วันวิวาห์มาถึงช่างแต่งหน้าและเจ้าสาววุ่นวายตลอดช่วงเช้า แต่คงไม่มีใครเท่ากับดาวเรือง มิลันดาเห็นแม่ทำโน้นทำนี่ ทั้งรับแขก พูดคุย อยากบอกให้พักบ้าง แต่ไม่มีโอกาสเลยสักนิด เพราะการแต่งตัวแต่งหน้ามันใช้เวลาพอสมควร แม่เข้ามาดูแลเป็นพักๆ ก็หายไปเสียแล้ว หล่อนเป็นห่วงสุขภาพจะแย่เอาเสียก่อน
เจ้าบ่าวแต่งชุดเสร็จทำหน้าที่รับแขกหน้าทางเข้าห้องจัดเลี้ยง เมื่อฝ่ายเจ้าสาวเรียบร้อยจึงรีบตามไปสมทบ เพียงก้าวออกมาหล่อนถูกจับจ้องเป็นตาเดียว ว่ากันว่าเจ้าสาวมักสวยที่สุดในวันวิวาห์ดูท่าคงจริง ดาวเรืองน้ำตาคลอถ่ายรูปบุตรสาวไม่หยุด มิลันดาเห็นแม่เป็นเช่นนั้นเลยยิ้มกว้าง หล่อนรู้ว่าแม่ดีใจมากแค่ไหน ร่างบางยืนเคียงคู่ชีวิต แต่หล่อนรู้ดีทุกอย่างเป็นแค่เรื่องหลอกลวง วูบหนึ่งแววตาเลยหม่นลง
คู่บ่าวสาวยิ้มกว้างต้อนรับแขก มิลันดาคิดว่านี่คือความฝัน มองเห็นเขาพูดคุยหัวเราะกับเพื่อนบ้าง แขกผู้ใหญ่ท่านอื่นบ้างยิ่งพาให้ร
