เขี้ยว( เล็บ ) มาเฟีย

แปลกๆในใจ

ผับซาร์เนอร์

ดรูว์สเดินเข้ามาในผับด้วยใบหน้าที่บอกบุญไม่รับก็ว่าได้เพราะเขาไม่เคยรู้จักคำว่า 'แพ้ ' มาก่อน แถมแพ้แบบยับเยิน แพ้แบบไม่เคยมีใครกล้าทำให้เขาหน้าขายหน้าได้ขนาดนี้ ' มันเป็นใครว่ะ ไอ้นักแข่งโนเนมคนนั้น'

" บ้าซิบ" ดรูว์สเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาสายตาดุดันน่ากลัว ดรูว์สยิ่งคิดยิ่งแค้นถ้าเขาโดนแทงคงกระอักเลือดตายไปแล้ว แต่นี้เขาไม่ได้โดนแทง แต่เขาโดนฉีกหน้ากลางสนามแข่งรถมันมีความรู้สึกมากกว่านั้นคือเหมือนตายที่รู้สึกเจ็บที่หัวใจ ความรู้สึกที่โมโห โกรธ หลากหลายอารมณ์ ' เราจะได้เจอกันแน่ไอ้โนเนม' ดรูว์สพลางคิดในใจ อารมณ์ของเขายังขุ่นมัวไม่ดีขึ้นเลย

" โอ๊ยยยยยย " ดรูว์สเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนวีไอพีของผับก็ร้องออกมาเสียงดังทันที เพื่อระบายอารมณ์อัดอั้นด้านในออกมา ' กูจะแก้มือกับมึงไอ้โนเนม' ดรูว์สเอาแต่คิดแค้นเคือง มือหนากำเข้าหากันแน่นๆ ในใจมันมลุกเป็นไฟหาอะไรมาเปรียบเทียบอารมณ์ด้านในก็ไม่ได้

" เพรียวๆมาเลย ผู้หญิงสามคนเตรียมไว้ให้กูมาหรือยัง" ดรูว์สถามลูกน้องของซาร์เนอร์ ส่วนบัสเตอร์ไม่กล้าเดินเข้ามาเพราะรู้ดีว่าจะเจออะไรถ้าเดินเข้ามา เพราะดรูว์สจะไม่ปล่อยของเขาได้มีใบหน้าหล่อแน่ๆ ดรูว์สปลายตามองเหล้าที่ลูกน้องของซาร์เนอร์เอามาวางไว้ตรงๆ มือหนาคว้าขวดเหล้าราคาแพงขึ้นมาทันที

อึกๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงดื่มเหล้าจากปากขวดลงคอเหมือนกระหายน้ำมากๆเลย เหล้าราคาแพงเหมือนไม่มีรสชาติขมเลย ลูกน้องของซาร์เนอร์เห็นแล้วอ้าปากหวอ เขารู้แล้วว่าทำไม่บัสเตอร์ถึงไม่ตามเจ้านายเข้ามาด้วย ' เสือโคร่งกำลังโมโห ' ลูกน้องของซาร์เนอร์กลืนน้ำลายเหนียวลงคอฝืดๆ พลางทำหน้าสยดสยอง แทนผู้หญิงอีกสามคนที่จะรับศึกหนักกับเสือโคร่งตัวนี้ เพราะเมื่อไหร่ที่ดรูว์สโมโหขึ้นมา เมื่อนั้นคือหายนะอันน่าสยดสยอง

" อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปเอามาอีก" ดรูว์สครางออกมาเสียงดัง พลางสั่งลูกน้องของซาร์เนอร์ไปเอาเหล้ามาอีกขวด เพราะขวดในมือหนาของเขาได้หมดไปแล้ว ลูกน้องของซาร์เนอร์รีบเดินออกไปจากห้องทันที ดรูว์สนั่งเงียบๆด้วยอารมณ์หงุดหงิดไม่ยอมลงสักที

" โนเนม เวรเอ๊ยยยย" ดรูว์สอดคิดอดพูดไม่ได้เลย ' กูแพ้ ' ดรูว์สเอาแต่โมโห เขาอยากฆ่าคนบดขยี้ให้แหกคามือหนาของเขา เขาอยากเห็นหน้าไอ้นักแข่งขันคนนั้นแล้วสิ

" ไอ้ฟาก็หลงเมียหลงลูก ส่วนไอ้ซาร์ไปไหนว่ะ กูโดนทิ้งให้โดดเดี่ยวเหรอว่ะเนี่ย" ดรูว์สพลางพูดพึมพำออกมาคนเดียว มือหนาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อโทรหาซีลันดา

ตื่ดๆๆๆๆๆ เสียงรอสายของซีลันดา ดรูว์สถือสายรออย่างใจจดใจจ่อ ถึงแม้เขาไม่ได้ไปหาเธอแต่นอลล์รูลก็ทำหน้าที่แทนเขาแบบไม่ขาดตกบกพร่องเลย ส่งดอกไม้ให้เธอทุกวัน ไปรับไปส่งเธอ พาเธอไปเที่ยวบ้างเพราะเขาไม่ว่างต้องเคลียร์งาน แถมมีงานออกแบบของเล่นตัวใหม่อีกที่เขาต้องดูอย่างใกล้ชิด

" ไม่รับสาย ไปไหนนะน้องดาคนสวย" ดรูว์สดึงโทรศัพท์ออกมาพลางจ้องมองหน้าจอและพูดออกมาเสียงแผ่วเบาด้วยความสงสัย เขายกนาฬิกาเรือนหรูที่อยู่ข้อมือขึ้นมาดูเวลาบ่ายสามโมงครึ่ง ดรูว์สยิ้มเล็กน้อยที่หน้าจอโทรทัศน์ เพราะเขาคิดว่าซีลันดาคงทำงานไม่ว่างรับโทรศัพท์ของเขา

" มาแล้วครับ" เสียงของลูกน้องซาร์เนอร์ร้องออกมาเสียงดังบอกให้ดรูว์สได้ยิน ดรูว์สหันไปมองทันที ผู้หญิงสามคนหน้าอกใหญ่ๆหุ่นเอ็กซ์ๆ และขวดเหล้าราคาแพงยื่นมาให้ดรูว์สทันที ดรูว์สกระดิกนิ้วเรียกผู้หญิงทั้งสามคนให้เข้าไปหาเขาทันที เพราะเขาอยากจะระบายอารมณ์เดือดดาลด้านในเต็มทนแล้ว ทั้งสามสาวเดินเข้าไปหาดรูว์สทันที

" เชิญตามสบายนะครับนาย" ลูกน้องของซาร์เนอร์บอกกับดรูว์ส พร้อมเดินหมุนตัวออกจากห้องไปทันที ดรูว์สจ้องมองทั้งสามสาวแล้วยิ้มเหี้ยม มือหนายกขวดเหล้าขึ้นดื่มอีกครั้ง

อึกๆๆๆๆๆ เสียงดรูว์สดื่มเหล้าแบบไม่มีความรู้สึกว่าเหล้ามีรสชาติที่ขมมากแค่ไหน เพราะอารมณ์เดือดดาลที่มีอยู่มันทำให้การดื่มเหล้าเหมือนดื่มน้ำ ดรูว์สดื่มพอใจแล้ว เขาวางขวดเหล้าลงโต๊ะกลมเล็กด้านหน้า มือหนาเริ่มปลดเข็มขัดหนาออกจากเอวหนา พลางยกสะโพกหนาขึ้นเพื่อถอดกางเกงทั้งสองตัวลงไปให้พ้นเอวหนา แท่งตอปิโดที่มันแข็งโป๊ก ชี้โด่ตั้งขึ้นอวดทั้งสามสาว มือหนายื่นไปหยิบถุงยางมาสวมใส่ทันที

" ใครก่อนมาเลย" ดรูว์สเค้นเสียงรอดไรฟันเยือกเย็น เพราะอารมณ์ต้องการระบายความหงุดหงิดมีมากจนแทบรอไม่ไหว สาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาก่อน พลางถอดเสื้อผ้าออกให้หมดจนเปลือยเปล่า เธอเดินมาตรงหน้าดรูว์สพลางอ้าขาออกกว้างๆเพื่อนั่งคล่อมลงบนตักแกร่งๆ มือหนาจับเอวคอดแน่นๆ แต่ความคิดบางอย่างผุดขึ้นมาในหัวของเขา ' ทำไมไม่เหมือนเอวของเบวินว่ะ ' จู่ๆความคิดของดรูว์สก็เกิดคำถามขึ้นมา เพราะเมื่อเช้ามือหนาได้สัมผัสเอวกิ่วมากๆของเบวินที่มือหนาทั้งสองข้างของเขากำหุ้มเอวกิ่วของเธอได้ มือหนาจับเอวสาวสวยกดลงใส่เเท่งตอปิโดใหญ่ทันที โดยไม่สนว่าเธอจะพร้อมหรือไม่

สวบ! ปึ่ก! แท่งตอปิโดขนาดใหญ่ชนผนังด้านในเสียงดัง จนสาวสวยหุ่นเอ็กซ์ทำหน้าเหยเก แต่ดรูว์สกลับสะใจเป็นอย่างมาก ดรูว์สขบกรามแน่นๆ

เพียะ!ๆๆมือหนาตีลงก้นงอนของสาวสวยหุ่นเอ็กซ์แรงๆเสียงดัง พร้อมกับขยำก้นงอนแรงๆแทบแตก ด้วยความโมโหเรื่องการแข่งพ่ายแพ้วันนี้

" ขย่มลงมา !" ดรูว์สเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเยือกเย็นเพื่อสั่งให้สาวสวยออกแรงขย่มลงมาหาแท่งตอปิโดอันใหญ่มาก ๆสาวสวยอีกสองคนนั่งลงข้างดรูว์ส เพื่อซุกไซ้ซอกคอหนาและเพื่อจะจูบปากบางแลกลิ้นเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ดรูว์สกับชักสีหน้าใส่ เพราะเขากับมีความคิดถึงรสชาติปากของหวานของเบวินเมื่อเช้า ที่มันช่างหวานมากๆ หวานจนเขาถึงกับลืมตัวจับเธอโยนขึ้นเตียงเพื่อลิ้มลองอย่างอื่นด้วยว่าหวานเหมือนปากหรือเปล่า แต่คำพูดของเธอทำให้เขาได้สติกลับมา ดรูว์สคิดเรื่องเมื่อเช้าแล้วเขายิ่งมีสองอารมณ์ อารมณ์อยากและอารมณ์หงุดหงิดที่พ่ายแพ้ สะโพกหนาสวนขึ้นมาใส่ร่องสวาทด้านบนทันที

ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก! ดรูว์สยิ่งคิดแล้วยิ่งแค้น เขายิ่งสวนสะโพกหนาขึ้นมาใส่ร่องสวาทด้านบนไม่ออมแรง แถมปากบางทั้งกัดที่หน้าอกใหญ่และจุกสีชมพูอ่อนแรงๆและดึงออกมาติดปากบางด้วยความหมั่นเขี้ยว ผู้หญิงตรงหน้าถึงกับน้ำตาไหลซึมออกมาจากหางตา เพราะปกติดรูว์สไม่โกรธหรือไม่โมโหเขาก็รุนแรงอยู่แล้วแต่วันนี้หนักกว่าเดิม

เพียะ! ๆๆมือหนาทั้งตีก้นงอนทั้งขยำสลับกัน เพราะอารมณ์ดิบ เถื่อนของดรูว์สมีมากเกินและสะสมมาร่วมเกือนสองอาทิตย์ที่แต่งงานกับเบวิน

ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก! ดรูว์สจับสาวสวยคว่ำหน้าลงโซฟาก้นใหญ่โก่งขึ้นมารับแรงๆกระแทกหนักหน่วง ดรูว์สกระแทกแท่งตอปิโดใหญ่เข้าใส่ร่องสวาทไม่ยั้งแรง จนสาวสวยทั้งสองคนเริ่มกลัว เพราะใบหน้าของดรูว์สช่างดูน่ากลัวมากๆ มันเหมือนเสือร้ายที่หลุดออกมาจากกรง

ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่น แถมปลายหัวตอปิโดชนผนังด้านในเสียงดังปึ่กๆจนสองสาวมองหน้ากัน เพราะสภาพเพื่อนของเธอตอนนี้สะบักสะบอม เพราะมือหนาของดรูว์ส

" อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ / อ๊ะๆๆๆๆๆๆ" เสียงครางทั้งสองคนดังลั่นห้องคนหนึ่งสูขสมได้ระบายอารมณ์ที่เก็บกด อีกคนครางเพราะเจ็บปวดกับร่องสวาทที่บวมและแดง แถมก้นใหญ่งอนเป็นรอยนิ้วมือแดงและซ้ำด้วย บทรักทั้งสี่คนในห้องนอนสี่ชั่วโมง สภาพของผู้หญิงทั้งสามคนเหมือนโดนเสือขย้ำมาในป่า เพราะเธอทั้งสามคนทั้งโดนกัดไปตามหน้าอกใหญ่และขยำด้วยความหมั่นเขี้ยว ก้นงอนโดนตีและขยำแรงๆจนแทบแตก

ดรูว์สมองสภาพของผู้หญิงสามคนแล้วยิ้มเหี้ยม เขาเซ็นเช็คเงินสดให้พวกเธอสามเท่ากับค่าแรงหนึ่งอาทิตย์ เท้าใหญ่ก้าวออกจากห้องไปทันที ดรูว์สเดินออกมาหน้าผับพลางปลายตามองบัสเตอร์เล็กน้อย

" โทรบอกชาร์ล เดือนหน้าเงินเดิมพันเท่าหนึ่งของครั้งนี้" ดรูว์สเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเยือกเย็น บัสเตอร์อ้าปากค้าง แต่ดรูว์สยิ้มเหี้ยมที่มุมปาก เขาจะลงแข่งเองลงในนามของแชมป์

" ผมไม่ไหวครับนาย คู่แข่งเก่งเกินไปครับ" บัสเตอร์ตอบดรูว์สตรงๆ เพราะเขาไม่กล้าให้เจ้านายมาเสี่ยงเสียเงินเยอะขนาดนั้นแน่นอน กลัวโดนดรูว์สกระทืบนอน รพ. อีกด้วย

" กูลงเอง แต่เรื่องนี้ห้ามบอกใคร" ดรูว์สเค้นเสียงรอดไรฟันนออกมาเหี้ยมๆ พร้อมเดินไปขึ้นรถสปอร์ตของตัวเอง รถสปอร์ตหรูและนาฬิกาหรูที่ดรูว์สชอบสะสมหลายต่อหลายอัน ซึ่งเขาไม่รู้มาก่อนเลยว่าคนออกแบบคือ ' เบวิน ' บัสเตอร์ได้ยินแบบนั้นถึงกับยิ้มหน้าเจื่อนๆ พลางเดินตามหลังเจ้านายไป

ทางด้านนอลล์รูลเขาทำตามเจ้านายสั่งทุกอย่างตามที่เจ้านายบอก

' เธออยากให้มึงทำอะไรมึงก็ทำเถอะ ' คำสั่งของเจ้านาย เลยทำให้นอลล์รูลไม่สามารถปฏิเสธการนั่งทานข้าวกับซีลันดาแบบนี้ไม่ได้ แถมทั้งสองคนนั่งทานที่ร้านอาหารไทยด้วย ซึ่งเป็นอาหารที่นอลล์รูลไม่เคยคิดว่าเขาจะลิ้มลองรสชาติมาก่อนเหมือนกับเจ้านายของเขา ทั้งสองคนนั่งเหมือนคู่รักเลยก็ว่าได้ถ้าคนอื่นมองดู

" พี่นอลล์ทานนี้ดูค่ะ" ซีลันดาตักแกงเขียวหวานใส่จานของนอลล์รูล พร้อมรอยยิ้มหวาน เธอมองหน้านอลล์รูลอย่างลุ้นๆ นอลล์รูลเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของซีลันดาพลางยิ้มอ่อนโยนให้

" ครับ" นอลล์รูลตอบซีลันดาสั้นๆ พร้อมมือหนาหยิบซ้อนตักอาหารเข้าปากบาง ซีลันดามองหน้านอลล์รูลแล้วยิ่งชอบใจ เพราะใบหน้าหล่อของนอลล์รูลเคลิ้มกับรสชาติอาหารที่อยู่ในปากบางของเขา

" อร่อยจังเลยนะครับคุณดา เขาเรียกว่าอะไรเหรอครับ" นอลล์รูลถามด้วยความสงสัย เพราะเขาเคยทานฝีมือของวันหนึ่งแค่ข้าวต้มเท่านั้น ซึ่งเหมือนกับเจ้านายของเขารู้จักแค่ข้าวต้มเป็นส่วนมาก

" อันที่พี่นอลล์ทานเขาเรียกแกงเขียวหวานค่ะ ส่วนอันนี้แกงพะแนง บลาๆๆๆ" ซีลันดาแนะนำอาหารบนโต๊ะให้นอลล์รูลได้รู้จัก นอลล์รูลยิ้มอายๆ มือหนายกขึ้นเกาท้ายทอย ซีลันดามองแล้วยิ้มเอ็นดู

' ถ้าเป็นมัมๆจะเลือกคนส่งเพราะคนส่งเป็นคนใกล้ชิดกับเรามากที่สุด รู้ใจเรามากที่สุดว่าเราชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ' คำพูดของมัมฟางผุดขึ้นมาในหัวของซีลันดา แต่ก็มีขัดแย้งมาบ้างกับความคิดของเธอคือดรูว์สหล่อเหลาน่าหลงใหลมากกว่า ถึงแม้ผู้ชายตรงของเธอจะหล่อน่าหลงใหลเหมือนกัน แต่ดรูว์สคือเจ้าของดอกไม้เจ้าสาวที่มอบให้เธอ เขาคือคนที่เธอเลือกให้เป็นที่หนึ่ง

" ถ้าว่างๆเราไปทำอาหารทานกันที่บ้านของน้องดานะคะพี่นอลล์ " ซีลันดาเอ่ยชวนนอลล์รูลเสียงหวาน นอลล์รูลพยักหน้ารับอายๆ ซีลันดายิ่งมองหน้านอลล์รูลแล้วยิ่งชอบ เธอไม่ผิดใช่ไหมถ้าเธอจะจับปลาสองมือ เธออาจจะเห็นแก่ตัวแต่เธอไม่ผิดนี้ เธอยอมให้ดรูว์สเป็นที่หนึ่งเสมอ แต่นอลล์รูลคือที่สอง เผื่อเลือกก็ไม่ผิดอะไรนี้ ก็ผู้ชายมาชอบเธอเองแถมเธอก็ตกลงกับดรูว์สแล้วว่าจะไม่ปิดกั้นตัวเองด้วย

" พี่นอลล์เวลาอายน่ารักจังเลยนะคะ คริๆๆๆ" ซีลันดาเอ่ยแซวนอลล์รูล ที่เอาแต่เขินอายเธออยู่ นอลล์รูลเงยหน้าขึ้นมาสบตากับซีลันดา เขาหลบสายตาของเธอทันที พลางลอบถอนหายใจเบาๆ หัวใจแกร่งเต้นแรงเพราะคำพูดของคนตัวเล็กตรงหน้า ' น่ารักงั้นเหรอ ' นอลล์รูลพลางคิดและปลายตามองซีลันดาที่เธอยังไม่หยุดมองเขาอยู่เลย เขาก็อยากบอกเธอเหลือเกินว่าเธอทั้งสวยทั้งน่ารักเหมือนกัน ยิ่งเวลายิ้มมองช่อดอกไม้ที่เขาส่งให้เธอทุกเช้าแล้วด้วย เธอยิ่งน่ารักน่าหลงใหลจนไม่อยากปล่อยมือ

" คริๆๆๆๆๆๆ " ซีลันดายกมือเล็กขึ้นมาปิดปากเล็กของตัวเองเอาไว้พร้อมกับเสียงหัวเราะชอบใจ นอลล์รูลยิ่งมองแล้วยิ่งหลงใหล ' แฟนเจ้านายไอ้นอลล์ ' แต่จู่ประโยคที่เขาย้ำเตือนตัวเองบ่อยๆผุดขึ้นมาในหัวของเขา นอลล์รูลรีบถอนหายใจแรงๆ ' ถอยได้ถอยไอ้นอลล์ ' นอลล์รูลพลางเตือนตัวเอง แต่ซีลันดายิ่งเข้าใกล้เข้ามากกว่าเดิมนี้ซิ