บทที่ 8

1847 คำ

เมื่อผู้พันจาฮัสด์ปลดเสื้อผ้าเธอออกอีกครั้งก็ไม่มีแรงขัดขืน ยอมให้อีกฝ่ายเปลื้องผ้าตนเองออกแต่โดยดี พอริมฝีปากร้อนรุ่มกดจูบซุกไซ้หนักหน่วงระหว่างปทุมถันทั้งสอง ก็แหงนศีรษะไปทางข้างหลังเปิดทางให้ริมฝีปากร้อนรุ่มกดจุมพิตมอบความวาบหวามได้อย่างเต็มที่ “แพรไหมรักเรา รักเราเหมือนที่เราเคยรักเจ้าเมื่อคืนที่ผ่านมา” ผู้พันจาฮัสด์กระซิบสั่งเสียงสั่นพร่า เคลื่อนริมฝีปากเข้าไปจูบเร่าร้อนดุดันทั่วยอดถันสีหวานทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียมกัน “แพร ไม่เข้าใจ ผู้พันหมายถึงอะไรคะ” จิลลาดาเอ่ยถามเสียงขาดห้วง พอยอดถันถูกขบกัดเบาๆ พร้อมกับดูดกลืนหนักหน่วงก็หวีดเสียงครางลั่นอย่างไม่อาย “ทำแบบนี้ยังไงล่ะครับ” ผู้พันจาฮัสด์จับเอวเล็กยกขึ้นเล็กน้อย ให้ความแข็งแกร่งเร่าร้อนของตนเองถูไถไปทั่วกลีบดอกไม้หวาน จนสัมผัสได้กับความหวานฉ่ำของลาวารัก จากนั้นก็ลดกายหญิงสาวให้เข้ามาครอบครองกลืนกินกายเขาจนหมดสิ้นทั้งความ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม