอนกับผู้หญิงได้ทุกคืนนี่” แพทริกย้อนน้องชาย ฟาเบียนอมยิ้มไม่สะทกสะท้าน ไหวไหล่กว้างเล็กน้อย ก่อนจะตอบพี่ชาย “นั่นมันคือสิ่งที่ขาดไม่ได้นี่ครับ ถ้าผมไม่ได้มีเซ็กซ์ทุกคืน สมองผมจะไม่ทำงานครับ” “บ้าไปแล้วล่ะนายน่ะ” “แหม ว่าแต่ผม พี่แพทก็ทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับสาวๆ ทุกอาทิตย์เหมือนกันนั่นแหละครับ” “ใช่ แต่พี่ไม่ใช่ทุกวันไงล่ะ” แพทริกอมยิ้ม “ป้องกันดีๆ เถอะ ถ้าพลาดทำสาวท้องขึ้นมาจะยุ่ง” ฟาเบียนยกมือขึ้นโบกไปมาด้วยความขบขัน “เรื่องทำผู้หญิงท้อง พี่แพทสบายใจได้เลยครับ ผมป้องกันอย่างดี แถมผู้หญิงพวกนั้นก็กินยาคุมหลังจากเสร็จกิจด้วย” พี่ชายระบายยิ้มน้อยๆ “พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่เตือนเอาไว้เฉยๆ น่ะ” ฟาเบียนยกมือแก้วบรั่นดีขึ้นดื่ม ก่อนจะพูดโต้ตอบพี่ชายอีกครั้ง “พี่แพทคงกลัวว่าผมจะโชคร้ายเหมือนพี่บาสน่ะสิ แต่ผมไม่โชคร้ายแบบนั้นหรอกครับ” “ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีไป เพราะถ้าพลาดพลั้งไป ชีวิตหนุ่มโสดของนายจบเห่แน่” ผู้เป็นน้องนุชคนสุดท้องหัวเราะร่วน เพราะมั่นใจว่าถุงยางที่สั่งทำมาเป็นพิเศษ กับยาคุมที่โรงพยาบาลของตนเองคิดค้นขึ้นมา คือเครื่องป้องกันการให้กำเนิดทารกที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก “ผมขอตัวก่อนนะครับ” เมื่อฟาเบียนกระดกบรั่นดีในแก้วหมดแล้ว เขาก็วางแก้วลง และเอ่ยขึ้น “จะไปนอนหรือ” “แหม ผมแต่งตัวหล่อขนาดนี้ ต้องออกไปหาสาวๆ สิครับ” “จะสามทุ่มแล้วนะ” “ต่อให้เที่ยงคืน ผมก็ต้องไปครับ ผมขาดเรื่องอย่างว่าไม่ได้ ไม่งั้นนอนไม่หลับแน่” ผู้เป็นพี่ชายส่ายหน้าน้อยๆ “แล้วคืนนี้ดาวดวงไหนล่ะที่นายจะสอยมาโยกบนเตียง ฟาเบียน” ใบหน้าหล่อเหลาของฟาเบียนเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะตอบออกมา “พี่แพทจำนางงามจักรวาลปีล่าสุดได้หรือเปล่าครับ ที่สวยๆ หุ่นเช้งกระเด๊ะมาก นมใหญ่เหมือนเอาแตงโมผลใหญ่ๆ ยัดเอาไว้ในบราเลยครับ” “พี่ไม่ได้สนใจเท่าไหร่” “ก็พี่แพทสนแต่ยายเด็กบ๊องนั่นคนเดียวนั่นแหละ” “ถ้านายหมายถึงเชอเอมล่ะก็ ไม่ใช่ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับเด็กนั่นหรอก ตัวยังกระเปี๊ยกอยู่เลย” ฟาเบียนมองพี่ชายอย่างรู้ทัน “ไม่ได้คิดอะไร แต่หวงซะ” “พี่ไม่ได้หวง”