ตัวจี๊ดบังเอิญหันไปเจอกับธนัส ซึ่งเขากำลังนั่งกับผู้หญิงคนหนึ่ง สวยมากดูดีเลยทีเดียว แถมยังดูเด็กมากด้วย ตัดภาพมาที่ตัวเองก็ถอนหายใจออกมา และเมื่อสายตาของทั้งสองคนประสานกัน หญิงสาวก็เป็นฝ่ายเบือนหนีไปก่อน เธอจะทำเหมือนว่าไม่ได้เห็นเขาอยู่ตรงนั้น จะได้ไม่ต้องมาคิดน้อยอกน้อยใจกับตัวเองอีก ทว่าชายหนุ่มรู้สึกไม่ค่อยพอใจที่หญิงสาวปฏิเสธนัดเขา แต่ว่ากลับมากับเพื่อนของตัวเอง ถ้าเกิดว่ารู้แต่แรกว่าจะไปกับเพื่อน แล้วจะมารับนัดทำไม
"ยัยจี๊ด...!"
เขาพยายามสงบสติอารมณ์ไม่ให้โวยวายออกมา และถ้าหญิงสาวคิดที่จะทำแบบนี้กับเขา ก็ขี้เกียจจะคุยด้วยอีก ซึ่งต่างฝ่ายต่างเข้าใจไปในคนละแบบ ตัวจี๊ดเองก็รู้สึกน้อยใจ ที่ชายหนุ่มเลือกควงแต่ผู้หญิงสวยๆ ไม่เคยคิดมองเธอมาสักครั้งเดียว
"หวัดดีนะตัวจี๊ด นี่นายเพื่อนเราเอง"
"สวัสดีค่ะ"
ตัวจี๊ดหันไปยิ้มให้กับชายหนุ่มทั้งสองคนที่เดินเข้ามาใหม่ ในสายตาของนายที่จ้องมองเธอมันรู้สึกแปลกๆ เอาจริงเห็นเธอแบบนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีใครมาจีบเลย แต่ด้วยความที่เธอรักมั่นคงกับผู้ชายแค่คนเดียว ก็เลยชอบตัดพ้อบ่อยๆ ว่าเขาไม่รักแล้วไม่ชอบเธอ ทั้งที่ก็มีหลายคนมาชอบ ส่วนผู้ชายคนอื่นบอกตามตรงไม่เคยสนใจเลยว่าเขาจะคิดยังไง หรือว่าบางทีเธออาจจะไม่เหมาะกับธนัสก็ได้
"เราชื่อนายนะ เป็นเพื่อนกับคิงส์ตั้งแต่มัธยมแล้ว ยินดีที่ได้รู้จักนะ อยากเจอเธอนานแล้วแหละ ดูท่าทางจะเรียนยุ่งสินะ นัดทีอะไรก็ไม่เคยมาเลย"
นายชวนหญิงสาวคุยด้วยความสนิทสนม ตัวจี๊ดเองก็เริ่มผ่อนคลายที่พวกเขาคุยแบบเป็นมิตร ไม่ได้ดูมีพิษภัยอะไร หรือแสดงท่าทีคุกคามผู้หญิง เธอไม่ค่อยชอบผู้ชายที่ทำตัวถึงเนื้อถึงตัว แต่ดูจากนายแล้วเป็นคนสุภาพพอสมควร ถือว่าเป็นเพื่อนกันได้
"ยุ่งสิก็เราเรียนหมอนี่นา เดี๋ยวก็จบปี 4 แล้วหลังจากนี้ก็น่าจะได้เข้าไปอยู่ที่โรงพยาบาล วุ่นวายกว่านี้อีกเยอะเลย"
"ถ้าอย่างนั้นเรามาทำความรู้จักกันดีกว่า ตัวจี๊ดดูท่าทางคุยสนุก อีกอย่างหนึ่งเรามีเรื่องจะคุยกับเธอด้วยนะ"
"คุยอะไรเหรอ"
"ก็ไม่มีอะไรหรอก ก็เรื่องสุขภาพทั่วไปน่ะ เป็นคุณหมอไม่ใช่หรือไง ขอปรึกษาหน่อยไม่ได้เหรอ"
หญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมาก่อนจะพยักหน้าตกลง ตามจริงแล้วเห็นเธอดูเหมือนจะเป็นคนจริงจังกับชีวิต แต่ว่าเป็นคนที่เอนจอย และคุยสนุกกับคนรอบข้างมากๆ
"ได้อยู่แล้ว"
"งั้นไปกินอะไรกันก่อนดีล่ะ กินชาบูดีไหมอ่ะ ไม่ได้กินนานละ"
"เอาสิ ยังไงก็ได้กินได้หมดแหละ"
"โอเคตกลง งั้นไปกินชาบูกัน ร้านนี้เลยตรงหน้านี่แหละ"
ทั้งสี่คนพากันเดินเข้าไปกินชาบูร้านดัง นั่งเรียงกันอยู่ตรงสายพานโดยมีเพียวเร่กับแฟนนั่งด้วยกัน ถัดมาก็เป็นนายแล้วก็ตัวจี๊ดนั่งเป็นคนสุดท้าย
"จี๊ดจะกินอะไรไหมเดี๋ยวเราสั่งให้"
"เดี๋ยวเราหยิบในสายพานก็ได้ นายกินเถอะแต่ถ้าอยากจะถามอะไรก็ถามได้เลยนะ"
"โอเค... ถ้างั้นเดี๋ยวเราสั่งน้ำซุปให้นะ จี๊ดกินอะไรล่ะ"
ทั้งสองคนคุยกันโดยที่เพื่อนอีกสองคนหันไปมองหน้ากันก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย ดูท่าทางจะเข้ากันได้ดีมากๆ เป็นแบบนี้อีกหน่อยตัวจี๊ดก็คงจะทำใจได้ เกี่ยวกับเรื่องของผู้ชายที่เธอชอบ
และทุกอย่างอยู่ในสายตาของธนัส เขาเห็นว่าตัวจี๊ดดูสนิทสนมกับผู้ชายอีกคนที่มาด้วยกัน หรือว่าเธอเทนัดเขาเพราะเรื่องนี้ ปากบอกว่ารักเขานักหนา แต่ไหงไปหาผู้ชายคนอื่นซะงั้น
"มองอะไรธนัสจะกลับหรือยัง"
"ยัง... กูจะไปกินชาบู มึงพาเมียมึงกลับไปก่อนเลย เจอกันที่บ้านนะคะครีมหวาน"
"ค่ะพี่ธนัส"
"อะไรของมัน"
ธนัสเดินตรงออกไปจากร้านไอศกรีม จากนั้นก็เข้าไปยังร้านชาบูที่อยู่ตรงข้าม และเมื่อเข้ามาถึงชายหนุ่มก็ขยับตัวนั่งลงข้างตัวจี๊ดทันที เธอหันขวับไปมองผู้ที่มาใหม่ ก่อนจะตาโตเพราะไม่คิดว่าเขาจะมากินชาบูเหมือนเธอ
"ธนัส...! มะ...มากินข้าวเหรอ"
"อืม... ทำไมล่ะ เธอมากินได้คนเดียวหรือไง"
"เปล่าซะหน่อย เรายังไม่ได้ว่าอะไรเลย ตามสบายนะ"
ตัวจี๊ดก้มหน้าลงก่อนจะก้มลงไปกินของตัวเอง เธอไม่อยากคุยกับเขาเยอะ เพราะว่ายังรู้สึกอยู่ ยิ่งเขาทำดีกับเธอมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งตัดใจยากมากขึ้นเท่านั้น ฉะนั้นให้มันเป็นแบบนี้แหละ เจ็บทีเดียวให้จบจะได้ไม่ต้องรู้สึกอะไรอีก
"จี๊ดกินกุ้งไหมเดี๋ยวเราหยิบให้"
นายเอ่ยถามหญิงสาว ก่อนจะเหลือบสายตามองผู้ชายอีกคนที่นั่งอยู่ข้าง รู้สึกว่าเขาจะอยู่ใกล้ชิดตัวจี๊ดมากเกินไปหน่อย จึงสะกิดให้เธอเขยิบเข้ามาใกล้อีกนิด
"เขยิบมาหน่อยสิ หรืออยากแลกที่นั่งกับเราไหม"
"ไม่เป็นไรหรอกเรานั่งได้"
"งั้นกินกุ้งไหมเดี๋ยวเราสั่งให้ บนสายพานมันไม่มีอ่ะ ถ้าอยากกินต้องสั่งพนักงาน"
เขาชวนหญิงสาวคุยเสียมากกว่า ไม่ให้หันไปสนใจผู้ชายอีกคน ดูท่าทางเหมือนเขาจะเข้ามายุ่งวุ่นวายกับผู้หญิงที่หมายปอง จึงเลือกที่จะชวนเธอคุยเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ
"คือเรา..."
"เธอแพ้กุ้งไม่ใช่เหรอ ถ้าเกิดว่ากินจะต้องผืนขึ้นเต็มตัว แล้วก็ไปนอนให้น้ำเกลือที่โรงพยาบาล ฉันพูดถูกใช่ไหม"
พูดจบเขาก็เหลือบสายตามองไปยังผู้ชายอีกคน ที่นั่งอยู่อีกฝั่ง รู้สึกสะอึกไปเพราะไม่เคยรู้ว่าตัวจี๊ดแพ้กุ้ง นายเองก็พลาดที่ไม่ถามเพื่อนเธอก่อน เพราะการเจอกันครั้งแรก ต้องสร้างความประทับใจแต่ทว่าก็ต้องรู้สึกเสียหน้า ว่าเขาไปเสนอเมนูที่เธอกินไม่ได้ไปก่อนแล้ว แต่แปลกใจชื่อทำไมผู้ชายข้างๆ ถึงรู้
"จี๊ดแพ้กุ้งเหรอ เราขอโทษนะ"
'"ไม่เป็นไรเลย ก็นายไม่รู้นี่นา งั้นเราขอปลาหมึกแล้วกัน นายสั่งให้เราหน่อยได้ไหม"
หญิงสาวหันไปคุยกับผู้ชายข้างกายเสียงออดอ้อน โดยไม่ได้สนใจธนัสเลยแม้แต่น้อย ชายหนุ่มถึงกับหน้าเสีย รู้สึกหงุดหงิดที่เธอสนใจผู้ชายคนอื่นมากกว่าเขา
"ได้สิเดี๋ยวเราสั่งให้นะ"
"ขอบคุณค่ะ"
"ผู้หญิงแรด อ่อยไปทั่ว"
ชายหนุ่มกระซิบหญิงสาวข้างกาย ตัวจี๊ดหันขวับไปมองเขาก่อนจะทำหน้างอง้ำใส่ ทำมาพูดว่าเธอแรดอ่อยไปทั่ว ไม่ดูตัวเองเลยนะว่าเจ้าชู้ควงผู้หญิงไปเรื่อยเหมือนกัน
"ใครกันแน่... มั่วไม่เลือกควงไปทั่ว"
"ฉันมั่วกับใครไม่ทราบ พูดดีๆ นะเว้ย"
"ทำมาชวนเรากินข้าว แต่ตัวเองไปกินไอติมกับผู้หญิงคนอื่น ใครกันแน่"
"แล้วถามฉันหรือยังว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร"
เขาจ้องหน้าหญิงสาวอย่างไม่ยอมเช่นกัน ตัวจี๊ดนิ่งชะงักไปเล็กน้อย รู้สึกแปลกใจในคำพูดของเขา ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา
"แล้วเป็นใครล่ะ"
"เมียไอ้ธเนศมัน"
"ห๊ะ...! วะ...ว่าไงนะ"