//แทนคุณ//
นี่มันอะไรกันผมต้องเข้ามานั่งร่วมวงทานข้าวกับบ้านไอ้เข็มทิศ ขนมถูกจับมานั่งข้างผม เธอมีอาการประหม่าแต่ผมเข้าใจเลยกระซิบบอกเธอไปว่าให้ตามน้ำไปก่อน
“ขอโทษนะคะพี่หมอ”
“ไม่เป็นไรครับ” ผมแค่คิดว่ามันอาจจะเป็นเวรกรรมที่ผมเคยมัดมือชกข้าวฟ่างเมื่อก่อน ตอนนี้เวรกรรมมันกำลังย้อนมาหาผมแล้ว
“ขนมตักกับข้าวให้พี่แทนสิลูก แม่รู้ว่าแทนชอบทานปลาแม่เลยให้นักโภชนาการมาทำปลาเผาและเป็นปลาช่อนที่เลี้ยงในบ่อธรรมชาติด้วย”
“คะ ครับ”
“พี่หมอคะขออนุญาตค่ะ” ฉันตักปลาเผาให้พี่หมอพร้อมกับส่งสายตาปริบๆ
“ขอบคุณครับ”
“ตายจริงหนูมินตราทำของหวานเสร็จหรือยังนะ นั่งไงมาพอดีเลย”
ทุกคนหันไปมองสาวสวยแสนน่ารักที่เดินมาพร้อมขนมหวาน ใบหน้าอันสดในทำให้เข็มทิศลุกพรวดขึ้นไปทันที
“สวัสดีครับน้องมินตรา”
“พี่เข็มทิศจำไม่ได้เลย เคยเจอกันตอนเด็กๆ โตขึ้นหล่อจังเลยนะคะ”
“พี่หมอคะเมื่อวานมีคนงอแงไม่อยากดูตัวจำได้ไหมคะ”
“จำได้ครับ เดือดร้อนพี่เลย ซวยไปด้วยแล้วเนี้ย”
“คิกๆๆ พี่หมอไม่สนใจขนมบ้างเหรอคะ”
ผมหันไปมองหน้าขนมที่หัวเราะคิกคัก นี่เธอกำลังหยดผมเหรอหรือเธอแค่แซวอย่านะคนแก่ก็มีหัวใจ ทุกคนนั่งฟังการสนทนาของคุณแม่และคุณพ่อที่ทาบทามคุณมินตราให้เข็มทิศ จนกระทั้ง...
“แทนลูกถ้าว่างก็มาหาน้องได้ตลอดนะ น้องน่ารักอาจจะดื้อไปบ้าง”
ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆผมมาเกี่ยวอะไรด้วยครับเนี้ย ข้าวฟ่างพี่เข้าใจเราแล้วว่าตอนนั้นเรารู้สึกยังไง
หลังจากทานมื้อเย็นเสร็จผมก็เดินออกมานั่งรอเพื่อนแต่คนที่เดินมาดันเป็นขนม เธอตักขนมหวานและเค้กมาให้ผมช่างเป็นเด็กที่มีน้ำใจจริงๆ
“ฝากให้ปลาวาฬด้วยค่ะพี่หมอ”
“ขอบคุณครับ ป่านนี้คงหลับแล้วล่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เอาไปให้เอง”
“ขอโทษแทนคุณแม่ด้วยนะคะที่ทำให้พี่หมออึดอัด เดี๋ยวคุณแม่ก็ถอดใจเองค่ะพ้นจากพี่หมอก็มีลูกชายของเจ้าของโรงพยาบาลที่เกาะSetterlandที่คุณแม่ไปดิลไว้อยู่” [เกาะนี้อยู่ในเรื่องของบำเรอรักคุณอคินแต่ตัวละครไม่ได้เกี่ยวโยงกันนะคะเป็นการทาบทามของผู้ใหญ่เฉยๆ]
ผมมองหน้าขนมที่ดูเศร้าลงทันที ทำไมนะตอนนั้นผมถึงได้อยากเร่งรัดให้ข้าวฟ่างหมั้นกับผม ตอนนี้ผมสงสารน้องขนมจังเลย โรงพยาบาลบนเกาะงั้นเหรอ จะส่งลูกไปอยู่เกาะหรือไง
วันต่อมา
ผมเดินทางมาโรงพยาบาลก็เจอน้องขนมที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่จึงเดินเข้าไปหาแต่จู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงเดินมาหาเธอแล้วทั้งสองก็เดินไปด้วยกัน อะไรอ่า แฟนเหรอแล้วผมจะหงุดหงิดทำไมไปทำงานดีกว่า
พักกลางวัน
//ขนม//
ฉันเดินมากับเพื่อนๆก็เจอพี่ชายอันเป็นที่รักกำลังมองฉันอยู่เลยเดินเข้าไปหาพร้อมกับกอดแขนเบาๆ พี่ชายหล่อแต่เพื่อนพี่หล่อกว่า ก๊ากกก
“เมื่อเช้ามีผู้ชายมาหาหรือไง”
“รู้ได้ไงคะ” ฉันมองหน้าพี่ชายสลับกับพี่แทน อะไรกันรู้ได้ไง
“ใคร มีแฟนแล้วหรือไง ทำงานอะไร ครอบครัวเป็นยังไงไหนบอกมาสิ” ผมมีสิทธิ์ที่จะหวงน้องสาว ถ้าให้ผมเลือกก็อยากให้น้องเลือกเพื่อนผม อย่างน้อยไอ้แทนมันก็แสนดี
“ผู้ชายคนเมื่อเช้าชื่อไกด์คะ เคยมาบ้านเราตอนงานวันเกิดหนูไง”
“อ๋อ ฐานะโอเคคบกันอยู่หรือไงได้ข่าวว่าจับมือถือแขนกันด้วย”
“โอ้วว ใครฟ้องคะจะตีให้ตายเลยเพื่อนค่ะเพื่อน”
“งั้นเหรอ” ผมมองหน้าเพื่อนผมที่ก้มหน้าก้มตากินข้าวดูไม่มีพิรุธเลย มึงอย่าบอกว่ามาสปาร์คน้องกูเข้าให้ กูจับแต่งเลยนะไม่ต้องดูใจแต่งๆไปเลยน้องกูมันแรด
“หนูไปซื้อข้าวก่อนนะคะเดี๋ยวมานั่งด้วย” ฉันรีบไปซื้อข้าว ผลไม้ น้ำปั่น จากนั้นก็มานั่งอยู่ข้างๆพี่แทนเพราะพี่ชายฉันเอากระเป๋ามาวางไว้ข้างกาย เพื่อ??
“พี่ชายวันหยุดขอไปเที่ยวได้ไหมคะ”
“ไปที่ไหน พี่กลับมาเคยอยู่บ้านให้พี่ชื่นใจไหมขนมเที่ยวแทบทุกวัน เพื่อนคบที่มันดีๆหน่อยได้ไหม คบแต่ละคนไม่ได้เรื่อง”
“อะไรอ่า มาว่าเพื่อนน้องทำไม พี่แทนขาดูสิพี่เข็มทิศไม่เข้าใจหนูเลย”
ผมมองหน้าคนข้างๆที่ส่งสายตาออดอ้อนมาให้ผม อย่าทำแบบนี้ได้ไหมคนแก่หวั่นไหวหมดแล้ว ผมเป็นอะไรเนี่ย
“มึงจะจ้องน้องกูอีกนานไหม กูอิ่มแล้วฝากน้องกูด้วยนะ” ผมรีบเดินออกมาเพื่อปล่อยให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันมีอย่างที่ไหนมาฟ้องเรื่องผู้ชาย นิสัยขนมผมรู้ดีแต่ผมแค่อยากปั่นไอ้คนปากแข็งเท่านั้นแหละ
ด้านแทนคุณตอนนี้ก็เอาแต่นั่งเงียบส่วนขนมก็ไม่ได้สนใจหมอแทนคุณเลยเพราะเธอเอาแต่แชทคุยกับคนชื่อไกด์ถามว่ารู้ได้อย่างไรนะหรือ เพราะว่าสกิลการเผือกของหมอแทนไม่ธรรมดาไงล่ะ ไม่งั้นจะเสียสาวให้อาจารย์เวย์หรือไง
“คุยอะไรจัง”
“คะ อะไรนะคะพี่แทน” ฉันหันไปถามคนข้างๆทำให้เราสบตากันอีกครั้ง ตาหวานจังเลย งุ้ยย
“อ๋อไม่มีอะไร พี่จะไปแล้วนะ”
“แงง ขนมยังไม่อิ่มเลยรอก่อนสิคะ”
“10นาที ช้าไม่รอนะพี่มีตรวจคนไข้”
“จะรีบเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”
ผมมองสาวน้อยที่รีบทานข้าวจนแก้มตุ่ย ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้เดี๋ยวก็ติดคอหรอก แต่แชทนี่เด้งไม่หยุดเลยไม่ได้อยากรู้หรอกนะแต่เสียงมันดัง เอะมีโทรมาเลยหรือไงเขาไม่ตอบก็แสดงว่าไม่ว่างถึงขั้นโทรมามันเกินไปไหม ผมเนี่ยเกินไปไหมกลับไปสวดมนต์ไป!!