“ฉันเป็นคนให้น้ำตาลเอาโทรศัพท์มาให้ฉันเอง คุณไม่มีสิทธิ์ลงโทษเขา”
“คุณยอมรับแล้วหรือว่าตัวเองเลวขนาดหลอกใช้เด็กตัวเล็กให้แอบช่วยคุณละเมิดคำสั่งของผม!”
“คุณมันใจดำ!...ให้ฉันอยู่ที่นี่ฉันก็ไม่ปฏิเสธ แค่ฉันอยากได้ยินเสียงของคนที่ฉันรักบ้าง คุณก็ยังจะมาบังคับฉัน คุณทำเกินไปแล้วจริง ๆ !”
ทศภาคก้าวเท้าเข้าไปหาหญิงสาวและอาการเกรี้ยวโกรธนั้นทำให้น้ำตาลรีบวิ่งกลับเข้าไปที่ไร่โดยไม่ยอมเหลียวหลังทิ้งไว้แต่คนทั้งคู่ในบรรยากาศอันน่าพรั่นพรึง ชายหนุ่มขบกรามขณะเอียงศีรษะอย่างจะเอาเรื่องคนท้าทาย
“แค่ผมดีด้วยนิดหน่อยอย่าคิดว่าจะทำอะไรก็ได้ เมลิดา!...คุณเหมือนพ่อคุณไม่มีผิด ชอบใช้ความไว้วางใจของคนอื่นเป็นเครื่องมือหาประโยชน์ใส่ตัว”
ร่างสูงเค้นเสียงลอดไรฟันอย่างมิอาจระงับความโกรธลงได้ วันนี้เขาให้เมลิดาไปทานข้าวกลางวันที่เรือนไม้สั
