“พอใจเรื่องอะไรคะ”
“ก็พอใจกับการที่ได้อยู่กับฉันไง”
นันท์นลินเบือนหน้าหนีขอบตาร้อนผ่าวเม้มริมฝีปากที่สั่นระริกเข้าหากันด้วยความร้าวรานเจ็บปวดใจ จะให้เธอตอบว่าอย่างไร พอใจกับการที่ได้เป็นนางบำเรอของเขางั้นหรือ อีกไม่กี่เดือนเธอก็ต้องลงจากเรือเดอะ รอยัล อาดามัส พร้อมกับเรือนกายที่ปราศจากหัวใจเพราะได้มอบให้คนถามไปแล้ว...แล้วกัปตันดี ทีสต์ จะให้เธอพึงพอใจกับสิ่งใดกันเล่า...
ต่างคนต่างความคิดต่างจิตใจ ปากหนักทิฐิด้วยกันทั้งคู่ ในขณะที่นันท์นลินตีความคำพูดของกัปตันดี ทีสต์ ไปในด้านลบ กัปตันดี ทีสต์ เองกลับถามและคิดในแง่บวกแต่ไม่ยอมเอื้อนเอ่ยความในใจที่ตนเองต้องการให้หญิงสาวได้รับรู้
บารอนกระตุกแย้มยิ้มตรงมุมปาก เอื้อมมือไปจับคางมนให้หันมาสบตากันดังเดิม แขนแข็งแกร่งที่โอบไปรอบเอวคอดกิ่วดึงร่างบางระหงเข้ามากอดแนบกระชับยิ่งขึ้น เขาหวังว่าจะได้ยินคำตอบที่ทำให้เขาใจชื้นมีความหวังขึ้นมาบ้าง เพรา
