บทที่ 17

1795 คำ

บทที่ 9             ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไม่ถูกกับอาหารเหลาราคาแพงหรืออย่างไร หลังจากกลับมาจากดินเนอร์ในเย็นวันนั้นแล้ว พอตกดึกจิลลาดาก็เกิดอาการปวดท้องอย่างหนัก แถมยังมีอาการท้องเสียควบคู่กันไปด้วย พอผู้พันจาฮัสด์พาไปโรงพยาบาลหญิงสาวก็ยืนกรานไม่ขอนอนในโรงพยาบาล ขอแค่เพียงให้คุณหมอฉีดยาระงับอาการปวดท้องให้ พร้อมกับจ่ายยาให้ทานเพียงเท่านั้น ซึ่งผู้พันจาฮัสด์ไม่เห็นด้วยที่หญิงสาวไม่ยอมนอนโรงพยาบาล แต่ก็ขัดใจคนป่วยไม่ได้             เมื่อผู้กองคาฮานขับรถกลับมาถึงโรงแรมที่พักแล้ว ผู้พันหนุ่มก็อุ้มร่างบางขึ้นไปบนห้องสูทหรูหรา โดยระหว่างอุ้มไปนั้นก็มีเสียงคนป่วยร้องประท้วงเบาๆ ตลอดเวลา             “ผู้พันคะ ให้แพรเดินเองก็ได้ค่ะ ไม่ต้องอุ้มแพรหรอกค่ะ แพรอายคนอื่นนะคะ”             “แค่ยืนก็ไม่มีแรงจะยืนแล้ว เจ้ายังร้องประท้วงอยากเดินด้วยตนเองอีกหรือแพรไหม” ผู้พันจาฮัสด์กระซิบชิดศีรษะกลมทุยของ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม