แค่เล็บของแด๊ดกาย

2201 คำ
เบวินเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอได้ยินเสียงลูกน้องของชาร์ลยืนคุยกันอยู่ด้านนอก เธอเลยยืนแอบฟังเงียบๆที่มุมทางเดิน " มึงว่าครั้งนี้นายเราจะชนะหรือเปล่าว่ะ" เสียงผู้ชายที่ยืนคุยกันสี่ห้าคน เสียงที่เป็นห่วงชาร์ลมากๆ เพราะชาร์ลแข่งทีไหร่แพ้ทุกทีแต่ทุกครั้งเงินพนันไม่เยอะขนาดมาก แต่ครั้งนี้เงินพนันสิบล้านดอลล่าร์สูงมากกว่าทุกครั้ง เหมือนแข่งจะเอาเงินที่เสียไปกลับคืนมาให้หมดเลยก็ว่าได้ " กูว่านายต้องชนะอยู่แล้วว่ะ เพราะกูเชื่อใจนักแข่งที่นายหามา" ผู้ชายอีกคนพูดขึ้น ทุกคนมองหน้ากันแล้วถอนหายใจ เพราะพวกเขาก็เชื่อใจแหละ ถึงได้ลงข้างนายตลอดแถมเงินเดือนใช้แบบเดือนชนเดือนเพราะเชื่อใจนักแข่งของนาย โชคดีนายเลี้ยงอาหารกลางวันบ่อยเลยช่วยประหยัดไปได้บ้าง " แต่คนนี้ไม่มีแชมป์ไม่มีตำแหน่งเลยนะเว้ย กูกลัวว่านายแพ้ว่ะ" ผู้ชายคนต่อมาวิเคราะห์ น้ำเสียงของผู้ชายสี่ห้าคนบ่งบอกว่าเป็นกังวล เเละสงสารชาร์ล เห็นใจชาร์ลเป็นอย่างมาก ซึ่งเบวินได้ยินแล้วยิ่งทำให้เธอมีกำลังอยากจะชนะขึ้นมามากกว่าเดิม " ครั้งนี้ขอพระเจ้าเห็นใจนายของพวกผมด้วยเถอะ" ผู้ชายทั้งสี่ห้าคนพูดขึ้นมาพร้อมกันและมองขึ้นไปบนฟ้า เบวินยิ่งมองแล้วยิ่งสงสาร เธอจะทำให้ลูกน้องของชาร์ลได้เห็นถึงคำว่า ' ชนะ แชมป์ ' ให้ดู นักแข่งโนเนมแล้วไง มันขึ้นอยู่ที่ฝีมือต่างหากล่ะ ถึงแม้เธอจะห่างหายไปนานแต่ความเร็วอยู่ที่ปลายเท้าของเธอ เบวินเดินออกมาที่ศูนย์ตรวจเช็ครถของสนามแข่ง เพราะใกล้ถึงเวลาลงแข่งแล้ว เธอมองดูรถคันใหม่ที่ชาร์ลลงทุนเพื่อการแข่งขันครั้งนี้โดยเฉพาะแรงม้าไม่ต้องพูดถึงแรงมาก เบวินหันไปมองหน้าชาร์ลพลางยิ้มให้ ชาร์ลเดินเข้ามาหาเบวินทันที " ตื่นเต้นไหม?" ชาร์ลถามเบวินด้วยความเป็นห่วง ใบหน้าหล่อของชาร์ลไม่ดูเครียดอะไรเลย เบวินยิ้มหวานให้ชาร์ล พร้อมลองเปิดประตูรถออก " คนอย่างเบถ้าลงมือจะทำอะไรแล้วล่ะก็ เบจะบดขยี้ศัตรูที่มันกล้าคิิดว่าเราอ่อนแอให้จ่มเลยค่ะ หรือไม่เอาให้หน้าจืดแหกไปเลยค่ะ หึหึ" เบวินยกมือเล็กขึ้นมาพร้อมแบออกและค่อยๆกำและทำท่าทางบดขยี้ให้ชาร์ลดู เพราะแด๊ดสอนว่าทำให้ศัตรูได้ใจไปก่อน ถึงที่เราค่อยบดขยี้ให้มันละเอียดยิ่งกว่าผงธุลีดิน เอาให้มันดิ้นทุรนทุรายตรงหน้าไปเลย ชาร์ลเห็นแล้วเขายิ่งมั่นใจอย่างมากว่าครั้งนี้เงินที่เขาเสียไปทั้งหมดเขาจะได้กลับคืนมาทุกบาททุกสตางค์ " เครื่องยนต์พร้อมครับนาย " ช่างที่ศูนย์บอกกับชาร์ล ช่างเทคนิคก็เช่นกัน ชาร์ลหันมามองหน้าเบวินทันที เบวินยิ้มด้วยความมั่นใจ พร้อมก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ " เบพร้อมมากกกกกกค่ะ รอรับชัยชนะได้เลยค่ะ" เบวินบอกกับชาร์ลด้วยความมั่นใจ พร้อมกับสวมผ้าคลุมหัวและหมวกกันน็อค พร้อมขับรถออกไปที่จุดปล่อยรถอย่างช้าๆ ทางด้านดรูว์สเขายืนอยู่ที่ข้างๆรถแข่งของบัสเตอร์ สายตาของเขาเหลือบไปเห็นรถคู่แข่งขับออกไป ดรูว์สขบกรามแน่นๆ พลางก้มลงมองหน้าบัสเตอร์ " ใส่ให้มันเต็มที ยิ่งนักแข่งโนเนมขับทิ้งห่างมันเลย อย่าให้มันเห็นฝุ่นแม้แต่เงาก็อย่าให้เห็น" ดรูว์สออกคำสั่งให้บัสเตอร์ขับอย่างที่เคย แต่ครั้งนี้เขามีความมั่นใจอย่างมากว่าคำว่าชนะขาดรอยอยู่แค่เอื้อม แถมเงินเดิมพนันสูงกว่าทุกครั้งด้วยแล้วงานนี้หมูๆ " ครับนาย" บัสเตอร์ตอบรับคำสั่งเจ้านาย พร้อมขับรถออกไปทันที รถแข่งทั้งสองคันที่มีกำลังแรงม้าเยอะไม่ต่างกันสักเท่าไหร่ โดยของบัสเตอร์จะเยอะกว่านิดหน่อยแต่ไม่เป็นปัญหาในการแข่งขันครั้งนี้ของกับเบวินแม้แต่น้อย ' สวัสดีครับท่านผู้ชมในสนามแข่ง วันนี้เรามีการแข่งขันเหมือนเคย แต่ที่แปลกคือคู่ของแชมป์ของเราเป็นใครไม่รู้ ไม่มีชื่อเสียงเลย' เสียงโฆษกประจำสนามพูดเสียงดัง ทุกคนในสนามต่างโห่ร้องเสียงดัง กับคู่แข่งโนเนมของบัสเตอร์ ดรูว์สยิ้มที่มุมปากด้วยความมั่นใจ ชาร์ลหันไปมองลูกน้องในศูนย์ตรวจเช็คสภาพรถแล้วยกนิ้วโป้งให้ ' 10 รอบสนามกับความเร็วของรถแต่ละคัน เรามาดูกันว่าคู่เเข่งโนเนมจะชนะแชมป์หลายสมัยได้หรือเปล่า ' โฆษกประจำสนามพูดเสียงดัง " หึ จะเก่งแค่ไหนกันเชียว" ดรูว์สจ้องมองรถคู่แข่งที่กำลังเหยียบคันเร่งดังสนั่นในสนามอย่างใช้ความคิด เพราะเขาคิดว่าคู่แข่งว่ามั่นอะไรขนาดนั้น บัสเตอร์ปลายตามองทันที บรื้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงรถแข่งในสนามของเบวินดังสนั่น เสียงโห่ร้องข้างสนามยิ่งดังกึกก้อง เพราะไม่เคยมีใครเจอคู่แข่งโนเนมแบบนี้มาก่อนเลย ชาร์ลยิ้มสะใจ 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 GO!!!!!!!!!! สัญญาณไฟที่จุดปล่อยรถได้ทำการปล่อยรถแล้ว เบวินรีบเหยียบคันเร่งเท้าเล็กรีบปล่อยคลัชทันที รถของบัสเตอร์เช่นกัน แต่เบวินออกช้านิดหนึ่ง บัสเตอร์ออกรถไปก่อนนำหน้าเบวิน ' รถสองคันปล่อยออกมาแล้วครับ และดูเหมือนแชมป์เก่าจะนำในตอนนี้ครับ!!!!!' โฆษกประจำสนามพูดออกมาเสียงดัง ลูกน้องของชาร์ลหน้าเจื่อนๆ ใจห่อเหี่ยว " หึ ท่าดีทีเหลวว่ะ " ดรูว์สพูดออกมาสายตาของเขาจ้องมองหน้าจอคอมนิ่งๆ รอยยิ้มของผู้ชนะผุดขึ้นมาปากบาง " เบไหวไหม?" ชาร์ลถามด้วยความเป็นห่วงสายตาของชาร์ลจอหน้าจอคอมเช่นกัน เบวินยิ้มเหี้ยมที่มุมปาก สายตาดุดันจ้องมองทางนิ่งๆ กะอีแค่นำหน้าก็ถือว่าจะชนะบ้าไปแล้ว ' โค้งข้างหน้าผ่อนคันเร่งหน่อยครับ' คนที่ดูความเร็วบนพื้นถนนบอกกับเบวิน แต่เบวินยิ่งเหยียดคันเร่งสายตาสวยมองด้านหน้านิ่งๆ เพราะเธอรู้ดีว่าคู่แข่งของเธอไม่เก่งโค้ง เท้าเล็กเหยียบคันเร่งทันที ' ว้าววววววววว คู่แข่งแชงขึ้นมาแล้วครับ และตอนนี้ทิ้งห่างแชมป์ของเราไปร้อยเมตรได้ครับ!!!!!!' โฆษกประจำสนามร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น เพราะไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อน ช่างที่นั่งอยู่หน้าจอคอมดูพื้นถนนและความเร็วอ้าปากค้าง รวมถึงลูกน้องของชาร์ลต่างอึ้ง '" ไอ้บัสเหยียดคันเร่งสิว่ะ " ดรูว์สสั่งบัสเตอร์ผ่านไมโครโฟนทันที บัสเตอร์ก็พยายามเหยียดคันเร่งตามที่นายสั่งแต่พอเขาจะแซงกลับก็เจอโค้งทุกที และเหมือนตอนนี้คู่แข่งของเขานำไปอีกโค้งแล้วด้วย ดรูว์สยิ่งเห็นยิ่งเดือด รถของเบวินขับเข้าไปจอดที่ศูนย์เช็ครถ ในรอบที่สาม เอี้ยดๆๆๆๆๆ เสียงเบรกรถดังสนั่นในศูนย์ ช่างต่าๆงรีบวิ่งเข้ามาเปลี่ยนล้อ เช็คเครื่องยนต์ น้ำมันเครื่อง และอื่นๆ ชาร์ลเดินมายืนข้างๆรถ เบวินเข้ามาจอดในศูนย์ได้ห้านาทีบัสเตอร์ถึงเข้ามาที่ศูนย์เช็ครถ " เก่งมาเบ " ชาร์ลเอ่ยชมด้วยรอยยิ้ม เบวินยกนิ้วโป้งขึ้น เธอไม่ใช่เขี้ยวของแด๊ดกายแต่เธอเป็นแค่เล็บของแด๊ดกายเท่านั้น เล็บที่ที่เกิดจากยี่สิบนิ้วรวมกัน ' เครื่องยนต์พร้อม ล้อพร้อมบลาๆๆๆ ' ช่างร้องเสียงดัง บรื้นๆๆๆๆๆๆๆๆบรื๋อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เท้าเล็กเหยียบคลัชและคันเร่งเสียงดังก่อนจะขับออกไปทันที ช่างและลูกน้องของชาร์ลต่างยิ้ม ใบหน้าทุกคนต่างตื่นเต้นอย่างมากเพราะนี้คือครั้งแรกของทีม ' ออกมาแล้วครับคู่แข่งโนเนมและตอนนี้ไปที่โค้งที่สามแล้วครับ แต่แชมป์ยังไม่ออกมาเลยครับ เกิดอะไรขึ้นกับแชมป์ของเราครับ' โฆษกประจำสนามพูดออกมาเสียงดังอย่างไม่อยากเชื่อ ทุกคนในสนามเหมือนฝันร้าย เพราะการลงเดิมพันข้างของแชมป์ตอนนี้เริ่มไม่มีแววว่าจะชนะแล้ว พอดีกับรถของบัสเตอร์ขับออกไปทันที ดรูว์สได้ยินโฆษกพูดเขายิ่งเดือดดาล แววตาดุดันน่ากลัว " เหยียดให้สุดคันเร่งรถมึงไปบัส" ดรูว์สสั่งเสียงดัง เขาแทบนั่งไม่ติดแล้วตอนนี้ และสายตาของดรูว์สจ้องมองที่หน้าจอใหญ่กับรถของนักแข่งโนเนมที่นำหน้าบัสเตอร์ห่างไปมาก และตอนนี้ยิ่งจะทำให้ดรูว์สเดือดเพราะคู่แข่งโนเนมกำลังขับตามหลังบัสเตอร์ เพื่อแซงรอบ ' ว้าววววววววววว ตอนนี้คู่แข่งกำลังจะแซงรอบของแชมป์แล้วครับ ประวัติศาสตร์ต้องจารึกครับ ' เสียงโฆษกพูดเหมือนตอกย้ำให้ดรูว์สแทบคลั่ง ในใจแทบระเบิด ใบหน้าหล่อตอนนี้เหมือนเสือร้ายที่อยู่หน้าอกของเขา เบวินขับแซงหน้าของ.บัสเตอร์ไปรอบที่สอง " ไอ้บัสเตอร์ ! เหยียบคันเร่งให้สุดสิว่ะ" ดรูว์สร้องออกมาเสียงดังช่างในศูนย์ต่างตกใจ เอี้ยดๆๆๆๆๆๆ เบวินขับเข้ามาในศูนย์เช็ครถอีกรอบช่างในศูนย์ต่างรีบวิ่งมาเปลี่ยนล้อรถและตรวจเช็ครถและน้ำมันเครื่องเหมือนเคย ทุกคนทำหน้าที่อย่างตื่นเต้นที่สุด และเหลืออีกสามรอบสุดท้ายเท่านั้น " ที่สุดของงานเลยเบ ที่รักของพี่ " ชาร์ลเอ่ยชมเบวินอย่างไม่ขาดปาก เบวินขยิบตาให้ชาร์ลพร้อมรอยยิ้มหวานแต่ชาร์ลไม่ได้เห็นอะไรเลย เพราะหมวกกันน็อกบดบังเอาไว้ ' ล้อพร้อม เครื่องยนต์พร้อม บลาๆๆๆ' ช่างร้องเสียงดัง บรื้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆบรื๋อๆๆๆๆๆๆๆๆ เท้าเล็กเหยียบคลัชแชะคันเร่ง พร้อมปล่อยคลัชขับออกไปทันที บัสเตอร์พึ่งขับเข้ามาในศูนย์เช็ครถ ' ว้าวววววววววววว ออกมาแล้วครับ!!!! คู่แข่งโนเนมหรือจะเรียกได้ไหมครับว่าแชมป์คนใหม่ของสนาม' โฆษกพูดเสียงดัง ดรูว์สแทบคลั่ง เพราะในตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้แล้ว นอกจากรับความพ่ายแพ้ไป ดรูว์สจ้องมองรถซุปเปอร์คาร์ตัวใหม่ที่แรงม้าน้อยกว่าของบัสเตอร์นิดหน่อย ดรูว์สจ้องมองนิ่งๆกับการขับรถของคู่แข่ง เขารู้แล้วว่าทำไมบัสเตอร์ถึงแพ้ราบคาบ เพราะคู่แข่งไม่กลัวอะไรเลย ' แม้แต่โค้งหักศอก ' คู่แข่งของบัสเตอร์ยังไม่ปล่อยหรือลดความเร็วลงเลย ความเร็วที่มีแต่สม่ำเสมอและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ' รอบสุดท้ายแล้วครับ! แชมป์ของเรายังเหลืออีกสองรอบสนามอยู่เลย' เสียงโฆษกพูดเสียงดังจี้ใจดำของดรูว์สเป็นอย่างมาก มันจี๊ดจนแทบไม่มีคำบรรยายใดเลยที่จะบรรยายออกมาได้ สายตาของดรูว์สเอาแต่จ้องรถคู่นิ่งๆ เขาแทบกระอักเลือดออกมา ' บ้าซิบ ' ดรูว์สพูดพึมพำคนเดียว บรื๋อวววววววววววเสียงรถซุปเปอร์คาร์ขับเข้าเส้นชัยไปทันที ท่ามกลางสายตาของคนในสนามนับพันคน ที่เงียบ อ้าปากน้ำลายแทบไหลย้อยลงใส่หัวคนนั่งอยู่ด้านหน้า เพราะไม่อยากเชื่อว่าเจ้าของสนามจะเป็นแชมป์ ' แชมป์ใหม่โนเนมชัยชนะขาดรอยครับ หรือจะเรียกได้ว่าไม่เห็นฝุ่นเลยก็ว่าได้ครับ!!!!!!!!' โฆษกพูดเสียงดังเหมือนตอกย้ำให้ดรูว์สยิ่งแค้นใจ ช้ำใจ ดรูว์สกำมือหนาแน่น เขาแทบเลือดพุ่งออกมาจากปาก เจ็บใจ แค้นใจกับความพ่ายแพ้ครั้งนี้ที่ไม่ได้เเตรียมใจมาเลย ' เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ' เสียงคนที่เดิมพันข้างเจ้าของสนามประมาณสิบเปอร์เซ็นต์ในพันคนดังขึ้น ทุกคนอีกเก้าสิบเปอร์เซ็นต์หันไปมองทันที เอี้ยดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงเบรกรถดังสนั่น พร้อมเบวินรีบเปิดประตูรถลง แต่เธอไม่ได้ถอดหมวกกันน็อกออก เธอรีบเดินเข้าไปด้านห้องทันที เพื่อไม่ให้กล้องหรือคนในสนามได้เห็นหน้าของเธอ " ไชโยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆชนะแล้ว ได้แชมป์แล้วโว๊ยยยยยย" เสียงลูกน้อง ช่างที่ศูนย์ของชาร์ลร้องดังขึ้นด้วยความดีใจ ชาร์ลมองลูกน้องแล้วส่ายหน้า เขารู้ว่าคนอย่างเบวินไม่มีทางแพ้แน่นอน เพราะระดับลูกลุงกายแล้วแพ้ยาก เอี้ยดๆๆๆๆๆๆเสียงรถของบัสเตอร์เบรกเสียงดังสนั่น ดรูว์สจ้องมองหน้าบัสเตอร์ด้วยความโมโห ' คราวหน้าเขาจะลงเอง กับไอ้นักแข่งโนเนมคนนี้ มันจะแน่สักเท่าไหร่กันเชียวว่ะ' ดรูว์สพลางคิดและแค้นใจ กับการต้องเสียเงิน เสียหน้า " นายครับเราแพ้ครับ" บัสเตอร์เปิดประตูลงมาพร้อมกับพูดออกมาซื่อๆ เพราะบัสเตอร์คือในซื่อๆ ดรูว์สปลายตามองเล็กน้อย " ตาไม่ได้บอด" ดรูว์สเค้นเสียงรอดไรฟันออกมา แววตาดุดันน่ากลัว " โทรไปที่ผับไอ้ซาร์ จัดผู้หญิงไว้รอกูสามคน " ดรูว์สเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาเยือกเย็น " ครับนาย" บัสเตอร์ตอบรับคำสั่งเจ้านายอีกรอบ ดรูว์สเดินจากไปทันที เขาไม่มีคำพูดจะต้องพูดอีกแล้ววันนี้ เขาไม่มีอารมณ์ที่จะสัมภาษณ์กับใครแน่นอน เพราะอารมณ์ไม่ดีมากๆ อยากฆ่าคน อยากระบายอารมณ์ให้สุดๆ และต้องเดี๋ยวนี้ด้วย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม